Przegląd Tygodnia - marszem w obłoki

! Mroczna Legenda O Zielonym Wojowniku !

Pewnego Dnia, Gdy przejeżdżałem Autobusem Przez Magiczny Kraj Silnych Barbarzyńców, i nie zbyt pięknych Barbarzynek <Chodzi o Niemcy>, razem z Moją Wesołą Kompanią,Zauwazyłem Przed nami coś O Świetlistych Kolorach. Poczułem Magie, wiedziałem że to coś, nie jest "Friendly"!. Ostrzegłem Wszystkich Aby Byli Gotowi ! Krzynełem:
- Healer, Szykuj Leczenie !
- Tak Jest ! - głosno odpowiedział -
- Archer, Trująca Strzała !
- Dobrze, ALE GDZIE JEST MÓJ ŁUK !?
- Kto Ma Łuk Archera !? Może Rybak ?
- Mialem...
- CO ZROBIŁEŚ !?
- Wendke - Złowieszczy Śmiech - :D Złowiem Małże i Dostane 300 Orenów.
Później okazało się że, te Magiczne Świetliste Coś to byli Zielony Wojownicy w Zbrojach z Byrlyna. Byli nastawieni pokojowo, lecz nieznali naszego języka, dobrze że mieliśmy Shamana który znał ten język. Okazało się że bariera naszego niebiańskiego autobusu zrobionego z łuski gremlinam który został makabrycznie zniszczony przez stado lemurów podczas okresu godowego jest za słaba, musieliśmy wrócic na skrzydlatych Bestiach, którymi kierował Sam Różowy Wilk. Wróciliśmy do Do MierynXa Cali, Lecz z 855 Orenami w Plecy...

Do Opowiadania Dodaje Obraz z Mej Pamięci.

Konkurs:

Po powrocie z nieudanego polowania w pobliskiej mrocznej puszczy, wróciłem do
mojej warowni i pierwsze co zrobiłem to zasiadłem pzy mym magicznym ekranie, który wygrałem w kości od pewnego maga.
Niestety, gdy tylko głębiej oddałem się tej używce, magiczny obraz zniknął a ja zostałem brutalnie wyrwany z wirtualnego świata.
Rozsierdzony pomyślałem, iż zapewne w pobliskiej manufakturze many magowie popili się i przestali pracować czego skutkiem jest brak magicznej mocy potrzebnej do działania wielu niezbędnych do życia rzeczy.
Po chwili jednak odebrałem mocny telepatyczny impuls, który przekazał mi wiadomość od burmistrza by się z nim skontaktować. Niespokojny ruszyłem do ratusza w którym zarządca miasta wyznaczył mi bardzo ważne zadania (z bardzo dużą nagrodą) - sprawienia by
manufaktura many dalej pracowała gdyż karczmarze nie mogą bez niej szybko podgrzewać jedzenia. Jak się okazało magowie wcale się nie popili tylko zostali wymordowani przez amiszów i teraz trzeba odbić budynek z ich rąk.
Po spakowaniu kilku niezbędnych rzeczy wyruszyłem w drogę. Po 3 dniach drogi dotarłem do zrujnowanego celu misji - dach był całkowicie zwęglony (tak samo jak ciała pracowników) a po generatorach many zostały tylko rury i fundamenty. Nagle usłyszałem dochodzący z piwnicy odgłos
jedzenia przez co cichaczem zszedłem przez właz, wyciągnąwszy wcześniej moje krwawe ostrze +2. Ku mej wściekłości w piwncy ujżałem 2 skaveny zajadające się tym co zostało z jednego maga - ruszyłem do ataku, jednak moja broń nie oferowała żadnych bonusów do walki z chaosem.
Jednego udało mi się zabić, jednak szybko zostałem ogłuszony i wsadzony do więzienia gdzie czekam na swoją kolejkę do obiadu. Dodam, że to ja jestem tym obiadem. Widzę przez kraty jak skaveny pożerają jakigoś ludzkiego niewolnika, nie zadając sobie trudu zabicia i przyrządzenia go przedtem.
Jestem następny w kolejce, koczy mi się czas, nie mogę już pisać, idą po mnie - jeżeli ktoś to kiedyś znajdzie to z tego co udało mi się podsłuchać kryjówka skavenów jest w okolicy zamku.. AAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!........

Konkurs:

Przenikając z cicha po ciemnych nieoświetlonych komnatach, niezauważenie przysiadłem za największym filarem.
Wyglądając z zań upewniłem się że nikt nie idzie, w myśli tliła się tylko jedna myśl „zaraz u niej będę , jeszcze tylko przejdę ten korytarz …”.
Drzwi jej komnaty lekko zaskrzypiały pod naciskiem ręki, w ten udało mi się wedrzeć do środka bez zbędnego hałasu.
Pierwsza myśl „gdzie jesteś luba ?” zaprzątała umysł utrudniając skupienie na wyszukaniu miejsca gdzie się ukryła.
„Zawsze tak robiła, ale i zawsze ją odnajdywałem w zakamarkach jej wielkiej komnaty” – nie tym razem.
Pewnie nie dane będzie mi dziś ją ujrzeć, w końcu jutro wielki dzień – nasze zaślubiny – „…może przesądów się lęka…”.
Ehh, tu nagle coś z pod sklepienia runęło na mnie z wielkim grzmotem o sile tak wielkiej że prawie straciłem przytomność.
Leżąc na boku lekko zamroczony otworzyłem oczy, zobaczyłem postać jak przez zaparowane szkło.
Ruszyła na mnie przykuwając do zimnej podłogi komnaty, zbliżyła się – tak teraz ją widzę – moja luba blond elfica.
Pochyliła się po czym zaczęła soczyście lizać mnie po twarzy (?), towarzyszył temu nieprzyjemny zapach – „kochana czy ty w ogóle myjesz zęby”.
Przetarłem twarz prawą wolną ręką, oczą moim ukazał się mój pokój sypialny, pod sobą czułem łoże na którym leżałem, nad sobą natomiast czułem i widziałem Golden’a Retriever’a.
Tak to mój czteronożny przyjaciel (jak co rano zwykle), w bardzo wylewny sposób oznajmił mi, że pierwsze kogut już dawno skończył piać.
No tak poranny patrol po zamiejskich kniejach.
Khm, teraz jedynie w myślach do następnego spotkania pozostanie Ona.
Mam tylko cichą nadzieję, że tym razem podczas patrolu nie natkniemy się na głodnego niedźwiedzia.

Powinny być jakieś dodatkowe nagrody w konkursie bo i na drugiej stronie widzę kilka niezgorszych kawałków (może jurorzy nie doczytali...)

Extra Przegląd bardzo mi się podoba nowy Gothic!