Silent Hill (1999)

Mechanika

W pierwszej części Silent Hill gracz przejmuje kontrolę nad Harrym Masonem i wraz z nim przeszukuje zarówno ulice rozległego miasteczka, jak i poszczególne budynki. W rozgrywce dostępne są mapy, które mogą znacznie ułatwić eksplorację dość obszernego terenu, jaki oferuje gra. Mapy okazują się tym bardziej pomocne, że bohater odhacza na nich kolejne miejsca, do których warto się udać, a także niedostępne przejścia (klasyczne dziesiątki drzwi w każdym z odwiedzanych budynków, z których większości nie da się otworzyć). Mapa znacznie ułatwia eksplorację i pozwala zaoszczędzić godziny błądzenia, o ile gracz w ogóle się w nią zaopatrzy (mapy z reguły znajdują się w dość strategicznych lub widocznych miejscach, mimo wszystko można je jednak przeoczyć). Poza nią drugim istotnym elementem ekwipunku jest radio, które, o ile włączone, zaczyna wydawać charakterystyczne szumy, gdy w pobliżu głównego bohatera znajduje się potwór.

Jako że Silent Hill to gra z gatunku survival horror, na drodze protagonisty nieraz pojawiają się różnego rodzaju monstra (piekielne psy, latające pterodaktylopodobne kreatury, wielkie robale itd.), które będą próbowały go zaatakować. Gracz może podjąć z nimi walkę, częściej jednak bardziej opłaca się je wyminąć (o ile jest to możliwe). Czasem na drodze gracza pojawiają się również istoty niezainteresowane walką. Mogą przybrać formę straszaków (sporadycznych jump-scare’ów), niepokojących odgłosów lub też, przez swój uroczy design, wywołać uśmiech na twarzy grającego.

Gra zapewnia dostęp do kilku rodzajów broni. Grający rozpoczyna właściwą rozgrywkę z podarowanym mu pistoletem, w trakcie eksploracji poszczególnych obszarów może też jednak znajdować inne typy broni, od najbardziej klasycznej rury, po bardziej upragniony shotgun. Jako, że przeciwnicy nieraz atakują bohatera w locie, praktykują szybowanie w powietrzu lub zwisanie z sufitu, korzystniejsza w walce może okazać się strzelba bądź pistolet. W grze możliwe jest również kompletowanie łusek i naboi do broni palnej, a także niezwykle cennych health drinków oraz apteczek. Amunicja oraz środki zapewniające poprawę zdrowia bohatera rozsiane są również po różnych lokacjach.

W czasie swej wędrówki Harry Mason odwiedza kilka kluczowych dla rozwoju historii miejsc, takich jak Midwich Elementary School, Alchemilla Hospital czy Lakeside Amusement Park. Jedną ze szczególnie interesujących lokacji w tej części gry jest Unknown czy też Nowhere, będące swego rodzaju labiryntem – zlepkiem koszmarów oraz różnych obszarów odwiedzonych w alternatywnej rzeczywistości Silent Hill.

Poza właściwym, osnutym mgłą światem, w którym gracz rozpoczyna rozgrywkę, Silent Hill oferuje również wspomnianą wyżej rzeczywistość alternatywną (Otherworld), do której bohater trafia w kluczowych momentach gry. Przejście do tego świata poprzedzone jest charakterystycznym, kultowym już wyciem syreny. Niedługo później teren wokół protagonisty ogarnia zupełna ciemność (w tym świecie niezbędne jest korzystanie z latarki), pod jego nogami pojawiają się kraty, a otaczające go budynki pokrywa rdza. W Otherworld napotykane potwory stają się silniejsze i bardziej agresywne, ponadto wszystkie lokacje trzeba eksplorować od nowa. Aby się z niego wydostać, trzeba wpierw rozwiązać wszystkie zagadki logiczne (obecne również w mglistej wersji Silent Hill), a także pokonać przynależnego do danej lokacji bossa.

Potwory specjalne (bossowie) pojawiają się pod koniec eksploracji każdego z budynków. Walka z nimi jest nieunikniona, najlepiej więc przygotować wcześniej odpowiednią ilość amunicji (użycie pistoletu czy strzelby jest nieraz jedyną opcją) oraz apteczek, by uniknąć śmierci bohatera tuż przed ukatrupieniem stwora. Również na samym końcu gry pojawia się najsilniejszy, finalny boss. Po jego śmierci gracz ma możliwość obejrzenia jednego z otrzymanych endingów.

Silent Hill posiada łącznie 5 różnych zakończeń, choć podczas pierwszej rozgrywki możliwe do uzyskania są tylko cztery. Ostatni z nich, Ufo Ending, który jest bardziej formą żartu niż poważnym zakończeniem, można odblokować podczas kolejnej rozgrywki. Pozostałe cztery to natomiast Good Ending, Good+ Ending, Bad Ending oraz Bad+ Ending. Aby uzyskać każde z nich należy zdobyć (bądź też zignorować) poszczególne przedmioty oraz wykonać (lub też pominąć) pewne akcje.

Kwestie techniczne

Gra Silent Hill posiada prostą acz klimatyczną trójwymiarową grafikę. Jej mroczną atmosferę potęguje niepokojąca ścieżka dźwiękowa autorstwa Akiry Yamaoki. Jedynym, wykorzystanym w tytule utworem spoza dorobku muzyka jest „Esperándote”, skomponowane przez Rikę Muranakę.

Pozostałe informacje

Wykorzystana w grze mgła, będąca kolejnym kultowym elementem produkcji, nie była początkowo planowana. Programiści stworzyli ją po to, by ograniczyć widoczność podczas eksploracji miasta, PS1 nie radził sobie bowiem z generowaniem większego terenu gry.

Na podstawie Silent Hill powstał również film o tym samym tytule z 2006 roku, w reżyserii Christophe’a Gansa. Główną bohaterką jest tam jednak kobieta – Rose Da Silva, w której rolę wcieliła się aktorka Radha Mitchell.

Autor opisu gry: Retromaniak