autor: Leszek "leo987" Baczyński
Waterloo: Napoleon's Last Battle - recenzja gry
W roku 1815 Napoleon, po przymusowym pobycie na wyspie Elbie powrócił do Francji by objąć należną mu władzę. Nauczony błędami popełnionymi podczas chybionej kampanii przeciwko Rosji, znowu zaczął militarnie umacniać pozycje swego kraju.
Recenzja powstała na bazie wersji PC.
Preludium
Delikatny wiatr kołysał zielonym morzem traw i polnych kwiatów, a olbrzymie krople rosy na ich liściach i płatkach błyskały niczym diamenty w promieniach porannego słońca. Nad polem bitwy panował dziwny spokój i tylko gdzieniegdzie zbłąkany ptak oznajmiał smutnym śpiewem swoją obecność. Budzące się ze snu błękitne niebo otulało oddechem mgły nieruchome twarze śpiących wiecznym snem żołnierzy. Okoliczne drzewa wydawały się pochylać nad nimi i obejmować ich czule swymi konarami. Po raz ostatni Matka Ziemia przytuliła do swej umęczonej i poranionej kartaczami piersi ukochanych swych synów.
Zaledwie wczoraj jeszcze łopoczące na wietrze barwne sztandary pełne były wigoru. Pośród ryku wystrzałów, dźwięków wojskowych trąbek i warkotu werbli spoglądały dumnie w kierunku lecących im na spotkanie ołowianych kul. Teraz, postrzępione i podarte, smętnie powiewały nad pobojowiskiem. Połamane lance przypominały kikuty drzew spalonych lasów, a powbijane w ziemię szable, niczym przydrożne krzyże, kłaniały się z pokorą poległym.
Poranek ten, jakże inny od tych, które codziennie oglądają nasze oczy, przypominał raczej gasnący płomień cichej modlitwy. Modlitwy żołnierzy, którzy oddali swe życie 18 Czerwca 1815 roku w stoczonej w pobliżu belgijskiego miasteczka o nazwie Waterloo bitwie. Ostatniej bitwie Napoleona.
Faza 1
Początek bitwy. Wymiana ognia artyleryjskiego. Hieronim Bonaparte atakuje prawe skrzydło armii Wellingtona (Hougoumont).
Gra "Waterloo Napoleon's Last Battle", którą opracował zespół programistów z BreakAway Games, a wydała amerykańska firma Strategy First, daje nam możliwość rozegrania całodniowej bitwy pomiędzy Francuzami, dowodzonymi przez Napoleona Bonaparte, a połączonymi armiami księcia Wellington'a (Anglicy i Sprzymierzeni) oraz Marszałka Polnego Blucher'a (Prusacy).
Bitwa ta była punktem zwrotnym historii Europy i w bezpośredni sposób przyczyniła się do upadku Cesarza, będąc jednocześnie końcem pewnej epoki w dziejach Starego Kontynentu.
"Waterloo Napoleon's Last Battle " jest grą wojenną, która toczy się w czasie rzeczywistym, co oznacza, że po uruchomieniu zegara czas płynie jednakowo dla wszystkich jednostek biorących udział w rozgrywce. Wtedy to przemieszczają się wszystkie oddziały (zarówno nasze jak i przeciwnika). Sytuacja taka trwa aż do momentu ponownego zatrzymania czasu gry, kiedy to ruch na planszy "zamiera", a generałowie (czyli my) ogarniamy sytuację na polu bitwy i zastanawiamy się, które z naszych batalionów wysłać do ataku.
Jak to zwykle w programach wojennych bywa, decydującą w nich rolę odgrywa walka. W programie występują dwa jej typy. Są to :
1. walka z dystansu (kiedy oddziały zbliżają się do siebie na odległość strzału z muszkietów bądź wkraczają w pole zasięgu dział armatnich),
2. walka wręcz ( czyli bezpośrednie starcia, takie jak szarże kawalerii czy ataki piechurów na bagnety).
W wyniku tych działań oddziały ulegają rozproszeniu lub całkowitemu rozbiciu. Inne, znajdujące się w odwrocie, uciekają w panice na skutek obniżenia ich wartości morale. W takich przypadkach jedynie sprawny dowódca może opanować chaos i przywrócić im zdolność bojową.