Graliśmy w Project CARS 2 – znowu najładniejsza gra wyścigowa? - Strona 2

Zielone i białe piekło

Odmienny wygląd drzew w zależności od pory roku występuje tylko tam, gdzie dzieje się tak w rzeczywistości, zgodnie z klimatem. Ośnieżone trasy zobaczymy w Niemczech czy Belgii, ale już Monza we Włoszech zawsze pozostaje zielona.

Project CARS 2 nie ma za to sobie równych pod względem oprawy graficznej. Już pierwsza część wyglądała tak doskonale, że ciężko było tu coś poprawiać. Dynamicznie zmieniająca się pogoda oraz pory dnia to już standard – w „dwójce” dołożono więc jeszcze cztery pory roku. Ten sam tor może prezentować się zupełnie inaczej w zależności, czy jedziemy po nim latem, jesienią, czy zimą. Co prawda nie zdołałem jeszcze sprawdzić, czy tak jak deszcz stopniowo moczy tor do płynących strug wody, tak i padający śnieg może pokryć go białym puchem, ale na pewno da się ustawić w opcjach wersję toru w scenerii śnieżnej lub jesiennej – z drzewami w kolorze żółto-pomarańczowym zamiast zieleni. Słynne Nordschleife, czyli 73 zakręty „Zielonego Piekła”, jako „Białe Piekło” pozwala doznać niespotykanych wcześniej wrażeń.

Gdybym miał porównać oprawę graficzną Projectu CARS 2 z równie wysoko ocenianą stroną wizualną Forzy Horizon 3, powiedziałbym, że Forza przypomina zdjęcie podkręcone trochę w Photoshopie, podczas gdy Project CARS 2 oferuje bardzo naturalne i bliskie rzeczywistości obrazy, zwłaszcza w kwestii oświetlenia i detali tekstur na obiektach torów. Refleksy i smugi na szybie widziane z kokpitu, wytarte kerby i bandy to praktycznie fotorealizm pełną gębą. Jeśli coś może się nie podobać, to trasy krajobrazowe – odtworzenie wiosek i plenerów ciągnących się przez wiele kilometrów wypadło, o dziwo, dość słabo i ubogo w porównaniu z zamkniętymi torami. Tutaj Forza Horizon 3 zdecydowanie wygrywa.

Rallycross to bardzo miła odmiana i mnóstwo frajdy podczas króciutkich wyścigów.

Tor z gumy

Największą nowością gry Project CARS 2 względem części pierwszej są nowe dyscypliny motosportu – formuła IndyCar oraz przede wszystkim rallycross, znany chociażby z serii DiRT. Przy ciągłym kręceniu kilkunastu, kilkudziesięciu okrążeń na 3–4 kilometrach asfaltu, krótkie wyścigi na zmiennej nawierzchni stanowią bardzo miłą odmianę i sprawiają sporo frajdy. Na trasach znajdziemy nie tylko konieczność zaliczenia „jokera”, mieszankę odcinków asfaltowych i szutru, ale i przeróżne bramki czy przejazdy przez niewielkie budynki. Wrażenia są świetne, bo w grze rzeczywiście czuć, kiedy wjeżdżamy na miękki, a kiedy na twardy grunt.

Pewną rewolucją, jaką przyniesie Project CARS 2, może być system LiveTrack 3.0. Ma on symulować zmienną przyczepność nawierzchni przez cały weekend, zależnie od panujących warunków. Znaczy to mniej więcej tyle, że guma z opon będzie się gromadzić na trasie od piątku do niedzieli, a tym samym „nagumowany” tor zapewni coraz większą przyczepność i pokryje się wieloma czarnymi smugami. LiveTrack ma też odpowiadać za wpływ wiatru oraz temperatury otoczenia na samochód, warunkując takie rzeczy jak aerodynamika bolidów open-wheel lub rozgrzewanie opon i hamulców.

Niektóre samochody wydają się mieć bardziej dopracowaną fizykę jazdy niż inne.

Sim racing dla każdego

Project CARS 2 nie ma wiele do zaoferowania miłośnikom kolekcjonowania setek wirtualnych samochodów, ale w kwestii przystępności rozgrywki wyprzedza słynną Forzę Motorsport o kilka długości. Ilość suwaków i przeróżnych opcji w grze, pozwalających dostosować ją do naszych upodobań, jest wręcz oszałamiająca. Ustawimy nie tylko szybkość i agresywność przeciwników, wspomaganie prowadzenia, wszelkie usterki, kary, stopień zużycia opon i paliwa, ale nawet wysokość siedzenia i szerokość pola widzenia, niezależnie dla każdej kamery, oraz prędkość, przy której zacznie się ona zmieniać! Ogromne przywiązanie do detali widać też w trakcie jazdy, chociażby wtedy, kiedy deszcz pada rzeczywiście z konkretnych chmur i może być intensywniejszy tylko w jednej części toru.

Wydaje się, że nowa odsłona dzieła studia Slightly Mad nie zamierza w żadnym stopniu rywalizować z Forzą Motorsport 7, pomimo współdzielenia dwóch platform. To jednak zabawa dla trochę innego odbiorcy, ale ciekawie może wypaść w porównaniu z Gran Turismo: Sport, celującym głównie w rozgrywki sieciowe. Z bagażem dwóch lat na arenie e-sportowej, wbudowanymi narzędziami ułatwiającymi streamowanie wyścigów, ich reżyserowanie oraz komentowanie, systemem przyznawania kar i licencji do startów Project CARS 2 buduje solidne fundamenty pod udaną grę sieciową. Oba tytuły, z trochę mało atrakcyjną karierą dla samotnych graczy, wydają się pędzić po torze w tym samym kierunku – gry e-sportowej. Kto będzie zwycięzcą na mecie?