Mass Destruction

Twórcy gry postarali się by realia w jakich przyszło nam toczyć pancerne starcia, były odpowiednio interaktywne. Nic nie stoi bowiem na przeszkodzie aby wysadzić w powietrze choćby nic nie znaczące drzewko, nie mówiąc już rzecz jasna o budowlach, które niekiedy można nawet zrównać z fundamentami. Jak łatwo się domyślić, w szerzeniu totalnej destrukcji towarzyszą nam efektowne eksplozje oraz wszelkiego rodzaju odgłosy zapadających się w ogniu konstrukcji, czy też ginących popleczników wroga.

Historia podzielona została na pięć osobnych kampanii, składając się ogólnie na ponad dwadzieścia misji dla pojedynczego gracza. Wydarzenia rzucają nasz sponiewierany wojną czołg na tereny pustynne, by innym razem przenieść go w warunki iście polarne. Przygotowano ponadto mapy typowo zurbanizowane, naszpikowane wysokimi biurowcami, czy też bagienne, o sprawiającej nie lada kłopotów topografii. Wachlarz zadań do wykonania jest różnorodny, choć w gruncie rzeczy i tak zawsze pchają one gracza do aktów plenarnej anihilacji. Czy to chodzi o zwykłe zburzenie newralgicznych instalacji wroga, odebranie agenta lub powstrzymanie konwoju, droga do celu i tak usłana jest wybuchami oraz ciałami rozjeżdżonej piechoty.

Arsenał broni w Mass Destruction prezentuje się w miarę okazale, gdyż oprócz standardowego, nieograniczonego wyposażenia (zwykłe pociski + karabin maszynowy) na odkrycie czekają również dodatkowe środki zniszczenia. Pośród ruin, jakich zresztą sami jesteśmy kreatorami, da się przykładowo odnaleźć pociski moździerzowe, miotacz ognia, rakiety nakierowujące, ładunki burzące, a nawet rozpryskowe, dosłownie szatkujące wszystko wokół.

Jedynym mankamentem gry wydaje się być przestarzała oprawa graficzna, nie oferująca przede wszystkim wsparcia dla akceleracji 3D, choć należy też zdawać sobie sprawę z wieku produktu. Braki te Mass Destruction stara się nadrabiać grywalnością, na którą wpływ na pewno ma stale trzymająca w napięciu rozgrywka.

Autor opisu gry: Daniel Kazek