To jedna z lepszych klawiatur, jakich używałem, ale nawet ona nie przekonała mnie do modeli 60%. Test Logitech G Pro X 60 Lightspeed Tactile

Klawiatury 60% to dość niszowy rynek – zainteresowani nimi są użytkownicy poszukujący minimalistycznych sprzętów o maksymalnie upakowanych klawiszach i bez zbędnych dodatków. Nie oznacza to jednak, że takie klawiatury musza być niskiej jakości. Wręcz przeciwnie, wiele z nich to topowe modele wyposażone w świetne przełączniki i cechujące się nienagannym wykonaniem.

Takim przykładem jest właśnie Logitech G Pro X 60 Lightspeed Tactile. To przedstawiciel rodziny klawiatur premium, które powstały z udziałem e-sportowców i z myślą o maksymalnej wydajności i niezawodności.

Powiązane:„Niemal zrobili nam przysługę”. Były szef PlayStation uważa, że Sony zyskało na zakończeniu współpracy z Nintendo

Czy poza odnoszeniem spektakularnych zwycięstw w grach będziemy mogli na niej także komfortowo pracować? Było to dla mnie o tyle ciekawe, że osobiście nie jestem fanem tak kompaktowych konstrukcji i często korzystam z dodatkowych klawiszy, chociażby strzałek, Home, End czy PrintScreen. Lubię też dodatkowe przyciski multimedialne, które ułatwiają sterowanie muzyką.

Jeśli jakakolwiek klawiatura miałaby mnie przekonać do 60%, to właśnie ta. I cóż, było blisko, ale się nie udało.

Układ klawiszy – co to znaczy 60%?

Zacznijmy od najważniejszego – układu klawiatury. Z czym właściwie mamy do czynienia? Modele 60% to efekt dość daleko posuniętej redukcji liczby klawiszy, by stworzyć maksymalnie kompaktową konstrukcję. Przyjrzyjmy się zresztą, jak konstrukcja 60% wypada na tle innych wariantów:

1. pełna klawiatura – obecny blok numeryczny, klawisze funkcyjne, strzałki, często liczne dodatkowe przyciski i pokrętła multimedialne; to klasyczna klawiatura.
2. TKL (tenkeyless) – jeżeli odetniemy blok numeryczny, dostaniemy ten typ klawiatury. Często są obecne w laptopach, znalazły też wielu sympatyków wśród posiadaczy mniejszych biurek czy chcących zyskać na blacie trochę więcej miejsca.
3. 75% – upychając wszystkie klawisze jak najbliżej i rezygnując ze wszystkiego poza tymi najbardziej podstawowymi, funkcyjnymi i strzałkami, dostaniemy wariant 75%.
4. 65% – odcinając klawisze funkcyjne z klawiatury 75% dostajemy ten wariant.
5. 60% – dodatkowo rezygnując ze strzałek, schodzimy do testowanego dziś wariantu.

Układ klawiatury 60% oznacza rezygnację z wielu przycisków.Źródło: fotografia własna.

Mamy więc wszystkie litery i cyfry, a także niezbędne przyciski w postaci Shiftu, spacji czy Entera. Nie znajdziemy tu klawiszy funkcyjnych (F1 – F12), bloku numerycznego czy… strzałek. To ostatnie to bodaj najpoważniejsza cecha modelu 60%, która może mocno utrudnić wykorzystanie takich klawiatur także poza zmaganiami e-sportowymi. Choć nie musi, w końcu wszystkie brakujące klawisze mamy dostępne po wciśnięciu kombinacji Fn + <klawisz>. A skróty możemy dowolnie dostowowywać, tak by było to dla nas maksymalnie wygodne.

Logitech G Pro X 60 Lightspeed Tactile – specyfikacja

Poniżej znajdują się najważniejsze cechy Logitech G Pro X 60 Lightspeed Tactile. Szczegółowe informacje są dostępne na stronie producenta.

Zawartość opakowania

Klawiatura sprzedawana jest w dość bogatym zestawie. Otrzymujemy sztywne i eleganckie etui, wymienny klawisz Esc, nadajnik, kabel i przejściówkę. W etui znajduje się miejsce na przechowywanie zapasowego klawisza Esc i przejściówki, zatem jeśli w trakcie wyjazdu będziemy mieli ochotę na zmianę wyglądu klawiatury, będziemy mogli to bez problemu zrobić. Miły, choć raczej mało przydatny dodatek.

Dostajemy bogaty zestaw w solidnym etui.Źródło: fotografia własna.

Jakość wykonania i pierwsze wrażenia

Od pierwszych chwil nie ma cienia wątpliwości, że jest to produkt z najwyższej półki. Zastosowane materiały są przyjemne w dotyku i sprawiają bardzo solidne wrażenie, wszystko jest idealnie spasowane, stabilne i dopracowane. Tylko gdzie te strzałki… a no tak. Klawiatura 60%.

Postawmy sprawę jasno – to jedna z najlepszych i najwygodniejszych klawiatur, jakie miałem okazję używać. Palce dosłownie płyną po klawiszach i właściwie z marszu byłem w stanie na niej pisać bardzo szybko i stosunkowo bezbłędnie. W tym przedziale cenowym nie ma oczywiście mowy o jakichkolwiek niedoskonałościach w postaci ghostingu czy problemów z rejestracją kilku przycisków jednocześnie. Niezależnie, co robimy, wszystko działa nienagannie.

Nóżki są solidne i stabilne.Źródło: fotografia własna.

Mocne upakowanie klawiszy nie przeszkadza w pisaniu czy graniu, a jeżeli nie korzystamy zbyt często z dodatkowych przycisków lub mamy doświadczenie z takim układem klawiatury, przesiadka powinna być raczej bezproblemowa. Jeśli jednak głównie korzystamy z większych formatów (jak ja), to pierwsze kilka dni może być nieco bolesne.

Podświetlenie jest bardzo ładne i równomierne poza nielicznymi przypadkami, gdzie wygląda jakby producent nieco przyoszczędził. Widoczne to jest na wszystkich przyciskach, które mają dłuższe opisy. Najgorzej doświetlony jest prawy ALT, w którym właściwie nie widać pierwszej i ostatniej litery. W tej klasy sprzęcie wygląda to dziwnie i na tle dopracowania niemal każdego innego elementu dosłownie kłuje w oczy.

A co to się stało z tym podświetleniem?Źródło: fotografia własna.

Dodatkowe funkcje znajdują się na krawędziach klawiatury. Po lewej stronie mamy rolkę do regulacji głośności, po prawej przełącznik trybu gry (szybkie blokowanie wybranych przez nas klawiszy), a u góry znajdziemy złącze ładowania, włącznik, a także przyciski do wyboru trybu połączenia – Bluetooth i 2,4 GHz.

Czas pracy na jednym ładowaniu

Przyznam szczerze, że w codziennym użytkowaniu właściwie w ogóle nie zwracałem uwagi na stan naładowania. Raz na jakiś czas podłączę klawiaturę kablem, pracuję głównie w trybie bezprzewodowym i takie okazjonalne podładowania w zupełności wystarczą, by zapewnić pełną mobilność.

Deklarowany czas pracy to do 65 godzin, choć ten będzie się różnił w zależności od podświetlenia i trybu połączenia. Tak czy inaczej – raczej bez większych problemów będziemy mogli zabrać klawiaturę na weekend i nie będziemy musieli pakować ze sobą kabla. A deklarowane 65 godzin pracy jest osiągalne.

Aplikacja Logitech G HUB

Aplikacja do zarządzania klawiaturą to Logitech G HUB. Możemy w niej podejrzeć stan naładowania, sposób podłączenia klawiatury, a także modyfikować podświetlenie oraz warstwy z funkcjami klawiszy.

Wyklikanie wszystkie w G HUB zajmie nam trochę czasu.Źródło: aplikacja Logitech G HUB.

Aplikacja działa stabilnie i raczej bezproblemowo, choć układ interfejsu i proces przypisywania klawiszy były dla mnie dość siermiężne i czasochłonne. Dużo łatwiej zmienić podświetlenie i odbywa się to w dość intuicyjny sposób.

Możemy pobrać też gotowe zestawy klawiszy.Źródło: aplikacja Logitech G HUB.

Wygoda użytkowania

Klawiatura jest niesamowicie wygodna i nadaje się nie tylko do grania, ale także do pisania nawet dłuższych tekstów. Na czas testowania zastąpiła moją klawiaturę zarówno na stanowisku gamingowym, jak i w pracy i pisanie było czystą przyjemnością.

Kłopoty pojawiają się w chwili, gdy musimy użyć czegoś więcej niż podstawowych klawiszy. Chociażby strzałek. Albo klawisza F5 do szybkiego zapisu. Teoretycznie otrzymujemy zaawansowane zarządzanie funkcjami klawiszy w postaci dodatkowych warstw i szybkiego dostępu przy pomocy klawisza Fn czy z modyfikatorami (kombinacje z klawiszami Shift, Alt, Ctrl), jednak w praktyce dość długo zajęło mi przyzwyczajenie i zapamiętanie układu (nawet tego stworzonego przeze mnie) i po kilku tygodniach wciąż musiałem czasem się zastanowić, co ja tak właściwie mam nacisnąć.

Przełączniki robią robotę. Pisanie jest niesamowicie przyjemne.Źródło: fotografia własna.

W oczywisty sposób problemy występowały w trakcie pracy, która polega u mnie na tworzeniu tekstów, ich korekcie i przygotowywaniu do publikacji. Pojawiają się niestety także w grach, bo przynajmniej niektóre z nich dość aktywnie korzystają chociażby z przycisków funkcyjnych F1-F12, a wciskanie np. Fn + 1 jest nieporównywalnie wolniejsze i bardziej irytujące niż posiadanie fizycznego klawisza. Jeżeli jednak gramy w tytuły, które nie wymagają używania tych klawiszy, będziemy bardzo zadowoleni.

W tak dopracowanej konstrukcji sporym zawodem jest oznaczenie domyślnych alternatywnych funkcji klawiszy. Znajduje się ono na przedniej części nakładki i wykonane jest jasnoszarym kolorem. W dobrym oświetleniu wygląda to elegancko, jednak w praktyce często jest kompletnie bez sensu, bo symboli po prostu nie widać. Kilkukrotnie musiałem podnosić klawiaturę i zerkać na nią pod kątem, żeby sprawdzić, gdzie u licha jest konkretna funkcja.

Logitech G Pro X 60 Lightspeed Tactile – podsumowanie

To klawiatura dla konesera. Gamingowa flagowa seria Logitecha to świetne, dopracowane i dość drogie klawiatury, a Logitech G Pro X 60 Lightspeed Tactile idealnie wpasowuje się w ten klimat. To urządzenie, które sprawdzi się w trakcie bardzo intensywnego użytkowania, a precyzją działania powinno zadowolić nawet profesjonalnych graczy.

Jednocześnie w tej klasie sprzętu nieco dziwi niedopracowane podświetlenie niektórych klawiszy, co wygląda po prostu rozczarowująco. Podobnie czytelność nadruków na klawiszach pozostawia nieco do życzenia.

Układ 60% jest na tyle specyficzny, że wybór tego modelu powinien być przemyślany i świadomy. O ile przejście z pełnego układu na TKL nie stanowi dla wielu użytkowników problemu, o tyle zejście jeszcze niżej i rezygnacja z kolejnych klawiszy może być już sporym wyzwaniem. Jeśli jednak jesteśmy na to gotowi, Logitech G Pro X 60 Lightspeed Tactile powinien zapewnić nam świetne doświadczenia i bezkompromisową wydajność.

Więcej:AMD woli pracować z Sony niż z Microsoftem, bo Mark Cerny ma wizję i aktywnie działa przy PS6

• gaming
• klawiatury
• test sprzętu
• Logitech