FIFA 19 ograna – nowości nie kończą się na Lidze Mistrzów - Strona 2

Czas wyjść na boisko

Tyle z nowości pozaboiskowych – a jak FIFA 19 radzi sobie w akcji? EA Sports ponownie postawiło na stonowane zmiany, dzięki którym stali bywalcy od razu odnajdą się na murawie, ale także zauważą sporo poprawek, istotnie wpływających na zabawę. W oczy rzuca się bardziej naturalne zachowanie futbolówki –nie turla się już ona w nieskończoność po suchej nawierzchni. Z kolei ciekawie zapowiadająca się nowinka – tzw. „podwójny strzał”, który przy dwukrotnym wciśnięciu uderzenia miał skutkować petardą nie do obrony – nadal jest dla mnie całkowitą zagadką i wydaje mi się, że wielu graczy obejdzie się bez korzystania z niej.

Widać natomiast wychwalany przez „Elektroników” system bardziej realistycznych animacji zawodników. Teraz nie trzeba patrzeć po nazwiskach, by dostrzec, kiedy piłkę prowadzi gracz z przysłowiowym klejem w nodze, a kiedy kompletne drewno. Prawdziwi magicy – Arjen Robben, Kevin De Bruyne czy Dele Alli – regularnie zaskakiwali mnie lekkością, z jaką wykonywali techniczne sztuczki czy przerzucali sobie futbolówkę nad głową delikatną piętką. Tacy zawodnicy zdecydowanie częściej decydują się też na nietuzinkowe zagrania lub podania, potrafiące w ułamek sekundy rozerwać nieuważną defensywę.

Gdje su Vatreni?

Na targach gamescom otrzymaliśmy dostęp do wszystkich rozgrywek, jakie zaoferuje FIFA 19. EA Sports w końcu dodało ligę chińską – teraz każdy z Was będzie mógł własnoręcznie psuć rynek transferowy. Niepokojący jest natomiast fakt, że w grze nie ma na razie chorwackiej reprezentacji narodowej, srebrnego medalisty tegorocznego mundialu. Ewentualny brak ekipy Ognistych trudno byłoby przeboleć.

Taktyka w końcu zaczęła się liczyć?

Aby zapobiec takiemu scenariuszowi, „Elektronicy” oddali w nasze ręce bardziej zaawansowane ustawienia taktyczne. I o ile początkowo traktowałem to jak czcze obietnice – sztuczna inteligencja w FIF-ie nigdy nie słynęła z trzymania się ustalonej strategii – tak teraz miałem wrażenie, że moje decyzje przed i w trakcie meczu rzeczywiście potrafią odwrócić losy spotkania. Gdy na przykład grałem Liverpoolem, przy zbalansowanym stylu wyprowadzania akcji dostanie się pod bramkę przeciwnika było męczarnią. W przerwie zmieniłem jednak taktykę na błyskawiczne wymiany piłki i rozszerzyłem nieco pole rozegrania, wykorzystując niezwykłą szybkość skrzydłowych – i nagle rywal przestał istnieć.

Truchtem przed siebie

Nie zaryzykuję stwierdzenia, że w FIF-ie 19 obrana strategia rzeczywiście odegra absolutnie kluczową rolę, ale faktem jest, że wreszcie widać jakieś wymierne efekty naszego grzebania w menusach i ustawieniach preferencji. Sami piłkarze w końcu w bardziej zdyscyplinowany sposób trzymają się swoich pozycji, choć raz czy dwa zdarzyło mi się, że defensywny pomocnik zapędził się za daleko do ataku i zostawił luki w obronie.

Nowe dzieło Electronic Arts nie jest perfekcyjne. Silnikowi nadal zdarzają się szaleństwa, a deweloperzy powinni mocno popracować nad zdecydowanie zbyt dużą skutecznością wrzutek, bo w trakcie pięciu meczów zdobyłem i straciłem łącznie około dziesięciu bramek z główki. Ale to wciąż solidna piłkarska produkcja, której miłośnicy nie powinni być zawiedzeni. Tym bardziej że w porównaniu z poprzednimi odsłonami nowej zawartości jest naprawdę całkiem sporo. Europejskie puchary, bardziej „kanapowe” tryby rozgrywki, nacisk na taktykę, większa indywidualność najlepszych graczy – seria na pewno nie stoi w miejscu. A że nie pędzi sprintem naprzód, to już kompletnie inna sprawa.