Inquisitor

Wciągająca gra, z dobrym klimatem, nietuzinkową fabułą oraz świetną muzyką. Mam ją z GOG.com

zapomniałem o najważniejszym...
Na początku będziemy natykać się na przerośnięte pająki, które nas zatruwają.
Tu gra nie objaśnia co może nam pomóc w wyleczeniu się z tego.
Otóż pomóc nam może jedynie czar Purge (nie wiem czemu to i Cure Disease to oddzielne czary) który jednak nie działa, jeśli mamy kilka punków w szkole Magic of True Faith. Co robić? Ano trzeba przed leczeniem rzucić czar Bless, (szkoła Divine Magic) który sprawia, że nasze czary lepiej „wchodzą".

PS. wznowiłem grę na Easy, jednak przypakowani towarzysze nie są warci klepania każdego przeciwnika przez minutę....

Znalazłem grę podczas jednej z promocji GOGowych, pomyślałem że te kilka złotych nie zaboli.
Jak ktoś wspomniał wcześniej o Divine Divinity - to najbliższe skojarzenie. Czyli poza walką z hordami przeciwników dostajemy dobrego RPGa,
nieszablonowe postacie, interesującą historię.

Co mi się podoba? Przeciwnicy i przedmioty nie skalują się do poziomu gracza, można znaleźć np. świetne buty po wysłuchaniu długiej histori jakiegoś starca.
W ogóle tak rzadko używany w tych czasach system „wróć gdy będziesz silniejszy" mi przypadł do gustu, do tego często trud się opłaca (niezłe łupy).

Klasy postaci - dziwi mnie że Złodziej lepiej posługuje się magią niż Paladyn. Niby jest teoria że to przez bycie byłym szlachcicem (lepsze
wykształcenie niż paladyni pochodzenia chłopskiego) ale średnio mnie to przekonało.
Myślę, że najlepiej się sprawuje Kapłan, dostęp do każdej szkoły czarów na wszystkich 4 stopniach (Paladyn może tylko 2, Złodziej 3).
Problemem jest jednak brak czarów ofensywnych na początku. Znaczy, niby jakieś są ale nie działają w 95% przypadkach mimo pakowania w daną szkołę punktów.
Dlatego trzeba się posiłkować magicznymi pieczęciami i kompanami (koniecznie wydawać polecenia o pozostaniu w miejscu, inaczej wleci w zgrupowania i zostanie unicestwiony!).

Należy odpuścić sobie Identify skill i używać Sixth Sense z Inquisition Magic. Skill jest zbugowany i możemy jedynie utopić cenne punkty umiejętności.

Niby w grze są ściany tekstu, niby tłumaczenie niedoskonałe, niby okienko z tekstem za małe (przewija jak świstak te sreberka) ale mnie to nie przeszkadzało.

Poza walką prowadzimy śledztwa, zbieramy dowody, współpracujemy z lokalnymi organami porządkowymi (szeryfowie, baronowie, inkwizycja w której szczeblach awansujemy). Warto wczytać się w to co ludzie ci mówią a nie przeklikiwać, można natrafić na przydatne wskazówki które nie zawsze wylądują w dzienniku.
Poza wątkiem głównym jest trochę zadań, część to klasyczne „przynieś-zanieś-pozamiataj" ale jest i drugie tyle poszukiwań, rozwiązywania zagadek, eksploracji dziwnych i nieprzyjemnych miejsc.
Może to i spoiler ale większość skazanych, których poślemy na stos to znudzeni szlachcice z nadmiarem kasy i czasu wolnego.

Poziom trudności jest wysoki, złopimy napoje jak szaleni aż dobrze że nie ma systemu z Wiedźmina (zatrucia) czy Postala (cedzenie kartofelków)
bo dziwnie byłoby grać kapłanem który po ubiciu kilku nietoperków wychodził na stronę, by znowu zostać oblężonym przez przeciwników :]

Poziom trudności jest też formą pułapki - niby Łatwy daje więcej XP a przeciwnicy mają mniej życia ale za to na trudniejszym nasi towarzysze
broni (a kapłan MUSI takiego mieć) dostają więcej zdrowia (musimy im podrzucać mikstury samemu gdyż sami zarządzają nim źle).
No i dostajemy więcej złota na wyższym poziome+lepsze łupy.
Tylko od nas zależy czy chcemy się dodatkowo pomęczyć w i tak już niełatwej grze.

Gra męcząca ale satysfakcjonująca.

Wygląda na klasycznego, dobrego RPG. Jest na GOGu, Steamie, Metacriticu. Może GOL pokusi się o późną recenzję, poradnik itp.?

Witam. Czy to jest w stylu hack'and'slash? Bo nie trawię takich gier które polegają tylko na tłuczeniu potworów. Nudne to jak flaki z olejem...