The Sims 4 Wiejska Sielanka nauczyła mnie, że wszyscy umrzemy, a rozmiar bakłażana ma znaczenie - Strona 2

Każdy słyszał, lecz nie widział nikt

Gra każe budować relacje ze zwierzętami i ptakami, robię więc, co się da, by zapełnić zielony pasek znajomości. Codziennie rozmawiam z krowami, lamami i królikami. Staram się też z kurami, ale jest ich tyle, że cały czas męczą mnie wyrzuty sumienia, iż nie jestem idealną opiekunką. Że kury chodzą czasem brudne, czasem niezadowolone i że to wszystko moja wina.

25 simoleonów w jednosimoleonówkach. Billy wydaje się niewzruszona.

Jest tak: kochacie je, nazywacie, opiekujecie się, przywiązujecie, macie ulubieńców. A potem przychodzi Kosiarz i po sprawie. Nawet nie zdążycie się pożegnać, nawet nie możecie ich pochować. Jeszcze gorzej jest z królikami – po prostu dostajecie powiadomienie. Tak zmarł Misiu, a zaraz umrze też Pysiu, Krzysiu, Barbar oraz Pipi. Umrze Lamlam, Billy Pilgrim i wszystkie 16 kur, dla których jestem niedostatecznie dobrą matką.

Razu pewnego popełniłam błąd umieszczenia pisklaka w wyposażeniu. Nim się zorientowałam, biedne kurze dziecko umierało z głodu, niedoli i nieszczęścia. Po wypakowaniu nie mieściło się już w kurniku (wykluło się nowe pisklę) – czekało je życie w ciągłym strachu przed lisami.

Po tęczowych lamach i świergocie ptaszków z trailera – po nazwie dodatku! – chyba jednak nie tego się spodziewałam. Ale to nic. Bo co by się nie działo, Simsy zawsze będą Simsami.

Za publiczne okazywanie czułości przewidziano karę 5 batów.

Ave Seitan

Zły kurczak. Stworzyłam złego kurczaka. Może i przypadkiem, ale ja wiem, że to była odpowiedź na śmierć moich kur. Stworzyłam jednego, potem drugiego. A następnie je rozmnożyłam. Szatan i Seitan są czarne, a zamiast oczu mają płonący ogień. Ich dzieci też są pomiotami nocy, wykluły się z czarnych jajek. Wszystkie złe kurczaki groźnie skaczą, błyskają, mogą pertraktować ze śmiercią, gdy zajdzie potrzeba. Są złe i są mroczne; są moim niewypowiedzianym, moją Rzeźnią numer pięć. Nagrodą pocieszenia, ujściem dla trudnych emocji. Po cichu liczę, że w końcu kogoś ukatrupią i zapanuje równowaga w przyrodzie. Moje zwierzęta zostaną pomszczone.

Seitan, mimo że jest złą kurą, bardzo lubi przytualnie.

Czego zatem uczą nas Simsy? Że 43 kilogramy to więcej niż 14 i że jakość warzywa też ma znaczenie. Że brytyjskie tereny zielone są piękne, malownicze i że da się je godnie odtworzyć nawet w ograniczonym, zamkniętym świecie czwartej odsłony serii. Że jeśli chcecie strzyc lamę, która Wam w pełni nie ufa, lepiej zastanówcie się dwa razy – albo i siedem. Że czarne jajka sprawiają, iż świat jest piękniejszy. Króliczki mają miękkie brzuszki i można je ubierać w ubranka, choć nie trzeba. Że da się zrobić piękny dodatek z pięknymi meblami kuchennymi, ale resztę wyposażenia jednak trochę spartolić – za to dostarczyć ładne ubrania dla simów. Że krowy lubią dostawać napiwki. (Za co? Nie wiem). I, niestety, że istnienie budki telefonicznej nie oznacza wcale, iż można do niej wejść, a co dopiero zrobić z niej miejsce do bara-bara. Co za strata. I że wszyscy kiedyś umrzemy. Ale da się to wyłączyć.

Ej Mati, widać po mnie?