Wyselekcjonowane dźwięki skrzypień/postukiwań. Sztuczki filmowe z horrorów, które zawsze straszą

Wyselekcjonowane dźwięki skrzypień/postukiwań

Niemal nie ma horrorów, w których twórcy zrezygnowaliby ze sfery dźwiękowej. Sferę wizualną trudniej przedstawić tak, by zagrożenie wydawało się realne również dla widza. W końcu nawet w kinie ograniczają go krawędzie ekranu, perspektywa kamery i brak możliwości spojrzenia pod innym kątem niż przewidział to reżyser. Inaczej rzecz się ma z dźwiękami. Dzisiaj średniej jakości głośniki zapewniają odgłosy identyczne z rzeczywistymi. Na pewno znacie to uczucie, kiedy nie jesteście pewni, czy pukanie dochodziło z filmu czy Waszych własnych drzwi. Oczywiście pół biedy, jeżeli źródłem dziwnego hałasu były głośniki…

Drapanie, skrzypienie i stukanie są oczywiście odpowiednio przygotowywane. Nagrywa się je w dźwiękoszczelnych salach, a potem jeszcze wzmacnia i niekiedy zmienia tonację. Najczęściej pozostałe dźwięki otoczenia są wytłumiane, i to właśnie wtedy słyszymy niepokojące szepty, pukania i kroki. Świetnie zostało to przedstawione w Cichym miejscu, ale zabieg wcale nie jest nowy – wykorzystuje się go niemal od początku istnienia kina.