Komentarze do opinii: Wróciłem do pierwszych zombiaków Techlandu. Dead Island dziś to więcej nudy niż nostalgii

Grałem jakoś w zeszłym roku właśnie w Definitive Edition. Całości nie przeszedłem, bo moją uwagę odciągnął jakiś inny tytuł, ale generalnie po tych wielu latach już nadal grało mi się w DI całkiem dobrze. Tak, nie ma tu klimatu zaszczucia, grozy, powagi sytuacji. Nie ma też parkouru, pojazdami jeździ się okropnie, a samo sterowanie postacią wydaje się jakieś takie toporne i drewniane. Głównym przeciwnikiem i głównym zajęciem było właśnie tłuczenie umarlaków i ewentualnie "znajdź/przynieś". Niemniej pomimo tych prostot i mankamentów gry sprzed wielu lat, sama gra nadal bawi i dobrze się w nią gra. W czasach swojej świetności był to bardzo dobry tytuł, którego przeszedłem kilkukrotnie. Później wyszedł DL, ulepszył to, co było dobre w DI i wprowadził lepszy moim zdaniem klimat do gry, inspirując się pewnie ciężkim klimatem The Walking Dead, które też wtedy było na topie, dodając element ludzki - nawet w czasie takiego "kryzysu" jak apokalipsa zombie, to człowiek nadal potrafi być większym zagrożeniem. Dziś mamy i Dying Lighty i Dead Island 2 i moim zdaniem na rynku jest wystarczająco miejsca i dla poważnej gry w świecie zombie i wesołej siekanki z humorem, jaki serwuje Dead Island 2. Wszystko jednak zaczęło się właśnie od pierwszego Dead Island, który manewrował pomiędzy powagą i humorem, będąc jednocześnie - przynajmniej dla mnie - pierwszą dużą grą w tej tematyce, która przetarła szlak dla późniejszych rozwinięć.