Neyyah
Mam nadzieję, że to wyjdzie w tym roku. Czekam na tę produkcję od wielu lat. A jeśli jeszcze na dokładkę dostaniemy remake Riven to będzie dla mnie wspaniały growy rok.
Recenzja gry Neyyah
Poniżej fragment mojej recenzji gry "Neyyah" dla serwisu Przygodomania, którego redakcja przekazała mi "kopię recenzencką".
Miłośnicy odkrywania światów poczują się jak ryba w wodzie. Niekiedy przemierzymy wiele miejsc, zanim znajdziemy przedmiot potrzebny do maszyny napotkanej gdzieś na początku. Dlatego, aby nie błądzić warto często zaglądać do Dziennika Podróżnika, w którym znajdziemy wszystkie kluczowe informacje i sugestie albo samemu robić notatki. Odkrywanie Neyyah wciąga. Zanurzamy się w inny świat stworzony z niesamowitą pieczołowitością. Budowle, maszyny pełne są różnych, nawet najdrobniejszych elementów. Mury, czy metale, pełne są rys, uszkodzeń, gdzieś tam wystają przewody, jeszcze gdzieś indziej widzimy jak rury, jakieś instalacje wiją się wśród skał. Napotkamy też różne stworzenia jak i środowisko też robi wrażenie – ogromne, luminescencyjne grzyby, wysokie palmy, kojąco wyglądają woda – każdy nawet najdrobniejszy szczegół robi wrażenie. Jednak z tej immersji wybijają żywi aktorzy. Wiadomo – w grach sprzed ponad ćwierć wieku na porządku dziennym było FMV. Jednak o ile poruszanie się jestem bez problemu wybaczyć, tak aktorzy (w tym i autor gry) mi tutaj totalnie na pasują. Sama ich gra aktorska pozostawia wiele do życzenia, ale na szczęście nie ma takiej tragedii jak w „Schism”. Minusem jest też to, że dialogi brzmią nienaturalnie i w ogóle to wygląda jakbym w tym nie uczestniczył a był obok. Wg mnie lepiej wyglądałby tu jakiś dziennik audio / odbiornik – jednak wiadomo, że wtedy trzeba byłoby przebudować niektóre sceny.
Graficznie „Neyyah” prezentuje się wspaniale a czy oprawa audio również? Jak najbardziej. Muzyka wręcz dopełnia klimatu i opowieści. Melancholijna, spokojna, nie przeszkadza podczas eksploracji a wręcz przeciwnie – dzięki niej poznawanie tych miejsc staje się przyjemne. Dźwięki również – aż czuje się na skórze, że uruchamiamy dawno nie ruszane urządzenie. Dzięki dźwiękom i tym jak wyglądają poszczególne konstrukcje/maszyny odczuwamy ich ciężar i niegdysiejszą potęgę nadszarpniętą przez ząb czasu.
Pełna recenzja znajduje się pod tym adresem:
https://przygodomania.pl/neyyah-recenzja/
