Subnautica

Wyjątkowa perełka. Daję 10 bo mogę szczerze powiedzieć, że nigdy w taką grę nie grałem. Nie jestem znawcą gatunków survivalowych, więc oceniam wrażenia z punktu widzenia zwykłego gracza. Ta gra to unikalne doświadczenie immersji, magicznej eksploracji podwodnego świata planety, survivalu, przełamywania kolejnych poziomów strachu przed zapuszczaniem się w coraz większe głębiny, satysfakcjonującej progresji, ekscytującego zbieractwa do rozbudowy swoich możliwości, przyrządów, konstrukcji bazy, floty kilku świetnie przemyślanych pojazdów, odkrywania historii wydarzeń własnego statku i tych z dalszej przeszłości, tajemnic obcych i ekosystemu planety. Świetne zakończenie i mega satysfakcja z ukończenia. Polecam każdemu graczowi, nie tylko fanom survivalowych horrorów s-f.Kilka osobistych uwag, które mogą ułatwić wejście w grę:1) Nuda? Gra mnie wciągnęła od razu, ale potem jeszcze w początkowych godzinach miałem obawy czy mnie szybko nie znudzi lub czy to błąkanie po głębinach zapewni z czasem jakąś satysfakcję - dajcie jej wtedy naprawdę kilka godzin czasu, ewentualnie zajrzyjcie na youtuba po jakieś porady, po przejściu pewnego progu rozpoznania gry i jej formuły staje się ona mega satysfakcjonująca.2) Brak mapy - to niby wada, ale dla mnie z czasem okazało się sporą atrakcją. Wymyślenie swojej metody orientacji w terenie, odkrycie punktu zero, ustawianie sensownych radiolatarni, zapamiętywanie biomów, wykorzystanie sonara - to daje dodatkową frajdę. Nawet bez matematycznej triangulacji. Na początku rozeznanie w terenie wydawało się niemożliwe bez jakiejś mapy ze współrzędnymi na kartce papieru, ale a z czasem głowa jakoś ogarnęła pamięciowo te biomy i było super. To samo z głębinami. Na początku wydaje się, że 200 m to jakaś niewyobrażalna głębina, a dalej ciemno jak w d... i jest realne przerażenie. Potem satysfakcja z przygotowania i schodzenia głębiej i głębiej, dużo, dużo głębiej. Jedno tylko muszę przyznać, że bez pomocy yt nie wiem jak bym odnalazł niektóre lokacje w głębinach, choć do większości ważniejszych gra daje mniej lub bardziej bezpośrednie wskazówki.3) Strach. W grze strach jest powodowany A) samą przestrzenią podwodną i B) żyjącymi w niej stworzeniami. Na koniec nie jest aż tak strasznie jak się wydaje. Strach przed podwodnymi potworami minął mi dość szybko z wyjątkiem punktu 4), ale przed ciemną głębią lęk minął trochę później, z kolei to naprawdę daje wtedy poczucie sporej i realnej satysfakcji.4) Nierozwaga i/lub brak przygotowania mogą doprowadzić do tego, że nasze mozolnie skonstruowane pojazdy zostaną zniszczone w głębinach przez potwory. Mi się to przydarzyło jeden raz z Seamothem, ale wtedy nie wiedziałem jeszcze, że mogę go w ten sposób stracić na zawsze i będę musiał odtwarzać ze schematu. Potem nie miałem już takiego problemu, nawet w bardzo trudnych sytuacjach. Trzeba uważać i podejmować właściwe decyzje. Natomiast nie ukrywam, że to mnie trochę zniechęciło do używania Cyklopa, którym się tylko raz przejechałem dla przyjemności i stał nieużywany. Za to Prawn wystarczał do wszystkiego i dawał doświadczenie w pełni zgodne z dość zabawnym opisem wprowadzającym :-)5) Poziom trudności. Gra oferuje 4 poziomy: od najbardziej hardcorowego, kiedy śmierć oznacza koniec gry do najbardziej luźnego kiedy nie musimy się niczym przejmować. Osobiście rozpocząłem w trybie przetrwania, kiedy trzeba było pilnować tlenu, zdrowia, żywności i wody, ale śmierć oznaczała powrót do kapsuły z ewentualną utratą części zebranego ekwipunku. Żywność i woda wymagają dość częstego uzupełniania na początku gry. Bardzo chciałem spróbować i kontynuować w ten sposób, ale po 8h stwierdziłem, że nie dodaje mi to specjalnie do przyjemności gry, a jest nie tyle trudne co zwyczajnie upierdliwe i rozpocząłem od nowa trybie swobodnym, gdzie musiałem dbać jedynie o tlen i zdrowie, bez wody i żywności. To jak dla mnie było idealne na początek i zapewniło wystarczająco ciekawy poziom wyzwania. Jednak w dalszej części gry trochę tego żałowałem, bo otwierają się lepsze możliwości uzupełniania pokarmów i wody, przez co gra mogłaby być trochę bardziej interesująca.

Wspaniała to była gra. Nie zapomnę jej nigdy. To mój pierwszy survival. - świetny klimat- technicznie idealnie. Zero bugów i problemów z działaniem. Szybko się wczytuje.- tajemnica- eksploracja- fabuła- nie prowadzi za rączkę- fajne pomysły- muzykaRaz zaglądnąłem do poradnika bo nie wiedziałem skąd zabrać baterie jonową. Przegapiłem ją w bazie. Innym razem przegapiłem drugą część Aureory gdzie były części do robota.ps. Te kapsuły co się zbiera to od innych graczy ? Czy tą którą ja stworzyłem ktoś dostanie ?

Bardzo fajna gra. Szczególnie dobry był początek, odkrywanie, strach przed głębinami, nowe spotkania. Fabuła też całkiem ok. Graficznie bardzo mi sie podobało. Na minus to, że cały ekosystem wydaje się być strasznie sztuczny. Są biomy gdzie głównym gatunkiem są ogromne drapieżniki, ale nie ma dla nich pożywienia. Jeśli ktoś lubi odkrywać to szybko zobaczy wszystko, a potem pozostaje tylko crafting i trochę fabuły. Tak czy inaczej zdecydowanie polecam za klimat, szczególnie w pierwszych godzinach gry.

Gdyby było tysiące takich survivali jak Subnautica to świat gier byłby piękniejszy.

Bardzo dobra gra choć z masą błędów.Opuściłem seamotha na głębokości 500m.Za chwilę widzę że jakaś tam czaszka zepchnęła go za tekstury!Spotkało mnie to dwa razy.Raz musiałem go ponownie wytworzyć.Rekin jednym uderzeniem wąskiego pyska rozwala 20% tytanowego seamotha.Poza tym gra wciągająca.Sam na wrogim terenie - to najlepszy motyw w grach.Eksploracja morza, Aurory i jej szczątków w wodzie, baz obcych, poznanie historii kolonistów, produkcja pojazdów wodnych i bazy według własnego pomysłu, szukanie minerałów i skanowanie wszystkiego - ogromny plus gry i szacunek dla tych co wymyślili schemat tej gry.I choć do takich gier jak choćby SystemShock2 i Prey jej sporo brakuje, to przyznaję jej ogromny potencjał.Ocena 8/10pkt.Jeszcze do niej za jakiś czas powrócę, może przed SubNautica2?