Wojna religijna Wiedźmina 3 – sceptyk Geralt kontra Kościół Wiecznego Ognia

Bardzo ciekawy materiał!

Osobiście uważam, że nie da się znaleźć analogii 1:1 między światem Geralta a światem realnym, nie mniej jednak można pokusić się o najbardziej prawdopodobne interpretacje.

Myślę że Temeria to odpowiednik pogańskiej Polski, w której przez stulecia popularne były ludowe wierzenia. Natomiast Redania to raczej odpowiednik Rusi Moskiewskiej, a jej barwy i symbole są tylko dla zmyły.

Dlaczego? Ponieważ istnieje mnóstwo analogii - pozornie niezależny Novigrad bardzo przypomina Republikę Nowogrodzką. Radowid Srogi to odpowiednik Iwana Srogiego, który zdobył Nowogród.

Redania i Temeria to Królestwa Północy, tak jak Rusini i Polacy to Słowianie.

Redania cechuje się ciemno grodzkim zamordyzmem, fanatyzmem religijnym, brakiem kultury i intelektualizmu, dławieniem wolności poglądów, to kraj analfabetów przywiązanych do dogmatu. W przeciwieństwie do Zachodniej Europy XIII - XIV w. Ruś była kulturowo pusta, tak jak Redania. Łowcy czarownic przypominają trochę XVI-wieczna opricznine.

Zatem również Kościół Wiecznego Ognia przypomina Cerkiew ruską, w której władca miał bardzo dużo do powiedzenia, jak Radowid.

Sam Geralt choć neutralny religijnie, jest jednak najbliższy wrażliwości pogańskiej, temerskiej, zwłaszcza że magia to dla niego chleb powszedni.

Hur dur Polskie obrażajo.
Jakim trzeba być wyklętym, żeby w fikcyjnym tworze kultury dopatrywać się ataku na Polskę i kościół katolicki.

Temat na materiał bardzo dobry, ale wnioski przyjęte przez redaktorów są błędne. Dziwię się trochę redaktorowi Gambrinusowi, skoro jako historyk z wykształcenia (tak przynajmniej kiedyś pan redaktor o sobie wspomniał) tak płytko podchodzi do tematu.
Praktycznie wyczerpując temat, wszystko bardzo dobrze opisali użytkownicy Liktor, Montgomery i Meehovv z czego szczerze gratuluje i się cieszę.

Ale to jest niestety smutną prawdą, wątki w grach czy książkach i filmach koncentrujących się na czarnej legendzie Kościoła Katolickiego i Inkwizycji szczególnie w epoce średniowiecza są we współczesnych nam czasach bardzo modne.

A co do Wiedźmina 3, niestety scenarzyści po prostu poszli na łatwiznę w tych sprawach. Może wzorowali się na ujęciu tych kwestii w w powieściach Sapkowskiego, czy po prostu sami wpadli na ten pomysł, żeby po prostu gra stała się bardziej popularna. Ale jednak kiedy w Wiedźminie 1 czy 2 kwestie te były bardziej otwarte to w 3 części wszystko jest jasne i klarowne.

http : // i.imgur.com / FJphH0u . png Ktoś zauważył podobieństwo jednego z hierarchów Kościoła Wiecznego Ognia do Jana Pawła II

Bardzo ciekawy materiał i świetne przygotowanie Pana po lewej! Dobra robota! ;)

Kiedy pojawi sie material na gry online na temat wcisnietej na sile do gry homoseksualnej propagandy ? Oraz wywiad z autorami gry czy byl to ich autorski pomysl by gorliwie wcielac w zycie poprawnosc polityczna, czy moze na ten fakt mialy wplyw zakulisowe dzialania organizacji dzialajacych w homolobby ? W tym kontekscie nalezaloby rowniez wspomniec o razacym naruszeniu zasad PC (politycznej poprawnosci) poprzez niewystarczajace umieszczenie mniejszosci etnicznych w swiecie gry, co wytkneli pewni PC-nazisci.

@Montgomery @DoomTday Ja z kolei nie wykluczam możliwości istnienia płaszczyzny duchowej w świecie, wierze w nią, ale nie wierze w jej tradycyjne uproszczone przedstawianie, a raczej w to, że istnieje jako sfera energetyczna, na którą w pośredni i najczęściej nieświadomy sposób oddziałujemy emocjami. Demona widziałbym jako coś co sprawia, że w jakimś miejscu czujemy niepokój, lęk, może mamy halucynacje, co bezpośrednio może się łączyć z polem magnetycznym danego miejsca. Związek przyczynowo skutkowy i karma też mają tu znaczenie. Nie twierdzę, że wierzenia Słowian za każdym razem znajdowały uzasadnienie, ale przez tysiąclecia wiele cywilizacji wytworzyło jakieś systemy wierzeń i choć z jednej strony można je tłumaczyć potrzebami psychologicznymi i społecznymi nie skreślałbym możliwości, że mają podłoże interakcji ze sferą duchową, energetyczną i osobiście wierze, że energia jest jedną z gałęzi nauki, o której po prostu mało wiemy, a przynajmniej w akademickich ramach, możliwe, że nigdy jej w pełni nie zgłębimy, a ma ona wpływ na biologie i fizykę.

Montgomery absolutnie się zgadzam jeżeli chodzi o to iż władcy legitymizowali swoją władze za pomocą religii, był to zresztą jeden z ważniejszych powodów dla których władcy europejscy przyjmowali chrześcijaństwo. Dużo łatwiej kontrolować państwo jednolite religijne niżeli pełne różnych wierzeń. Chrześcijaństwo niosło za sobą także dość duży rozwój w dziedzinie prawa, filozofii i innych nauk. To z ramienia kościoła powstawały w końcu uniwersytety i to kanonicy, glosatorowie oraz komentatorzy przyczynili się do odrodzenia i rozpowszechnienia prawa rzymskiego. Jeżeli chodzi o czary to wcale nie trzeba było nikogo łapać na gorącym uczynku. Jak pisałem wystarczył tylko dowód domniemania. Sam proces o czary był wszczyna po przez zawiadomienie sędziego-inkwirenta o przestępstwie. Jasne iż osoba torturowana może przyznać się do wszystkiego i o to częściowość w tym chodziło po za tym przyznanie się do winny było królową dowodów w tamtych czasach( dziś oczywiście jest to ważny dowód ale nie powoduje on iż sprawa się kończy). Za czary z góry karana bardzo surowo.

Jeżeli chodzi o wierzenia i przesądy to jestem sceptykiem nie wierze w demony, duch czy inne mistyczne stwory i zgadzam się z futurekaze że wierzenia i wiara w mistyczne moce pozwalała na pewne oswojenie się ze zjawiskami niezrozumiałymi dla ludzi w tamtych czasach.

@Meehovv tutaj nie chodzi o czary jako o magię jaką znamy z gier czy filmów fantazy. Tutaj bardziej chodzi o paktowanie z diabłem, rzucanie uroków oddawanie się mocom demonów itd. Choć jak jest napisane w literaturze, Kościół Katolicki, tak jak np. Żydzi i muzułmanie potępiali magię, jako zbiór symboliczno-rytualnych czynności, mających na celu zawładnięciem lub pożyczeniem sił nadprzyrodzonych od istot wyższych, bóstw, demonów duchów. Nie chodzi o to czy Kościół wierzył w magię czy nie, ale potępiał wszelkie przejawy jej stosowania, które to przejawy były czymś nagminnym w ludowych wierzeniach, które trzeba było przez bardzo długi czas wypleniać z wierzeń ludowych. Ale prawda też jest taka, że za paktowanie z diabłem też należał się stos, zarówno dla heretyków jak i dla czarownic, choć przyznaję rację iż czarownice były palone głównie w renesansie.

@futurekaze nie mogę nie zgodzić się z dużo częścią Twojej wypowiedzi na temat wierzeń ludowych. Jest jednak jedno ale, mianowicie musimy zwrócić uwagę, że całe nasze otoczenie przesiąknięte jest światem duchowym, zarówno nasi osobiści Aniołowie Stróżowie, święci czy inni Aniołowie krążą po tym świecie. Jest też prawdą, że demony i inne złe duchy też nie próżnują i też się panoszą po tym świecie. Już o tym wspominałem pod materiałem z Egzorcysty, który stworzyła ta wspaniała redakcja tvgry.pl. Należy pamiętać, iż działanie demonów w codziennym naszym życiu jest czymś niestety naturalnym, i że demony nie próżnują, bo muszą się wykazywać swoim zaangażowaniem w pracy na rzecz zniszczenia ludu Bożego. Warto posłuchać co na ten temat mówi ks. Piotr Glas, wieloletni egzorcysta.
Co tyczy się rzekomego oderwania Kościoła od ludzi, to niestety muszę się nie zgodzić z Tobą. Zważywszy na naprawdę niski poziom alfabetyzmu w średniowieczu, gdzie wielu władców nie potrafiło czytać ani pisać w języku w którym mówili, trudno było wymagać, by zwykli prości chłopi potrafili to robić. Nie da się ukryć, że łacina przeszkadzała prostym ludziom w przeżywaniu mszy św. Choć pozwalała robić to czego nie ma dzisiaj, tj. pojechać do dowolnego kościoła i pójść na mszę, gdzie dokładnie mówi się te same słowa, po łacinie. Więc w 100% wiesz na jakim etapie mszy jesteś, co nie jest dziś możliwe dzięki wprowadzeniu do liturgii języków narodowych. Myślę, że najlepszym przykładem, iż łacina była czymś dobrym, było ujednolicenie liturgii i mszałów, które przez wiele lat dzieliły kościół. Bardzo często powstawały lokalne synody mające na celu ujednolicenie lokalnych liturgii, by ludzi czuli iż są jednością w Kościele. Błędem było to, iż łacina nie była w powszechnej edukacji, tak jak jest np. w islamie, gdzie każdy muzułmanin musi umieć modlić się po arabsku.
A co do dzieci i żon, prawda że kościół musiał zmagać się z tą plagą, z którą już w X w. zaczęto się rozprawiać dzięki papieżom, którzy widzieli, że to do niczego dobrego nie prowadzi. Nasi bracia odłączeni, tzw. ortodoksi nadal praktykują małżeństwo duchowieństwa, oczywiście pod pewnymi warunkami, jednakże co pragnę podkreślić, proceder ten jest praktycznie marginalny teraz, co należy uznać za wielki sukces reform z przed dziesięciu wieków.

Już myślałem, że to koniec. . Dwa dni żadnych nowych materiałów o Wiesiu ;( miałem już ze sobą skończyć. . A TU KURWA BUM!!! Z GRUBEJ RURY! Kocham Was :*

@Meehove racja ;)

Ech lud Skellige wierzy w Nordycki pantheon. Hemidall/Kambi/Freya i cała reszta.

No to mówiłem, że lokalne samosądy się pewnie zdarzały. :-)

@Meehovv Chyba należy pamiętać, że w czasach średniowiecza Kościół był dość oderwany od swoich wyznawców, czy samych księży. Jeszcze w XIII wieku zdarzali się księża, którzy nie znali miewali żony, dzieci i sprzedawali odpusty, większość prostych ludzi miała ograniczony dostęp do nauk kościelnych bo liturgie były odprawiane w łacinie, w Polsce dopiero za czasów Jakuba Świnki się to zmieniło. To że Rzym nie uznawał istnienia magii, czy czarownic nie znaczy, że niedouczeni kapłani, czy świeccy możnowładcy w nie nie wierzyli.

@yareqp w jednym z wczesniejszych komentarzy pisałem o książce "Bestiariusz Słowiański" nie wiem czy sam Sapkowski korzystał z takich źródeł przy kreacji tego świata, ale Redzi tak. Opisane są w nim mityczne stworzenia w kulturze słowiańskiej i w jakiś uproszczony sposób przybliża mentalność i psychikę ludzi średniowiecznej epoki, więc np: dziecko w nocy płakało bo męczył go zły duch "Maruda", gdy dzieci były niegrzeczne to pewnie dlatego, że "Mamuna" je podrzuciła, ludzie umierali na zarazę bo "Morowa Dziewica" przechadzała się po polach. Ludzie często tłumaczyli niezrozumiałe dla nich rzeczy mocami nadprzyrodzonymi. Nie jestem w stanie powiedzieć czy większość społeczeństwa dawała wiarę w takie rzeczy i czy tłumaczyli procesy zachodzące na świecie i w społeczeństwie w taki sposób. Część na pewno i ślady po tym zachował się do dziś. A Redzi zaadoptowali taki model społeczeństwa na potrzeby świata wiedźmińskiego przy tym zakładając, że potwory, czy magiczne istoty rzeczywiście istnieją, więc w tej rzeczywistości powodem płaczu małego dziecka faktycznie może być zły duch nie to, że jest głodne i zmarznięte. Więc tak samo bożki jakie czczą chłopi faktycznie mogą istnieć i mieć fizyczną postać.

Ale palenie kobiet przez Kościół jest takim samym dogmatem religii gender jak palenie w Jedwabnem dla czytelników GW. Niestety i jednym i drugim trzeba schlebiac aby rozsupłali sakiewkę. Stąd akcenty w popkulturze stąd i ten nieszczęsny materiał na tvgry.

@Montgomery: mogę się mylić, ale z tego, co wiem, to w średniowieczu nie wytaczano procesów o czary, bo stanowisko Kościoła było takie, że czary nie istnieją, więc nie można było za nie sądzić. Zgodzę się ewentualnie, że jakieś lokalne samosądy mogły mieć miejsce. To dopiero głupota renesansu i wydanie Malleus Maleficarum zaczęło polowanie na czarownice. W średniowieczu to jedynie heretyków palono na stosach.

Wy tu staracie się udowodnić że Geralt jest nie wierzący bo religia jest zła. Ale czy trochę nie ma znaczenia co pokazuje też gra że większość bóstw i wierzeń w tym świecie dla Geralta ma całkiem realne uzasadnienie. Zdarza się przecież trafić na wieśniaków wyznających właśnie potwory za lokalne bóstwa. Motyw wiedźm z bagien np. Kościół i religia wiecznego ognia nie posiada w zasadzie takiego bóstwa poza samym symbolem ognia i samymi dogmatami które już na wstępie dyskryminują samego Geralta. Pamiętajmy w jakim uniwersum toczy się historia. Ja zawsze miałem wrażenie że opisane wierzenia i bóstwa mogły naprawdę chodzić po tym świecie i posiąść taki status choćby dzięki magicznym mocą. Dla mnie było to logiczne bo pamiętajmy że ludzie nie pochodzili z tego świata a wiec geneza tych bóstw była raczej podejrzana. Trochę mnie to zawsze raziło że wszyscy w zasadzie wiedzieli o tym fakcie ale w żaden sposób nie przeszkadzało i nie wpływało na wierzenia. No ale taka natura człowieka. Jak trwoga to do boga. Tyle że wiedźmin nie człowiek ;)

Odnośnie tego, co napisał DoomTdays. Nie można się nie zgodzić z tym co powiedziałeś, że istniała taka zależność dotycząca nadużyć płynących ze skupienia całej władzy w rękach jednej osoby, lecz co jednak istotne należy zwrócić uwagę na typowe w tamtym czasie myślenie dotyczące władzy. Osoby będące władcami, zarówno królowie jak i pomniejsi władcy posiadali Boskie namaszczenie, które szczególnie wynikające m.in. ze starych germańskich tradycji nadawało władcy niemalże nieograniczoną władzę, co tym samym dawało władcy niemalże dogmat nieomylności. Trudno się więc zdziwić, że taki władca gdy wybrał sędziego, który miał daną sprawę osądzić popierał jego wyrok i nie przewidywał możliwości odwołania się od niej. Tak na chłopską logikę... po co? Jeżeli władca wiedział dobrze kogo posłać, znaczyło że ten człowiek dobrze osądzi.
Co tyczy się czarów, to trudno było złapać kogoś na gorącym uczynku, a zważywszy na ówczesny stopień i jakość zbieranych dowodów rzeczowych, opierano się głównie na zeznaniach świadków itd. Trudno więc z dzisiejszej perspektywy oceniać te metody śledcze. Inaczej jest w przypadku tortur, które mimo iż były dozwolone, to nie były zbyt dobrą sprawą, gdyż ludzie przyznawali się nawet do niepopełnionych czynów byle by nie być dalej torturowany. A co do kary śmierci to się nie zgodzę z Twoją opinią, gdyż z tego co pamiętam, to były przypadki dość rzadkie, ale dopóki nie przytoczę jakichś danych, to nie chcę robić za eksperta ;)

Mnie się wydaje, że "laicyzacja" to mało powiedziane. W ostatnim czasie obserwuję coraz bardziej agresywną kampanię przeciw chrześcijaństwu i cywilizacji łacińskiej. Łatwo teraz wskoczyć na salony przez wytarcie sobie mordy wiarą katolicką czy celową prowokację wymierzoną w konserwatywne światopoglądy. A będzie już tylko gorzej, bo przecież już nawet w szeregach duchowieństwa (i to nawet w rangach biskupich) wyłażą na wierzch skrajni odstępcy.

W sprawach mediów (i choćby Wiedźmina 3) problemem jest moim zdaniem nieumiejętność odróżnienia rzeczowej krytyki od w/w wycierania sobie mordy bądź zwykłej nienawiści do czegoś. Nie podoba mi się to, że nie dano nam skumać się z kościołem Wiecznego Ognia, a samej organizacji nadano charakter tyrana i zbrodniarza. Ta jednowymiarowość do dzisiaj pozostawia mi niesmak po trzecim Wieśku. Miałem nadzieję, że dokonamy jakiegoś wyboru, tym bardziej, że w poprzednich częściach działy się rzeczy, które tworzyły sensowny grunt pod rozterki w stylu magia kontra wiara. A ta gloryfikacja pogaństwa, o której wspomniał wyżej kolega Arookun, przy jednoczesnym atakowaniu wierzeń/religii monoteistycznych jest po prostu śmieszna i, jak to mawia pewien znany dziennikarz, "nie dodaje się" na poziomie logiki. Zmiany w ekipie deweloperskiej RED-ów chyba nie do końca wychodzą serii na dobre.