Journey - inna gra

Nie ma to jak dodać jakiś filozoficzny bądź metafizyczny bełkot do gry, która jest monotonna i w gruncie rzeczy słaba tylko po to, żeby wzbudzić zainteresowanie nią. Nudne to jak flaki z olejem, chyba bym usnął przed konsolą zanim bym dolazł z jednego pkt tej pustyni do drugiego tylko po to, żeby zobaczyć latające chusteczki do nosa :D Ale zwolennicy gry zaraz mi powiedzą, że nie rozumiem jej głębokiego przesłania, aluzji do podróży przez życie itp itd i że w ogóle jestem ograniczony emocjonalnie. Może i tak, ale jak dla mnie - gniot w ładnym opakowaniu.

No taka dziwna strasznie ta gra jest , jak dla mnie wieje nudą i jedyne co mogę powiedzieć o niej to Wu TE EF ?

Super gra-my!

Fajna gierka i taka inna ale tego można było się spodziewać po twórcy flOw i Flower. Gra wygląda przyjemnie (rozgrywka i stylistyka). Po prostu trzeba zagrać

jaro1986 --> Błąd. Ta gra nie ma być "głęboka" w tym sensie jakim to odbierasz. Ona nie ma zmusić Ciebie do przemyśleń nad sensem życia. To jest relaksacyjny chill-out dotykający sfery uczuć i dlatego się mówi o "głębokości". To tak samo jak z surrealizmem. Nikt nigdy nie powiedział, że mają tam być jakieś zaawansowane symbole. To ludzie nie rozumiejący idei sobie dorobili do tego filozofię "głębokości przekazu". Surrealizm też miał docierać głębiej, ale znów nie w kontekście symboliki. A zwyczajnie uczuć i podświadomości. (stąd częsty mindfuck). Nazwij to bełkotem, bo to jest bełkot. Tego nie można zrozumieć. Tego nie należy rozumieć. To trzeba tylko i wyłącznie czuć. Czuć muzyką, czuć animacją, czuć stylistyką. Tworzyć gęsty klimat w którym toniesz w bezkresie chilloutu.

Dlatego też panowie z góry którzy mówili o rozrywce i np. książce również nie pojmują sensu tej gry. A sens w cale nie jest ani głęboki ani skomplikowany. Chodzi tylko o uczucia, sferę przyjemności. Rozrywka w postaci czytania książki czy oglądania filmu przygodowego, a rozrywka pod postacią tej gry to całkowicie dwie inne rzeczy poruszające całkowicie dwa inne miejsca.

Z ww. tekstu który napisałem wychodzi bełkot? Inaczej tej sfery nie można wytłumaczyć, zwyczajnie jak brakuje słów na określanie uczuć (umowne nazwy uczuć nigdy nie przekazują pełni tej sfery. Nie można tego ani opisać, ani obiektywnie ocenić.) tak brakuje słów na określenie tego typu rozrywki. Czytając książkę czy oglądając film przygodowy (specjalnie piszę tutaj o filmie przygodowym podanym przez kogoś wyżej. Otóż istnieją filmy poruszające sferę "uczuć") zrelaksujemy się, odpoczniemy i ochłoniemy. W tym drugim rodzaju rozrywki wszystko opiera się na "odlatywaniu" i tworzeniu... hmm... bezpiecznego tripa? Polega to na kompletnej ucieczce i "wsiąknięciu". Tylko, że to jest rozrywka, a nie nic głębokiego w sensie poznawania zagadek życia czy rozwiązywania praktycznych problemów. Zwyczajna rozrywka tylko uczuciowa...