Gdy postać umiera na zawsze - co kręci nas w permadeath?

Przypomniało mi się jak do PS2 jeszcze nie miałem karty pamięci i wyłączenie konsoli równało się graniu od nowa. Niby nie to samo co permanentna śmierć, ale jak zginąłeś to musiałeś tracić cenny czas, przez co nie mogłeś dojść tak daleko jak wcześniej.

Nie dla mnie takie gry :) szlag by mnie trafił a szkoda przecież czasu :D

Ja jakoś w grach fabularnych (np. wspomniany FE) nigdy nie mogę się pogodzić ze śmiercią postaci i resetuję/wczytuje do skutku. Czułbym że nie poznałem historii w całości.

Nie ciągnie mnie do takich gier. Lubię gry wymagające, ale bez przesady. Poza tym lubię doprowadzać sprawy do końca, a w tym przypadku byłoby to trudne. Coś by mnie ominęło, a tego nie cierpię.

Jordan jest strasznie irytujący!!! Dlaczego zamiast niego nie obstawiliście np. Hed'a czy Gambriego !

slabo i co ty za tytoly wymieniasz jasli rozmawiasz o hardcore to nie mozna nie wspomniec o Diablo 2 I Path Of Exile

Tak czytam niektóre komentarze i nie wiem czy ludzie wogóle oglądają materiały Jordana przed wystawieniem oceny.

Permadeath na pewno dodaje dodatkową dawkę adrenaliny podczas gry!

Nie obejrzałem do końca, nie mogę go słuchać, weźcie zabrońcie mu robieni filmików.

Nigdy mnie nie jarało takie granie. Zawsze mam w głowie takie coś, że przez głupie lagi czy coś niezależnego ode mnie mógłbym stracić swoją postać, to po prostu nie dla mnie. A zabawa z przenoszeniem sejwa to szkoda czasu.