Poskradaj się, Sam - historia serii Splinter Cell

nie tak dawno grałem w Blacklist i swoje żale już wylałem na tamtym forum. Gra do niczego. Splinter Cell to genialna seria, pod warunkiem że nie wliczamy do niej dwóch ostatnich odsłon.
Nie rozumiem za to tego całego najazdu na Double Agent, dla mnie bardzo dobra część, może nie lepsza od poprzednich ale też dobra. A najlepsza jedynka, może miejscami toporniejsza od Teorii Chaosu, ale najlepsza fabuła z serii.

FBI czytane po angielski (ef bi aj)
A NSA (en es ej) czytane po polsku... Zdecydujcie się chłopaki

Tez bardzo lubie Blacklist, ciezko mi go porownac z Chaos theory, bo jednak jest nowszy, bardziej trendy, nastawiony na akcje. Ale na najtrudniejszym poziomie trudnosci wciaz jest swietna, trudna skradanka. O wlos stawiam go nizej od Chaos theory (ale to pewnie przez nostalgie hehe), ale wciaz uwazam ze to 2 najlepsze czesci. Potem dwojka, jedynka, w miedzyczasie Conviction. Najslabszy wg mnie jest zdecydowanie Double agent, misje w bazie to po prostu porazka..

Jak zwykle zrobiłeś świetny materiał. Mój numer 1 w GOL. Fajnie opisałeś staczanie się serii smutną rzeczywistość rynku, która jest jedyną przeszkodą w zrobieniu takiej samej gry, jaką "Splinter Cell" był 10-12 lat temu.

Autorze materiału, przedstawiasz niby historię serii, a w rzeczywistości przedstawiasz swoje subiektywne odczucia. Czemu nie ma ani słowa o tym jak powstała ta seria od kulis? Ani słowa o scenarzystach, designerach, kompozytorach muzyki, ludziach, którzy przecież tworzyli tą serię. Nic nie wspomniałeś o różnicach między wersjami na PC, a na konsole, których projekty misji często bardzo się różniły, a Double Agent na PS2 był kompletnie inną grą. Nic o tym jak branża przyjęła tą serię, jakieś oceny, wyniki sprzedaży, cokolwiek. To jest historia, czy twoje Złote Myśli, zabawa w "to lubię, a tego nie"?

Twoja opinia też jest nieco dziwna. Zabugowanego, liniowego Pandora Tommorow nazywasz krokiem naprzód. Niegrywalne Double Agent jest dla ciebie niezłą grą, a psioczysz na świetne Blacklist. Jak dla mnie ewolucja jaka nastąpiła wraz z premierą Conviction była konieczna, bo formuła ciągnięta przez cztery poprzednie części stawała się już archaiczna i nieco sztywna. Przy obecnej technologii i standardach grafiki, nikt już by chyba nie uwierzył, że strażnicy nie są w stanie zobaczyć stojącego przed nim w cieniu człowieka. Dlatego w Blacklist ważniejsze stało się chowanie przed wzrokiem za osłonami i szukanie alternatywnych ścieżek.

Na serio, przykro mi się robi z powodu tego, jak bardzo Blacklist jest niedoceniany. Toż to jeszcze smutniejsze od tego, co spotkało Beyond Good and Evil.

Fajny materiał.
Mam kupioną tą serię na Steam, ale... nie ma Pandora Tomorrow. A chętnie bym zagrał.

Super materiał! Uwielbiam od dawna serię Splinter Cell'a i należę do nielicznych, którym podobał się Double Agent ;P. A co do Blacklist, to jak dla mnie jest to jedna z lepszych gier składankowych w jakie grałem. Grałem jako Duch na poziomie "Profesjonalisty".

Chaos Theory -> Blacklist -> Pandora Tomorrow -> Double Agent -> Splinter Cell 1 -> Conviction (w którego nie grałem ale po gameplayu widzę że jest słaby.) Tak to wygląda u mnie

Pamiętam, że Blacklist bardzo mi się podobał (pewnie dlatego, że była to jedyna część serii w którą grałem), jednak fani serii na pewno tęsknią za pierwszymi częściami. Świetny materiał! ;)

Wspomnę odnośnie książek. Bardzo mi się podobały, i polecam. Narracja z pierwszej osoby była bardzo wciągająca. Może i były momenty kiedy były opisywane jakieś wydarzenia z trzeciej, ale nie pamiętam żeby mi się to gryzło, i wiem że warto. Nie bardzo mi tylko podeszła bodaj ostatnia część napisana cała z trzeciej osoby, nie skończyłem jej.

Znam całą serię, ale też nie jestem weteranem. Najbardziej lubiłem Conviction, ale też nie w 100%, bo może trochę za dużo strzelania, za mało cienia. Double Agent PC to dla mnie było słabe, ale fajna muzyka, skok technologiczny na tamte czasy, wysokie wymagania. Blacklist mi nie podszedł. Może dlatego że nie jestem wybitnym fanem pierwszych części, choć tam był choć po staremu cień i dobry klimat.

Dzięki wielkie za materiał. Może odsłuchał bym wcześniej speakera (am/ang) w kwestii wymawiania wyrazów obcych, ale nie było źle. Dobra dykcja, miło się słucha, ale jeśli się da, jeszcze popracował bym nad wymową (aparat na zęby z podniebieniem, stary typ; pochodzić z tym żeby poplenić, potem się przyzwyczaić i wychodzi świetna wymowa ś, ć, ż, dż) to był przykład.
Ale jest nieźle. Dzięki!