Polecamy Recenzje Przed premierą Publicystyka Warto zagrać

SSX Recenzja gry

Recenzja gry 13 marca 2012, 14:43

autor: Amadeusz Cyganek

Wielki powrót białego szaleństwa - recenzja gry SSX

Uznana seria gier ze snowboardem w roli głównej wreszcie została wybudzona z długiego zimowego snu. Wygląda na to, że nowe SSX wywoła wielką lawinę, która bez reszty porwie fanów efektownej i niczym nieskrępowanej zabawy.

Recenzja powstała na bazie wersji X360. Dotyczy również wersji PS3

PLUSY:
  • niesamowita grywalność;
  • Deadly Descents;
  • projekty tras;
  • sztuczna inteligencja;
  • widowiskowość rozgrywki;
  • oprawa audiowizualna;
  • ilość wyzwań i osiągnięć;
  • animacja postaci;
  • system trików.
MINUSY:
  • brak możliwości podjęcia bezpośredniej walki z innymi graczami w trybie multi;
  • drobne błędy techniczne.

Choć za oknami próżno szukać jakichkolwiek oznak niedawnej bardzo mroźnej zimy, a ośnieżone, górskie stoki oglądamy już tylko na ekranach telewizorów, miłośnicy białego szaleństwa na desce snowboardowej nadal mogą realizować swoje nieposkromione marzenia, przynajmniej w wirtualnej rzeczywistości. Zapomnijcie o nudnym i niezbyt widowiskowym Shaun White Snowboarding – nowa odsłona niezwykle popularnej kilka lat temu serii SSX to zwariowana zręcznościówka, w której niemożliwe po prostu nie istnieje. Ekipa EA Sports po raz kolejny pokazała, że na tworzeniu nietuzinkowych gier sportowych zna się jak mało kto.

Zdobyć świata szczyt

Wydawałoby się, że stworzenie niezwykle wciągającej i efektownej gry z deską snowboardową w roli głównej to zadanie niezwykle karkołomne. Nic bardziej mylnego – koncept totalnie zakręconej rozgrywki z mnóstwem wręcz nierealnych ewolucji i wszechobecnym dynamizmem nie zestarzał się ani trochę, co więcej – wzbogacony o zupełnie nowe elementy spisuje się lepiej, niż wyobraża to sobie większość zainteresowanych tą produkcją graczy. Niewielu stawiało na nowe SSX przed premierą, tymczasem mamy do czynienia, o czym jestem święcie przekonany, z jednym z faworytów do miana gry sportowej roku.

SSX przenosi nas w najbardziej niedostępne i tajemnicze rejony świata wraz z kilkuosobową grupką śmiałków, którzy za punkt honoru postawili sobie zdobycie możliwie najtrudniejszych zakątków globu. Kolejni snowboardziści pojawiają się wraz z postępami w głównym trybie rozgrywki, czyli World Tour, a poznajemy ich dzięki bardzo ładnie wykonanym, animowanym komiksom, zdradzających ich charaktery i motywy postępowania. Sama gra prezentuje się niczym folder turystyczny z kategorii „najpiękniejsze, niebezpieczne, niedostępne”. Twórcy, dzięki zastosowaniu autorskiego systemu, na podstawie pomiarów i danych NASA oraz fotografii odwzorowali najwyższe szczyty świata – nie brak zatem szaleńczej jazdy po zboczu Mount Everestu, walki o przetrwanie na Mount Vinson czy omijania skalistych atrakcji Mont Blanc. A to dopiero początek zabawy – helikopter, z pokładu którego rozpoczynamy kolejne przejazdy, zabierze nas praktycznie na każdy kontynent naszego globu.

Każda kolejna lokacja, jaką odkrywamy podczas zabawy w głównym module, oferuje kilka zawodów o różnej charakterystyce. Oczywiście najpopularniejsze to wyścigi, które rozgrywamy zarówno jako pojedynek z trzema innymi zawodnikami, jak i w bezpośrednim starciu z jednym z przeciwników. Równie często bierzemy udział w przejazdach, w których naszym zadaniem jest zdobycie jak największej ilości punktów za wykonywane na trasie triki. Sednem zabawy są jednak tzw. Deadly Descents, czyli specjalne wyzwania wymagające nieco większych umiejętności. Związane są one z konkretnymi warunkami panującymi w danej lokacji. Trafiając na mroźne przestrzenie Antarktydy, musimy zmierzyć się z problemem bardzo niskich temperatur – w utrzymaniu odpowiedniej ciepłoty ciała pomagają wbudowane w kombinezon panele solarne, wykorzystujące każdą nasłonecznioną połać śniegu w zacienionej dolinie. W Patagonii z kolei stawiamy czoła olbrzymim przepaściom, które pojawiają się na trasie przejazdu – dzięki specjalnemu kombinezonowi… przefruwamy nad olbrzymimi wyrwami, wykorzystując siłę nośną wiatru. To oczywiście tylko dwa przykłady – takich wyzwań jest w sumie dziewięć i każde charakteryzuje się o wiele wyższym poziomem trudności od pozostałych zawodów.

Moduł multiplayer w grze obsługiwany jest przez specjalną platformę sieciową, zwaną RiderNet. To kolejna pozycja wydana przez EA i oparta na podobnym modelu zarządzania społecznością sieciową – zbliżone rozwiązania znajdziemy chociażby w serii Need for Speed (Autolog) czy najnowszej odsłonie cyklu Battlefield (Battlelog).

Połamania deski!

Tyle teorii, czas zatem ruszyć na trasę. SSX zachwyca praktycznie od pierwszego zjazdu – szusując po zaśnieżonych i świetnie zaprojektowanych stokach, czujemy, jakbyśmy wręcz płynęli po białym puchu, co chwilę urozmaicając sobie tę przyjemność krótkimi wypadami w powietrze. Twórcom znakomicie udało się oddać wrażenie niesamowitej prędkości i nieustającej rywalizacji – każda decyzja musi zostać podjęta w ułamku sekundy, a na nasz błąd oczywiście czyhają rywale. Trzeba przyznać, że komputerowi przeciwnicy to całkiem inteligentne bestie. O ile w klasycznych wyścigach przy w miarę czystym przejeździe nie stawiają zbyt wygórowanych warunków, tak walka na efektowne akrobacje stanowi już naprawdę spore wyzwanie.

Recenzja EA Sports FC 24 - nowa nazwa i (prawie) nowa gra
Recenzja EA Sports FC 24 - nowa nazwa i (prawie) nowa gra

Recenzja gry

EA Sports FC 24 to duchowy spadkobierca serii FIFA, który na każdym kroku stara się podkreślać swoją odmienność od poprzednich odsłon serii. Nie jest to jednak rewolucja, EA Sports nie wywróciło gry do góry nogami – i dobrze.

FIFA 23 - recenzja. Nie wyrabiam, ta gra jest jak TikTok
FIFA 23 - recenzja. Nie wyrabiam, ta gra jest jak TikTok

Recenzja gry

Ostatnia FIFA autorstwa EA Sports. Koniec pewnej ery. Przyszłość serii rodzi wiele pytań, więc wypada cieszyć się tym, co jest. Sęk w tym, że nie do końca potrafię. Dostałem grę, w którą chciałbym wsiąknąć, ale za nią nie nadążam. FIFA 23 jest jak TikTok.

Recenzja Mario Strikers: Battle League - świetnej gry zasługującej na żółtą kartkę
Recenzja Mario Strikers: Battle League - świetnej gry zasługującej na żółtą kartkę

Recenzja gry

Żółta kartka to nie żarty, ale Mario Strikers, pomimo całej swojej fajności, w pełni na nią zasługuje. W tytuł ten naprawdę dobrze się gra, a z piłką przy nodze łatwo jest się zatracić, ale po końcowym gwizdku człowiek traci chęci do dalszej zabawy.