Marooners

Zależnie od wybranego trybu (Party lub Arena) nadrzędnym zadaniem graczy jest zbieranie klejnotów lub walka z innymi uczestnikami. Na odwiedzanych planszach rozrzucone są monety i cenne kryształy, a także paczki zapewniające dodatkowe moce (np. zwiększona szybkość, ulepszony atak).

Dokładna mechanika rozgrywki zmienia się jednak w zależności od minigry, w której aktualnie znajdują się gracze. Poziomy można przechodzić po kolei, ale można też bawić się w trybie, w którym uczestnicy przerzucani są pomiędzy minigrami dosłownie co kilka – kilkanaście sekund. Losowanie może wysłać nas np. na arenę, gdzie z nieba spadają zarówno cenne przedmioty, jak i śmiercionośne głazy, na lodowe wyspy, z których łatwo można spaść lub być zrzuconym, na tor wyścigowy, gdzie biegnącym postaciom zagrażają toczące się gigantyczne kule, czy też na dwuwymiarowy poziom, żywo przypominający kultowego Boulder Dasha, gdzie możemy niszczyć bloki tworzące planszę, aby zagłębiać się w labirynt pełen skarbów.

Tryby rozgrywki

Marooners zawiera tryb dla gracza pojedynczego oraz multiplayer dla maksymalnie sześciu graczy. W jednej sesji gry wieloosobowej mogą się znaleźć uczestnicy grający lokalnie oraz łączący się przez Internet. Wolne miejsca można zapełnić botami sterowanymi przez sztuczną inteligencję. Gra oferuje też tryb Spectator (obserwatora).

Kwestie techniczne

Marooners powstało na silniku Unity. Grę wyposażono w prostą i kolorową oprawę wizualną, a postacie bohaterów są mocno przerysowane. Uczestnicząc w minigrach, mamy okazję odwiedzić lokacje o odmiennych stylach graficznych: są tu podziemia z rzekami lawy, tropikalne plansze z ruinami starożytnych świątyń, a także arktyczne wyspy otoczone górami lodowymi.

Autor opisu gry: Paweł Szymczyk