Wiedźmin 2: Zabójcy Królów - nasze wrażenia z prologu - Strona 2

Gra na ustawieniach ultra wygląda fenomenalnie, dbałość o szczegóły – zwłaszcza w prezentacji postaci po prostu poraża. Również otoczeniu nie można niczego zarzucić i to zarówno, jeżeli chodzi o wnętrza, jak i piękne, daleko rysowane panoramy. Zapomnijcie także o zmorze pierwszej części, czyli doładowywaniu gry nawet po wejściu do małej chatki.

Większość scenek przerywnikowych wykonano na silniku gry (są także animowane ręcznie rysowane plansze), z tym zadaniem twórcy poradzili sobie wzorowo, a moment wieńczący atak na zamek baronowej to małe dzieło sztuki – duża w tym również zasługa muzyki. Dialogi także prezentują się bardzo dobrze – choć w tym wypadku sporo tracą przez kiepską mimikę. Jednak głębia ostrości, świetne ujęcia i możliwość delikatnego poruszania kamerą rekompensują w pewnym stopniu tę niedoróbkę. Wzorem np. Mass Effecta wybieramy tylko ogólny zarys wypowiedzi, a nie całą linijkę tekstu, który wygłosi Geralt. W niektórych sytuacjach możemy użyć magii i np. zastraszyć rozmówcę.

Grę testowałem na komputerze o konfiguracji Intel Core i5 750, 4 GB pamięci RAM, Radeon 5850 1GB, Windows 7 64-bit. Niestety, spadki animacji są momentami drastyczne, oczywiście nie mówimy tutaj o ustawieniach ultra. Zmiana poziomu detali nawet na średnie oraz zmniejszenie rozdzielczości nie przyniosły oczekiwanej poprawy. Udało mi się porozmawiać na ten temat z Adamem Badowskim – szefem projektu Wiedźmin 2. Spadki wydajności to problem znany autorom i występuje w systemie Windows 7. Zarówno optymalizacja samej gry jak i sterowników kart graficznych powinny znacznie poprawić wydajność pełnej wersji Zabójców Królów. Słabo wypada mimika, owszem – mamy dokładną synchronizację ruchu ust z wypowiadanymi kwestiami, ale na twarzach bohaterów nie rysują się praktycznie żadne emocje. Pod tym względem gry BioWare mają przewagę nad nowym dziełem CD Projekt RED.

Piękne widoczki okupione zostały stosunkowowysokimi wymaganiami sprzętowymi.

Początek Wiedźmina 2 wywarł na mnie kolosalne wrażenia, ale wciąż jestem daleki od ferowania ostatecznych wyroków na jego temat. Jedno jest pewne – gra może upaść tylko i wyłącznie pod własnym ciężarem, bo obecną na rynku konkurencję Geralt zostawia daleko w tyle.

W prologu autorzy zarysowali niezwykle ciekawą intrygę, ze świetnymi dialogami i niebanalnymi bohaterami. Czy uda im się utrzymać ten poziom? Mam nadzieję, że czerpać przyjemność z gry będą mogli nie tylko posiadacze superkomputerów, w przeciwnym wypadku pozostanie nam wypatrywanie edycji konsolowej.

Ja tymczasem wracam do zabawy – przede mną cały pierwszy akt (w pełnej wersji będą trzy plus epilog). Więcej materiałów tekstowych i wideo na temat Wiedźmina 2 w przyszłym tygodniu.

Wrażenia w pigułce

1. fabuła i dialogi – tutaj nie powinniśmy się niczego obawiać, prolog zawiera esencję wszystkiego, za co pokochaliśmy pierwszą część Wiedźmina;
2. walka – bardzo zręcznościowa i widowiskowa;
3. interfejs – estetyczny, ale nie do końca intuicyjny, w niektórych miejscach brakuje podpowiedzi, ale to podobno ma się zmienić;
4. przerywniki zrealizowane na silniku gry wyglądają świetnie;
5. w grze są także cut-scenki w postaci animowanych rysowanych plansz;
6. opisy questów w dzienniku są bardzo obrazowe i wyczerpujące, to duży plus, mamy też dostęp do bestiariusza i charakterystyk kluczowych i pobocznych postaci;
7. rewelacyjna grafika na ustawieniach ultra;
8. optymalizacja kodu w Windows 7 oraz mimika do poprawki.

Łukasz „Verminus” Malik