Gungrave

Ostre strzelaniny to jest to, co użytkownicy konsol także lubią. Gungrave miał olbrzymi potencjał, jednak nie został on solidnie wykorzystany na tyle, by grę można było po jej ukończeniu wspominać z wypiekami na twarzy. Sama postać – Gungrave – została specjalnie na potrzeby gry zaprojektowana przez znanego w Japonii twórcę mangowych serii. Dzięki temu mamy dobry misz-masz: oto bohaterem zostaje ktoś, kto tak naprawdę już nie żyje. Chodzi w czarnym płaszczu, na plecach nosi cały swój niszczycielski ekwipunek, a rękach najczęściej dzierży dwa bliźniacze rewolwery o dużej szybkostrzelności i sile ognia. Gungrave nosi tez kapelusz – przypomina „złego” kowboja. Gdy już bierze się do roboty, okazuje się, że potrafi tylko jedno – niszczyć. Gra nie zmusi Cię do złożonego wysiłku umysłowego, a raczej sprawi, jak szybko potrafisz naciskać przyciski na padzie. Plusem w tej rzezi jest to, ze tak naprawdę wszystko co widzimy (oprócz ścian) możemy puścić z dymem. Z początku jest to nawet zabawne, ale szybko gracz popada w znudzenie. Otóż nie pojawia się już podczas tej gry nic, co mogłoby wydłużyć zainteresowanie tym tytułem do kilku dni, a sama gra od początku nie ma zbyt wiele do zaoferowania. To fakt – pożoga jest pierwszej klasy, a przeciwników szpikujemy ogromna ilością ołowiu, ale nie ma w tym czegoś zniewalającego – czegoś, co jest w takim np. Devil May Cry.