Shrek 2: The Game - przed premierą - Strona 6

Czwarty stopień wtajemniczenia

- Bezwzględny będę! Zero litości! Znam karate czwarty stopień! Wtajemniczenia, nie? – pytał sam siebie Osiołek, mówiąc o potencjalnych przeciwnikach w przyszłej grze.

- Ośle, uspokój się... – grzecznie poprosił Stryj.

- Rany, ale będzie jatka. No będzie rzeźnia normalnie!!..

- Zamknij się do cholery! Ty upierdliwy i natrętny mataczu, czasu nie ma!

Stryj, mocno zirytowany przez Osła, usiadł wygodnie w fotelu i próbował się zrelaksować. W tym samym czasie Fiona przedstawiła swój pogląd.

- Kochani moi, sama walka i akcja to nie wszystko. Nie można zapominać o graczach bardziej myślących! – przekonywała.

Trzy ślepe myszy Te myszy nie wahają się pomagać Shrekowi i Osiołkowi w wydostaniu się z kłopotów.

- Kochani moi, sama walka i akcja to nie wszystko. Nie można zapominać o graczach bardziej myślących! – przekonywała.

- Popieram moją żonę, beeeek! – przytakiwał jej Shrek.

- Owszem, wspinanie się po drzewach, przestawianie dźwigni, i inne tego typu błahostki – też powinny się znaleźć w grze. Ale.. proszę Was – nie pomijamy logicznych zagadek!

- Beeek!

Ideologia Księżniczki Fiony najwyraźniej spodobała się wszystkim, gdyż nikt nie sprzeciwił się jej. Nikt też nie przedstawił własnego zdania.

- Wobec tego przyjmujemy założenie Księżniczki Fiony! – zawołał z zadowoleniem Wielki Stryj.

Przystąpiono do ostatniego aktu wielkiej narady...

Piernikowy ludzik „Cukiereczek” zmęczył się bieganiem tak szybkim jak tylko to możliwe i stał się twardym ciasteczkiem ze słodkimi rękawami!

Pinokio a opał

Wokół okrągłego stołu znowu zapanowała przeraźliwa cisza. Każdy się bał, co tym razem Wielki Stryj wymyśli. Strach w oczach Pinokio przybrał niewyobrażalnie dużych rozmiarów, gdy Stryj zaczął swą finalną przemowę...

- Panowie i panie i inne postacie! Czas popalić!

Na wyraz „popalić” w Pinokio coś drgnęło. Wydukał – biedak cały spocony – z siebie tylko:

- Ja nie chcę na opał, nie umie...

Po czym padł na stół i zasnął.