Cztery postacie, jeden cel. Jeśli przymkniesz oko, zobaczysz w Severance: Blade of Darkness protoplastę Soulsów
Ostatni raz grałem w to ponad 10 lat temu i co do tego poziomu trudności to bym nie przesadzał, wystarczyło wybrać pozornie najsłabszą Amazonkę z wielkim kijem (khem), co pozwalało nie dopuszczać przeciwników blisko siebie, a gra była wręcz banalna. Nie wiem czy ją przechodząc zginąłem z 5 razy.
No i poza tym ma największy Cheat Mode - save w dowolnym momencie (autorzy gry wręcz sugerują, by nie zapisywać zbyt często, jeden save na poziom - jesteś zajebisty!).
Ja jak pierwszy raz grałem, też miałem skojarzenia z Demon's Souls, ale wcale nie z powodu poziomu trudności, o czym już wspomniałem. Otóż gra, w przeciwieństwie do innych wymienionych w tekście slasherów nie pozwala robić jakichś totalnie nierealistycznych combosów, w stylu wyrzucanie przeciwnika 10 metrów w górę i żonglowanie nim, jak w Devil May Cry, czy 20-elementowe ciosy, jak w Ninja Gaiden. Jest bardziej realistyczna, przyziemna, właśnie jak Demon's Souls. Bliski skojarzeniowo był dla mnie też Gothic. Oprócz tego gra ma system staminy, więc nie można było machać bronią jak cepem (też w przeciwieństwie do popularnych wówczas slasherów), czyli kolejne podobieństwo do Soulsów.
No i kolejne podobieństwo, co też wielu osobom umyka, grze towarzyszy cisza, praktycznie nie ma dialogów, tylko my, plansza i wrogowie.
Severance: Blade of Darkness to moja gra dzieciństwa, którą przeszedłem największą ilość razy i jedyną, którą ukończyłem każdą postacią bez ani jednej śmierci bez zapisywania.
Każdą postacią walczyło się inaczej i w przeciwieństwie do Soulsów posiadał ukryte poziomy trudności, które różniły się w zależności od tego, jaką postacią graliśmy. Najtrudniejszym był barbarzyńca a najłatwiejszym amazonka.
Przychylam się do stwierdzenia, że to protoplasta Soulsów.
Najtrudniejszym był barbarzyńca a najłatwiejszym amazonka.
Celowo dali go na okładkę a że przypomina Conana to go wybrałem oczywiście. Tak oto mordowałem się za nastolatka ale chyba sobie odświeżę tę grę po 20 latach niebawem.
Osobiście zawsze kojarzy mi się ta gra jako prekursor Enclave, bo ta jest bardzo podobna ale przystępniejsza w graniu.
Obie gry wymagają wprawy i ostrożności by nie wpaść w pułapki. Szkoda, że Enclave 2 nie wyszło bo jedynkę ogrywam co jakiś czas do dziś.
Nie pamietam z tej gry nic oprocz tytulu i MENU, ktory bylo mocno odjechane.
Dobre czasy byly gdy menusy w grach mialy w sobie artyzm, potrafily wrecz uzupelniac historie i swiat gry i byly czyms wiecej niz kwadratowymi ikonkami i generyczna czcionka.
Jedna z rzeczy ktorej mocno brakuje w nowych grach. Jak widze te nowe menusy, wykreslone od linijki, w kazdej grze takie same to az mnie sciska chwilami. ;)
A polowa devsow teraz to szumnie nazwane "UI/UX designer".
/blergh
Via Tenor
Jeśli przymkniesz oko, zobaczysz w Severance: Blade of Darkness protoplastę Soulsów
Chyba oboje oczu, bo ta gra nie jest i nigdy nie byla zadnym protoplasta dla Soulsow.
Zas co bylo inspiracja dla Miyazakiego to moze by wypadalo spytac samego zainteresowanego, nie tworcow gry, ktorzy sobie wpisali to do bio na Steam zeby sie cynicznie podpiac pod popularny gatunek lol.
Zreszta wywiadow z nim jest od groma, w tym takich w ktorych mowi z jakich klockow zlozyl najpierw Demon Souls a potem Dark Soulsy 1. Lacznie z inspiracjami siegajacymi czasow dziecinstwa.
Zadnego Severance tam nie ma.
Zenujaca postawa zapomnianych tworcow zapomnianej gierki.
A w 2001 roku to kazda gra byla trudna, no ...trudniejsza niz teraz.
From Soft i Miyazaki nigdy nie byli na tyle malostkowi, ale na ten opis na Steam powinien isc Cease and Desist.
Drugim problemem sa dzisiejsi gracze, dla ktorych wszystko co nie trzyma od poczatku do konca za reke i co ma jakikolwiek poziom wyzwania i mechaniki karzace gracza lub/i wymagajace nauczenia sie gry to "soulslike".
Na gifie Miyazaki spotykajacy developerow Severance, ktore go natchnelo i bylo protoplasta jego gier.
btw. Prawie nikt nie pamieta ze From Soft ma serie gier Kings Field, ktore sa rzeczywistym protoplasta soulslike'ow (i zawieraja tone elementow i mechanik, ktore charakteryzuja serie oraz Bloodborne/Eldena do dzis) i do czasu jak wyszlo jakies Severance, to seria miala cztery czesci.
https://en.wikipedia.org/wiki/Kings_Field
King's Field was released as a launch title for the PlayStation in 1994. The game's fully 3D, first person perspective was considered groundbreaking among role-playing video games of the time; it influenced FromSoftware's later work, most notably Demon's Souls and the Dark Souls series.
Jedna z tych gier które niesłusznie zostały zapomniane. Genialna walka, klimat i muzyka. Może trochę toporne sterowanie, ale na prawdę dobra gra. Ukończyłem dziesiątki razy. Jeśli ktoś lubi wymagającą ale mięsistą walkę oraz fajny mroczny klimat to bardzo, BARDZO polecam.
Ostatnio wyszedł "remaster" z odświeżoną pracą kamery, obsługą dzisiejszych PC itp, więc kupiłem na steama za grosze.
Dokładnie tak samo jak za dzieciaka gra wciągnęła bez reszty. Jedna z niewielu produkcji które bronią się doskonale po takim czasie.
Widzę, że dział Retro Gaming obecnie koncentruje się na soulsach- po Rune, Die by the Sword i niniejszym Blade of Darkness proponuję jeszcze zrobić materiał o Enclave w celu uzupełnienia artykułów :)
