Graliśmy w konsolowego Wiedźmina 2 - nadchodzi zabójca xboksowych hitów - Strona 2

Interfejs

Wszystkie ekrany statystyk, ekwipunku, mapy i tym podobne umieszczono w jednym miejscu, dostępnym po naciśnięciu przycisku „Start”. Zmiana aktywnego ekranu następuje po naciśnięciu lewego lub prawego triggera. Wszystko mamy więc w zasięgu ręki. Niestety ograniczenie, jakim jest brak kursora myszy, tu akurat daje się trochę we znaki.

Na ekranie ekwipunku przełączanie pomiędzy kolejnymi kategoriami przedmiotów wymaga naciskania lewego bądź prawego bumpera. Przejście z początku do końca listy to kilka ładnych kliknięć. Ale to tylko mała niedogodność. Gorzej wygląda sprawa z mapą. Gdy wykonujemy misję, możemy podejrzeć na niej lokalizację kluczowych w danym momencie osób lub miejsc, w które musimy się udać. Jeśli jest to tylko jeden punkt – nie ma problemu. Gorsza sprawa, gdy jest ich więcej. W wersji PC mogliśmy najeżdżać na nie kursorem. Pojawiał się wtedy podpis – np. „król Foltest” lub „wejście do jaskini”. W wersji konsolowej nie ma sposobu na podświetlenie punktów zaznaczonych na mapie i sprawdzenie, który jest który. Może się tylko czepiam, ale kiedy od wyboru kolejności, w jakiej odwiedzamy dane miejscówki, zależy rozwój fabuły, nie jest pożądana sytuacja, w której gracz, nie wiedząc, co gdzie jest, idzie po prostu tam, gdzie ma bliżej.

Szybki wybór magicznego znaku.

Poza tymi drobnymi mankamentami interfejs można uznać za udany. Proces przenoszenia gry na konsolę zdecydowanie się powiódł. Pozycja ta nie tylko nic nie straciła, ale zyskała na dynamice i intuicyjności.

Świat Wiedźmina

Wszystko to, co kochamy w wizji Andrzeja Sapkowskiego i co tak dobrze oddawały obie części Wiedźmina na PC, obecne jest również w edycji konsolowej. Choć wiele osób obawiało się takiej strategii, twórcy gry ani przez chwilę nie zastanawiali się nad złagodzeniem wymowy gry. Świat Geralta pozostał brutalny, mięsisty i ponury, a przy tym pełen specyficznego humoru, który wielu nazwałoby „wisielczym”. Innymi słowy – tak jak wersja PC, tak i Wiedźmin 2 na Xboksa 360 ma być pozycją przeznaczoną wyłącznie dla dorosłych graczy.

Nigdy nie wiadomo czy napotkany stwór rzuci w nas kamieniem... czy „rzuci mięsem”.

Nie oznacza to jednak, że produkcja ta pozostała taka sama. Będzie większa! Nie na darmo oficjalny tytuł brzmi Wiedźmin 2: Zabójcy Królów – Edycja Rozszerzona. To „rozszerzenie”, to przede wszystkim dwie nowe przygody, które zajmą około 4 godzin gry oraz nowe lokacje do zwiedzenia. Pojawią się też nowe postacie – jak choćby szlachcianka Brygida, dama w opałach, która w swoje kłopoty uwikła naszego bohatera. Podczas testowej gry miałem już przyjemność ją poznać i… cóż – powiedzmy sobie szczerze: nie sprawia wrażenia kobiety, której słowom należy bezkrytycznie wierzyć. Ma za to inne, cenne atuty.

Całości dopełnią też nowe scenki filmowe, które wypełnią luki w fabule, wyjaśnią różne niejasności i pogłębią naszą znajomość świata i przedstawionej intrygi. Łącznie potrwają około 33 minut. Grę rozpocznie nowe intro wyreżyserowane przez Tomasza Bagińskiego, które przez pół roku powstawało w kooperacji CD Projekt RED i studia Platige Image. Efekt prac możecie zobaczyć poniżej.

Edycja konsolowa Wiedźmina to dzieło ze wszech miar udane, a ilość pracy, jaka została włożona w jego przygotowanie, jest naprawdę imponująca. Dodatkowym atutem produkcji będzie też sposób jej wydania. Czekamy zatem z niecierpliwością na 17 kwietnia – bo jest na co czekać!