WWE SmackDown! Here Comes The Pain

Seria WWE Smackdown wita w swojej piątej już odsłonie, noszącej podtytuł „Here Comes the Pain”. Gracz ma możliwość wcielenia się w jedną z 69 gwiazd światowego prowrestlingu, w tym w takie sławy jak: Undertaker, Chris Jericho, Brock Lesnar, Bill Goldberg, Booker T i inni. Oczywiście nie wszyscy są dostępni od razu i we wszystkich trybach gry, ale liczba ta robi wrażenie. Każdy zapaśnik różni się od pozostałych nie tylko wyglądem i gabarytami, ale także wachlarzem ciosów specjalnych.

Autorzy przygotowali sześć aren, wyposażonych w to, co używa każdy szanujący się wrestler: stołki, barierki, kosze na śmieci, odbiorniki telewizyjne i cala masę innych gadżetów. Gra zawiera trzy całkiem nowe tryby zabawy: Bra and Panties, First Blood i Elimination Chamber. Pierwszy z nich to zapasy umięśnionych pan, których zadaniem jest... zdarcie z przeciwniczki ubrania! Jest to dość oryginalne podejście do tematu i niewątpliwie dla panów bardzo atrakcyjne. Tryb First Blood po raz pierwszy w historii serii pozwala upuścić trochę krwi z przeciwnika. Zastosowano tu odmienny od głównego modelu system obrażeń postaci, dzięki któremu z niektórych części ciała można upuścić farby. Esteci nie maja się czym martwic, bowiem zgodnie z nazwa pojedynek toczy się tylko do pierwszej krwi. Trzeci tryb – Elimination Chamber - to doskonała zabawa dla kilku osób. Na arenie może znaleźć się aż sześciu osiłków naraz, każdy sterowany przez innego gracza. Młócką kończy się w momencie, gdy na polu walki pozostanie jeden zwycięski zapaśnik. Poza wspomnianymi wyżej trybami, przed graczem pozostaje szereg znanych i lubianych rodzajów zabawy: walki jeden na jednego lub w dwójkach, rozgrywki turniejowe, sezonowe, walki w klatkach, rozróby przy pomocy „sprzętu” (tryb TLC – ładowanie rywala krzesłami, drabinkami, stołami i czym tam jeszcze popadnie), walki uliczne itd. Na specjalna uwagę zasługuje tryb Story Mode, pozwalający zaplanować i kształtować przebieg własnej kariery. Na początku wybiera się jednego z dostępnych wrestlerów lub tworzy od podstaw całkiem nowego, określając jego wymiary, wygląd, charakter (dobry lub zły) i umiejętności. W trakcie trwania sezonu należy zadbać o kondycje i formę podopiecznego, umawiać go na spotkania z menadżerami i kontraktować walki z innymi zawodnikami. Istotny jest tzw. współczynnik popularności, który trzeba starać się utrzymywać na wysokim poziomie, np. poprzez wygrywanie walk z dobrymi rywalami. Zwycięstwa są potrzebne nie tylko dla zdobycia sławy, ale i pieniędzy. Kasę można wydać w specjalnym sklepie kupując nowe ciosy i chwyty, a także „pompując” własne umiejętności. Sam system walki został lekko zmodyfikowany. Zmieniono sposób wykonywania chwytów i kontratakowania, wiec gracze grający w poprzednie części WWE Smackdown muszą trochę potrenować. Grafika w grze zasługuje na uznanie, postacie są trójwymiarowymi, bogato teksturowanymi i wygładzonymi bryłami, a areny zawierają dużo szczegółów. Ciekawy jest sposób przedstawiania pojedynków, stylizowany na transmisje telewizyjna. Na porządku dziennym są ujęcia, zmiany kata ustawienia kamery itd. Dźwięk wykorzystuje możliwości przestrzenne PS2, szum i doping widowni oraz odgłosy walk brzmią realistycznie, a glosy wrestlerów podkładane są przez ich oryginalne odpowiedniki.