Culdcept PS2

Culdcept to gra strategiczna, będąca już piątą z serii, a zarazem pierwszą wydaną poza Japonią (poprzednie cztery tytuły ukazały się na konsolach PlayStation, Dreamcast i Sega Saturn, tylko w Kraju Kwitnącej Wiśni). Culdcept to intrygująca mieszanka gier, nazywanych popularnie karciankami, a także planszowego hitu światowej sławy - Monopolu.

Historia dzieje się w krainie fantasy i koncentruje wokół Culdry - magicznej księgi kreacji i destrukcji, stworzonej przez boginię Culdrę. Wcielamy się w postać młodego Ceptera, używającego kart magika, a zarazem osobę zdolną przywoływać potwory opisane w cudownej księdze. Naszym zadaniem jest powstrzymanie innego z Cepterów, który wykorzystując swą moc pragnie zniszczyć świat. Fabuła do oryginalnych nie należy, ale jest tylko dodatkiem do rozgrywki. Tym, co się naprawdę liczy, jest wątek kolekcjonerski.

Gra toczy się na planszy, podzielonej na pola i do złudzenia przypominającej tę, znaną z Monopolu. Każde z pól należy do jednego z elementów: lawa, woda, piasek i las. Gracze posiadają talie kart, składające się z trzech rodzajów: Creatures (potwory mogą należeć do wymienionych elementów lub jednej z pięciu neutralnych klas), Spells oraz Items. Rozgrywka toczy się podobnie jak w planszowym odpowiedniku: rzucamy kostką, poruszamy się o wskazaną ilość pól i podejmujemy akcję. Działania są różnorakiego rodzaju: po dotarciu na dane pole możemy tam wstawić kartę z rodzaju Creatures, jeśli obszar jest już zajęty przez przeciwnika podejmujemy walkę lub wykupujemy się daniną w postaci magicznych punktów. Analogie do Monopolu, widoczne są jak na dłoni: odpowiednikiem kupowania domów jest powoływanie potworów, tworzeniem monopolu jest zajmowanie kolejnych pól danego elementu, a zamiast pieniędzy wydajemy punkty magii itd.

Sama walka przebiega według zasad, właściwych większości kolekcjonerskich gier karcianych: każdy z potworów ma dwie statystyki – siłę i punkty życia. Napastnik atakuje pierwszy i wymienia ciosy z obrońcą aż do momentu, w którym jedna ze stron traci wszystkie punkty życia. Wydaje się proste, ale musimy brać pod uwagę karty wsparcia (broń, zbroje i czary) oraz specjalnych efektów (pierwszeństwo uderzenia, ochrona przed niektórymi żywiołami itd.). Liczba możliwych kombinacji jest naprawdę imponująca.

Bardzo silną stroną gry jest opcja multiplayer, gdyż dopiero tu w pełni dochodzi do głosu wątek kolekcjonerski. A do zdobycia jest budząca respekt liczba czterystu osiemdziesięciu kart, ilustrowanych przez wielu sławnych japońskich rysowników.

Ostatnia modyfikacja 10 grudnia 2007