Piotruś Pan: Wielki Powrót - przed premierą - Strona 2

Trójwymiarowa grafika jaką autorzy przygotowali domaga się osobnego wspomnienia nie dlatego, że będzie w jakikolwiek sposób przełomowa – raczej wielkich cudów na jej polu nie uświadczymy – lecz będzie na wskroś Disney’owska. Kolorowa ale nie rażąca, dziecinna ale dopracowana, po prostu: ładna. Podobnie rzecz się ma z filmowymi przerywnikami, które poprzedzać będą kolejne etapy gry – są one śliczniutkie. Przy czym i tu należą się twórcom gry brawa za nie ułatwianie sobie roboty, gdyż nie są to animowane filmiki żywcem z filmu wyjęte, lecz od początku do końca wyrenderowane, trójwymiarowe wstawki filmowe, bardzo do filmowej grafiki zbliżone, ale nie tożsame. Szczególnie wspaniale prezentuje się wykonanie nowego „Piotrusia Pana” na tle innych komputerowych produkcji dla dzieci. Ostatnie moje dwie recenzje gier przeznaczonych dla najmłodszych przerodziły się praktycznie w nieustające pasmo bluzgań za próbę sprzedania dzieciom gniota, na którego dorosły gracz, nawet by się nie obejrzał. Jakżesz odmiennie rzecz się ma w tym przypadku – wszystko wskazuje na to, że „Piotruś Pan: Wielki powrót” będzie grą dobrą i zapiętą na ostatni guzik, leśli cokolwiek może go różnić od produkcji dla starszego odbiorcy, to jedynie temat oraz brak spływającej po ekranie posoki.

„Piotruś Pan: Wielki powrót” nie będzie również jakąś niedużą gierką, którą uda się skończyć jednej herbaty sobie nie zaparzywszy. Przed graczem bowiem będzie do odkrycia i do przejścia pięć światów, w tym wszystkie z krain Nibylandii – Skała Czaszki, Syrenia Laguna, Zatoka Piratów oraz Indiańska Wioska. Razem da to dwadzieścia poziomów do przelecenia oraz do przeszukania pod kątem kawałków mapy do skarbu, potarganej i rozrzuconej po Nibylandii przez Kapitana Haka. Skompletowanie całej mapy pozwoli na odnalezienie skarbu, ale nie będzie to możliwe bez stopniowego uwalniania z pułapek złego kapitana Zagubionych Chłopców. Ci bowiem nauczą Piotrusia Pana sztuki szybkiego latania, która okaże się niezbędna dla pozyskania ostatniej części mapy. Delikatnie acz stopniowo rosnący poziom trudności wraz z wciąż nową grafiką poziomów mają szansę przykuć dzieci do monitora na dłuższy czas.

Szykuje się zatem kolejna wspaniała gra Disney’owska niczym nie ustępująca poprzednim grom autorstwa tego najbardziej kochającego dzieci (oraz portfele ich tatusiów, cóż) producenta. Dodatkowym a niewątpliwym jej atutem jest fakt, iż ukaże się całkowicie po polsku, co niewątpliwie znakomicie zwiększy grono jej małych wielbicieli. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że rodzimy wydawca – CD Projekt – stanie na wysokości zadania i że zafunduje tej śliczniutkiej gierce tłumaczenie na poziomie ostatnich filmowych dubbingów dla dzieci.

Borys „Shuck” Zajączkowski