Makai Kingdom: Chronicles of the Sacred Tome

Gracz obejmuje oczywiście dowództwo nad podległymi Zetcie 'overlordami' i ma za zadanie przede wszystkim dobrze się bawić oraz wybawić Lorda z tej niezręcznej sytuacji, w której się znalazł. W międzyczasie kładziemy trupem zarówno szlachetnych, zaprawionych w boju żołnierzy i najemników, jak i potężne, buchające ogniem demony i istoty z innych wymiarów – wszystko to oczywiście za pośrednictwem świetnie znanego trybu walki taktycznej, ukazanej za pomocą izometrycznej, dwuwymiarowej szaty graficznej. W zależności od naszych preferencji, jako narzędzia zagłady służy nam bądź rynsztunek z czasów średniowiecza (np. miecze, topory, włócznie), bądź też zupełnie nowoczesne zabawki (wśród których znajdują się m.in. granaty, wyrzutnie rakiet czy działka wielolufowe). Oczywiście, samo uzbrojenie wielkich szkód wyrządzić nie może, o ile nie posiadamy wykwalifikowanej kadry, potrafiącej zręcznie obsługiwać całe to żelastwo. Do walki wystawiamy więc uzbrojoną po zęby grupkę postaci. Żeby jednak mieć z kogo wybierać, musimy najpierw złożyć sobie pulę wiernych wojaków – duszę każdego śmiałka musimy najpierw zakląć w jakiś przedmiot, który da mu określony zestaw umiejętności i ograniczeń, w zależności od tego z jaką rzeczą związaliśmy daną postać. System ten powinien być dobrze znany graczom mającym wcześniej kontakt z poprzednimi odsłonami serii (np. Phantom Brave), z tą że różnicą, iż tutaj zaklinamy członka drużyny na stałe – dzięki czemu nie musimy się martwić koniecznością stałego kontrolowania “żywotności” danej postaci (nie ma licznika tur). Każde pole bitwy jest generowane losowo, więc teoretycznie każda walka jest unikatowa i wymaga od gracza wykonania różnych posunięć i przyjęcia odmiennej taktyki. W chwilach wolnych od bitewnych zmagań, gracz zarządza własnym królestwem, które rzecz jasna możemy rozwijać, np. poprzez rozbudowę infrastruktury (szeroki wachlarz dostępnych budowli, od fabryk broni przez szpitale aż po psie budy).

Autor opisu gry: Andrzej Mielczarek