Archon: The Light and the Dark

Po spotkaniu dwóch wrogich figur na szachownicy, dochodzi do pojedynku, który rozgrywa się w czasie rzeczywistym. Konkurujące jednostki dysponują określoną żywotnością, symbolizowaną przez pasek energii. Ilość tej ostatniej uzależniona jest od pola na jakim toczy się bitwa. Jeśli jest ono ciemne, większą liczbę punktów życia otrzymuje jednostka czarna, jeśli natomiast jest jasne, faworyzowana jest biała figura. Niektóre pola zmieniają kolor co kilka sekund. W ten sposób symbolizowany jest upływający czas, który może zadziałać na korzyść którejś ze stron, w zależności od tego, czy aktualnie panuje dzień, czy noc.

Każda z figur dysponuje jednym atakiem ofensywnym. Niektóre stwory zadają ciosy wyłącznie w zwarciu, inne z kolei potrafią razić swoich wrogów na odległość. Manewrując jednostką po polu bitwy, należy jak najszybciej pozbyć się przeciwnika, samemu unikając jego ataku. Martwy stwór natychmiast znika z szachownicy, ustępując pola swojemu pogromcy. Warto w tym miejscu napomknąć, że w grze istnieje również możliwość rzucania czarów przez magów, ale tylko w części taktycznej. Zaklęć jest kilka i pozwalają one np. na wskrzeszanie martwych jednostek, uwięzienie figury przeciwnika, czy zmianę pory dnia.

W Archon o zwycięstwie decydują dwa czynniki. Pierwszym z nich jest dominacja – gra automatycznie zakończy się wygraną, gdy wszystkie jednostki przeciwnika znikną z szachownicy. Drugim sposobem na zwycięstwo jest zajęcie pięciu specjalnych pól mocy, które zlokalizowane są w różnych częściach planszy. Jest to metoda zdecydowanie trudniejsza, ale też i znacznie ciekawsza.

Oprawa audiowizualna gry nie zachwyca. Grafika jest niezwykle prosta i pozwala jedynie rozróżnić poszczególne figury pomiędzy sobą. Podobnie jest z dźwiękiem, który składa się z zaledwie kilku pisków PC Speakera. Mimo to Archon jest produktem godnym uwagi, zwłaszcza że w rywalizacji mitycznych stworów mogą wziąć udział dwie osoby.

Autor opisu gry: Krystian Smoszna