Poradniki do gier Kody i trainery Nowe poradniki Popularne Współpraca Nielimitowany dostęp
Pobierz Poradnik do Gry PDF, ePUB lub iBooks

Combat Mission 2: Barbarossa to Berlin - poradnik do gry

Combat Mission 2: Barbarossa to Berlin - poradnik do gry

Pobierz Poradnik do Gry PDF, ePUB lub iBooks
SPIS TREŚCI

Czołgi - Atak i Obrona | Rodzaje wojsk | Combat Mission 2 Barbarossa to Berlin poradnik Combat Mission 2: Barbarossa to Berlin

Ostatnia aktualizacja: 7 października 2019

Atak

W ataku idealnym terenem jest np. kotlina wiodąca w stronę przeciwnika, dzięki której nie trzeba martwić się o strzał w burtę, albo mały grzbiet w połowie planszy zapewniający pozycje Hull Down w pojedynkach pancernych. Zawsze jednak należy czołgom zapewnić asystę piechoty, by wykryć, a w razie potrzeby odpędzić wrogich niszczycieli czołgów czy piechotę wroga skrytą w zasadzce. Nie należy zbyt długo pozostawać w jednym miejscu, aby nie dać przeciwnikowi czasu na podciągnięcie armaty przeciwpancernej lub (lepszych) czołgów. W przypadku, gdy sami mamy potężniejsze czołgi (np. King Tiger), można ustawić je na górce z tyłu własnych pozycji, z dobrym polem ostrzału, o ile mamy przekonanie, że nie zagrożą im armaty przeciwpancerne.

Jeśli nasz sprzęt pancerny uznamy za bardziej nadający się do wsparcia piechoty a nie do walki z czołgami, powinniśmy oddać pierwszeństwo piechocie, a czołgi rozstawiać w zasłoniętych pozycjach, tak by mieć tylko widok na pozycję, którą atakuje piechota. W przypadku sprzętu górującego nad przeciwnikiem, można aktywnie poszukać czołgów przeciwnika lecz i wtedy należy przestrzegać kilku zasad: nie zbliżać się do nie obsadzonego własną piechotą lasu lub zabudowań, nie stać dłuższy czas w jednym, odkrytym dla oczu przeciwnika miejscu, nie urządzać rajdów pojedynczymi czołgami (lepiej operować parami lub trójkami) i nie trzymać bez potrzeby otwartych włazów pod ostrzałem artylerii lub piechoty przeciwnika.

Obrona

Jednym z większych błędów jest trzymanie punktów z flagami własnym sprzętem pancernym - można tak postąpić przy odkrytych planszach lub w rozpaczy po stracie piechoty. Zwykle wystarczy jednak by flagę obsadziła piechota, a czołg miał jedynie w zasięgu strzału teren wokół i na przedpolu flagi (na wypadek kontrataku wroga). Nawet jeśli nasz sprzęt nie jest w stanie nawiązać równorzędnej walki z wrogiem, stanowi dla niego zagrożenie tak długo, jak nie zamieni się w wypalony wrak. Obrońca nie powinien więc ryzykować bez potrzeby, ale raczej tak ustawiać swój sprzęt, by szachować podejścia do pozycji własnej piechoty. Idealną sytuacją jest, gdy damy przeciwnikowi do wyboru: albo ruszy w stronę flag wystawiając burty pod ostrzał naszych czołgów albo też ruszy za naszymi tankami, oddalając się od celu swojego natarcia i tracąc cenny czas.