Abecadło Medieval: Total War - część 3

BLĘŻENIE

Do zamku możemy dostać się na trzy sposoby - cierpliwie czekając i biorąc załogę głodem (trwa to całe lata, w zależności od wielkości twierdzy), przekupując dowódcę, lub moją ulubioną metodą siłową - szturmując jego mury. Do tego celu będziemy oczywiście potrzebować machin oblężniczych. Posiadają one ograniczony zapas amunicji, więc czym zamek większy, tym więcej katapult będziemy potrzebować. Najistotniejszy jest moment, w którym będziemy je rozstawiać, albowiem ich ustawienia nie będziemy mogli już skorygować. Najważniejsze jest byśmy mogli zrobić lukę w każdym z pierścieni murów otaczających zamek i tym samym dostać się do środka. Lepiej będzie, gdy przy okazji zniszczymy cześć wież strzelniczych. A już idealnie, jeśli tak rozstawimy nasze machiny byśmy mogli razić wroga samemu pozostając poza jego zasięgiem. Sam szturm jest banalnie prosty - po zrobieniu dziury w każdym z murów i wystrzeleniu wszystkich pocisków, którymi dysponowały katapulty, rzucamy do boju nasze jednostki. Koniecznie biegiem i w szyku luźnym (obstrzał ze strony wież). Reszta przebiega tak jak typowa bitwa, z tą różnica, że przeciwnik nie może uciec i trzeba będzie zabić każdego broniącego zamku żołnierza.

IECHOTA

Pomimo, że ustępuje pod względem siły kawalerii, to ze względów ekonomicznych będzie stanowić trzon naszej armii. Każdy atak na wroga powinien zaczynać się od piechoty, pozostałe jednostki stanowią wsparcie i są używane do wypracowania przewagi. Ze względu na zastosowanie możemy podzielić ją na dwa typy. Piechotę defensywną, w skład której wejdą jednostki uzbrojone z długie włócznie przeznaczone do walki z konnicą. Jej głównym celem jest przewidzenie miejsca, w które nieprzyjaciel uderzy kawalerią, przetrzymanie jego szarży i wreszcie związanie go w walce. Pozostałe jednostki piechoty służą do ofensywy i wykorzystujemy je do walki i piechotą przeciwnika (szczególnie tą defensywną).

ELIGIA

O wpływie religii na zadowolenie w naszych prowincjach już pisałem, trzeba jednak wspomnieć o jej oddziaływaniu globalnym. Głowa kościoła będzie miała olbrzymi wpływ na nasze poczynania, wiążąc nam ręce swoimi nakazami. Papież jako główny cel stawia sobie zachowanie równowagi pomiędzy wszystkimi państwami katolickimi i nie pozwala by jedno zwiększało swoje wpływy (i terytorium) kosztem drugiego. Prowadząc wojnę z katolickim państwem mniejszym niż nasze, możemy zostać poproszeni (a raczej zmuszeni!) do wycofania naszych wojsk w ciągu dwóch lat i powstrzymania się agresji w przeciągu kolejnych lat 10. I to bez względu czy konflikt rozpętaliśmy my, czy też zostaliśmy zaatakowani pierwsi! Zlekceważenie groźby Papieża spowoduje obłożenie nas ekskomuniką, a ta rodzi dość poważne konsekwencje. Gwałtownie zmniejsza lojalność w katolickich prowincjach, a stosunki z chrześcijańskimi monarchami ulegają pogorszeniu. W ostateczności papież może ogłosić wezwanie do świętej krucjaty przeciwko naszemu państwu, co uwikła nas w konflikt z niemal całą Europą! Dlatego do czasu nim wasz kraj uzyska status imperium, warto pozostawać z Watykanem w dobrych układach. Za szerzenie wiary (czyli agresje przeciwko poganom, muzułmanom etc.), możemy zostać nagrodzeni dotacjami pieniężnymi! Na koniec ważna informacja - ekskomunika wygasa wraz ze śmiercią naszego króla lub ze śmiercią papieża. W ostateczności zawsze możecie spróbować go zgładzić ;-).

TRZELCY

Najistotniejsza informacja brzmi, że skuteczność łuczników w Medieval: Total War pozostawia wiele do życzenia i jest na pewno mniejsza niż przyzwyczaiły nas inne gry strategiczne. O ile stają się przydatni w defensywie (zajmujemy wzgórze i się bronimy), o tyle w czasie ataku ciężko ich skutecznie wykorzystać. Nie możemy ich ustawić za naszą piechotą, albowiem istnieje ryzyko, że ustrzelimy własne jednostki! Jedynym rozwiązaniem pozostaje rozstawienie łuczników na flankach i prowadzenie obstrzału z boku, jednak wtedy stają się łatwym celem dla kawalerii nieprzyjaciela. Głównym zadaniem łuczników stanie się więc prowokowanie wroga który biernie oczekuje na nasz atak pilnując dogodnej pozycji. Podobnie jak to było a artylerią- las strzał powinien przekonać go do zmiany planów.

YTUŁY SZLACHECKIE

Po zdobyciu nowej prowincji, możemy oddać ją w posiadanie wybranemu przez nas dowódcy. Jest to decyzja niezwykle istotna, albowiem, każdy z nich posiada różne cechy wpływające na to jak będzie sobie radził z zarządzaniem. Lojalność (loyalty) jak sama nazwa wskazuje, oznacza wierność królowi, pobożność (piety) przywiązanie do religii, budzenie strachu (dread) zmniejsza ryzyko buntu i wreszcie bystrość (acumen) ma wpływ na dochody, które w danej prowincji będą generowane. Dodatkowo warto zobaczyć do cech, które opisują danego dowódcę, albowiem niektóre z nich modyfikują zdolności zarządzania! Tytuły szlacheckie powinno się nadawać mają na uwadze głównie ekonomie (bystrość przynajmniej 4), szczególnie, jeśli dana prowincja generuje wysokie dochody. W razie potrzeby możecie zmienić swoją decyzję i odebrać wybranemu dowódcy zwierzchnictwo nad prowincją. Najłatwiej jest pozbawić go życia, lub, jeśli wolicie, wysłać emisariusza z odpowiednim rozkazem. Uważajcie jednak, bo jeśli będzie miał on wojowniczy charakter (cechy takie jak dumny, waleczny etc.) i miał posłuch wśród podwładnych (wysoki współczynnik strachu) to może się zbuntować i wzniecić przeciw wam rebelię!

KSZTAŁTOWANIE TERENU

Prawidłowe wykorzystanie terenu, na którym toczyć będzie się bitwa znacznie zwiększa siłę naszej armii. Po pierwsze powinniście starać się wykorzystać element zaskoczenia, który umożliwiają nam lasy (o tym szerzej za chwile). Jednostki znajdujące się między drzewami stają się praktycznie w 100% odporne na obstrzał łuczników. Podczas walki w lesie znacznie spada skuteczność konnicy, dlatego jeśli przeciwnik w tej kwestii dysponuje nad wami przewagą, to za wszelką cenę starajcie się rozegrać starcie pomiędzy drzewami. Po drugie, starajcie się wykorzystać okoliczne wzniesienia. Atak z góry jest wielokrotnie skuteczniejszy, zarówno, jeśli chodzi o łuczników, jak i o szarżujące jednostki. Po prostu grawitacja staje się naszym sprzymierzeńcem. W Medieval: Total War obowiązuje zasada, że strona, która się broni najczęściej zajmuje wzgórze zwiększając tym samym swoje szanse. Atakujący (czyli zazwyczaj my) zmuszony będzie poświęcić wiele sił by je zdobyć. Nie polecam jednak bezpośredniego szturmu na pozycje wroga, starajcie się go sprowokować (za pomocą łuczników) by zbiegł do was, lub okrążyć wzgórze i wdrapać się na nie z innej, niezagrożonej strony.

ARUNKI POGODOWE

Czas, w którym dokonujemy ataku zależy od strony atakującej. Warto więc wybrać pogodę, która okaże się naszym sprzymierzeńcem. W czasie silnego wiatru i deszczu znacznie spada skuteczność łuczników, czyniąc ich wręcz bezużytecznymi. Natomiast padający kilka dni deszcz ujemnie wpływa na mobilność naszej konnicy, której ciężko jest się przemieszczać po podmokłych terenach. Choć mówiąc szczerze, to ja osobiście nie zauważyłem takiej różnicy.

ASADZKA

Im przeciwnik będzie mniej wiedział o naszych planach, tym lepiej! Zaskoczenie jest naszym potężnym sprzymierzeńcem, warto więc z niego korzystać. Do przygotowania zasadzki będziemy potrzebować odpowiedniego terenu - lasu. Jednostki, które znajdują się pomiędzy drzewami (symbolizuje to ikona drzewa) przez długi czas pozostają niewidoczne dla oczu przeciwnika. Ujrzy je dopiero, gdy znajdzie się w ich pobliżu, a wtedy nie będzie miał już czasu na przegrupowanie. Większość zasadzek opiera się na podobnym schemacie - w lesie umieszczamy większość naszych jednostek, a w widocznym miejscu w pobliżu ustawiamy kilka oddziałów jako przynętę. Nieświadomy naszej prawdziwej siły wróg, zazwyczaj zaatakuje nas mniejszą niż zazwyczaj grupą, którą nasze ukrywające się w lesie jednostki z łatwością pokonają. Pamiętajcie, że wcale nie musimy dysponować przewagą liczebną- wybiegające z lasu jednostki natychmiast wzbudzą strach w oddziałach wroga (wszak on dalej nie wie czy w lesie przebywał tylko oddział, który się wyłonił, czy za chwile wyskoczy jeszcze 5 innych), a stąd już tylko o krok od paniki.

Medieval: Total War

21 sierpnia 2002

Rate It!

• Przegląd
• Poradnik
• Recenzja