Star Wars: Republic Commando - recenzja gry

Od dłuższego czasu można zaobserwować zjawisko skomercjalizowania serii Gwiezdne Wojny. O jakiego rodzaju produkcjach by nie mówić, raczej nie trafiają one w gusta starych fanów tego jednego z bardziej znanych światów SF. Grze Star Wars: Republic Commando zdecydowanie bliżej jest do późniejszych dokonań Georga Lucasa. O tym, czy jest ona pozycją tylko dla młodszych odbiorców, czy też powinni sięgnąć po nią także inni poniżej.

Klony z duszą

Star Wars: Republic Commando jest pierwszoosobowym, drużynowym shooterem z zacięciem taktycznym. Jak sama nazwa wskazuje gracz wciela się w rolę jednego z elitarnych sklonowanych żołnierzy. Kierowana postać jest dowódcą niewielkiego oddziału komandosów. Bycie klonem pociąga za sobą spore konsekwencje. Pierwszą zauważalną jest brak imienia. Prowadzona postać, podobnie jak i reszta członków oddziału ma oznaczenie liczbowe. Na pewno nie ułatwia to zżycia się z bohaterami. Mimo tego, że w zespole są same klony, to każdy z nich różni się nieco od partnerów. Grupa jest posyłana tam, gdzie nie radzą sobie zwykłe oddziały, a co za tym idzie jej członkowie muszą być daleko lepiej wyszkoleni. Grający jako dowódca może wydawać rozkazy. Oprócz tego do zespołu należą snajper, specjalista od materiałów wybuchowych oraz haker. Dodatkowo każdy z nich ma inną osobowość, co przejawia się w komentarzach rzucanych od czasu do czasu w ferworze walki, tudzież w odpowiedziach na otrzymywane polecenia.

Apteczek pod dostatkiem

Inną kontrowersyjną decyzją było wprowadzenie dość nietypowego rozwiązania w kwestii śmierci komandosów. Otóż umrzeć nie można, po prostu się nie da. Trafienia najpierw napotykają na zbroję, a dopiero potem zabierają energię życiową komandosa. Jest to zrozumiałe, natomiast w momencie, gdy ta druga się kończy, postać zamiast zginąć pada i nie jest w stanie nic robić. Takiego delikwenta można postawić na nogi przy użyciu specjalnego urządzenia. Reanimowany jest od razu uzdrawiany do połowy stanu swojej energii i zdolny do kontynuowania walki. Podobnie sytuacja ma się w przypadku głównodowodzącego prowadzonego przez gracza. Gdy postać zostanie unieruchomiona, pozostają do wyboru dwie opcje. Można pozwolić kompanom kontynuować dotychczasowe działania albo wezwać pomoc. Ostateczna klęska ma miejsce wówczas, gdy wszyscy w drużynie są niemobilni. Nie trzeba mówić, jak bardzo ułatwia to grę. Co prawda zapobiega nieco frustracji spowodowanej częstym wczytywaniem stanu gry, ale w Republic Commando zapisu można dokonywać w dowolnym momencie, więc problem powtarzania w kółko tych samych etapów nie istnieje.

Kolejnym ułatwieniem i niekonsekwencją zarazem jest ilość miejsc, w których można uzupełnić nadwątloną energię życiową. Jest ich zdecydowanie zbyt dużo. Oprócz tego czasami porozmieszczane są one w miejscach, w których nie mają kompletnie racji bytu, z powodu że nie wiadomo, kto by miał tam z nich korzystać.