Komentarze do gry: The Missing: J.J. Macfield and the Island of Memories

Główny bohater "The Missing" cierpi fizycznie i psychicznie. Swery65 i White Owls akcentują to cierpienie nie tylko przez realistyczne oddanie reakcji ciała na maltretujące je wypadki, ale też przez zmuszenie gracza do oglądania tych reakcji do końca. W większości gier nawet jeżeli pokazana jest reakcja ciała na pułapkę, to gracz nie rejestruje jej, bo mobilizuje całą swą uwagę przed kolejnym przejściem feralnego fragmentu gry. W "The Missing" nie trzeba przechodzić jeszcze raz feralnego etapu (czasami nawet konieczne jest wpadnięcie w pułapkę), więc uwaga gracza pada na to jak ciało bohatera reaguje na przeszkodę - gracz widzi cierpienie.

W "The Missing" panuje oniryczny klimat, który, oprócz mechaniki, napędza ochotę do grania. Pozostałe elementy są raczej średnie - grafika, muzyka (szczególnie zawiodłem się na nijakim, bezpłciowym utworze zamykającym grę). Nie przypadł mi również do gustu sposób przedstawiania szczegółów z życia bohatera, który wybijał mnie z rytmu gry.

Największą zaletą "The Missing" jest mechanika wypadków, która współgra z fabułą i wzbogaca ją.