Gra Kingdom Come Deliverance 2 - Brushes with Death

Robię właśnie drugie play-through KCD2, tym razem w hardcore mode i w zeszłym tygodniu ukończyłem dodatek Komu Śmierć Malowana. Po pierwsze hardcore-mode dla kogoś kto spędził ponad 100 godzin w normalnym trybie, a wcześniej blisko 500 w pierwszej części nie jest szczególnie wielkim wyzwaniem. Żałuję, że nie zacząłem ze wszystkimi negatywnymi perkami, ale zostawię to sobie na trzecie przejście.

Sam wątek malarza Wojciecha to dokładnie to, do czego przyzwyczaiły nas DLC do jedynki. Ot paczka questów wykonywanych dla tajemniczego malarza, która równie dobrze mogłaby znaleźć się w podstawce, bo nic wielce nowego do gameplayu nie dodaje. Sama historia jest bardzo ciekawa, osobista, pogmatwana i mroczna. Z Wojciecha trzeba niemal siłą wyciągać wszystkie informacje, no i jest sporo FedEXowania, ale to zachęca do eksploracji. Z przyjemnością polatałem po bezdrożach tak okolic zamku Troski jak i Kuttenberga załatwiając sprawunki i poznając tajemnicę Wojciecha. Przez to, że trzeba się sporo nabiegać, wątek wydaje się długi, szczególnie grając w hardcore mode bez szybkiej podróży. Ale ogólnie jestem raczej usatysfakcjonowany historią.

Malowanie tarcz nic ciekawego nie wnosi. Raz, że i tak wolę walczyć bez tarczy, żeby nie tracić miejsca w ekwipunku, dwa front tarczy widzimy jedynie w trybie fotograficznym, więc nie ma to wielkiego wpływu na odbiór gry. Tutaj potencjał trochę zmarnowany.

Za dobrą historię i ciekawą postać Wojciecha 6,5/10, ale liczę na to, że kolejne dodatki zrobią więcej. Dziedzictwo Kuźni już teraz zapowiada się fajnie, a ostatnie DLC w klasztorze, biorąc pod uwagę jak wielki i dotychczas niedostępny teren zajmuje sedlecki klasztor ma potencjał na bycie wreszcie DLC fabularnym z prawdziwego zdarzenia. Lubię questa z pierwszej części dziejącego się w klasztorze, jednak ten był trochę za krótki i z mało satysfakcjonującym finałem. Liczę, że tym razem będzie więcej, lepiej i ciekawiej.