Broń i uzbrojenie. Wszystko o Mount & Blade 2: Bannerlord - wymagania sprzętowe, patche i aktualizacje
- Wszystko o Mount & Blade 2: Bannerlord - wymagania sprzętowe, patche i aktualizacje
- Data premiery i cena
- Gameplay
- Broń i uzbrojenie
- Zamki i oblężenia
- Modyfikacje
- Premiera i recenzje
- Patche i aktualizacje
- Wymagania sprzętowe i trailery
Broń i uzbrojenie
Studio TaleWorlds pokusiło się też o wprowadzenie zmian w uzbrojeniu w oparciu o system fizyki. Broń składa z kilku elementów, dobieranych w ramach ustalonego szablonu, na przykład miecz złożony z ostrza, głowicy, jelca oraz chwytu. Każda część posiada własne parametry oraz dodatkowe cechy, które przekładają się na statystyki całego przedmiotu. Opcja ta nie jest dostępna w ramach Wczesnego dostępu Steama. Niemniej dzięki niej gracze otrzymają sporą swobodę przy projektowaniu broni, co pozwili im na tworzenie oręża o unikatowych właściwościach.
Istotną konsekwencją zastosowania systemu fizyki będzie ograniczenie losowości w walce. Twórcy postanowili zrezygnować z typowego rozwiązania, w ramach którego gra losowała pewną wartość obrażeń z określonego przedziału. Zamiast tego broń posiada fizyczne parametry, określające wartości dla m.in. prędkości ataku oraz energii potrzebnej do wykonania ciosu. Te są ustalane za pomocą symulacji z użyciem uproszczonego modelu szermierza (składającego się z trzech mięśni), co pozwoli na ograniczenie losowości obrażeń.
Kolejną ważną kwestią jest efektywność broni przeciwko różnym rodzajom pancerza. W Mount & Blade 2: Bannerlord jest sześć kategorii broni, zadających jeden z trzech rodzajów obrażeń. Ataki kłute zadane sztyletem, mieczem bądź piką łatwiej znajdują luki w cięższym pancerzu, aczkolwiek sztylety nie mogą blokować ciosów, a broń drzewcową trzeba rzucić na ziemię, jeśli postanowimy użyć innego oręża. Cięcia mieczem czy toporem najlepiej sprawdzają się w starciu z lekkozbrojnymi, tyle że przy wykorzystaniu topora trzeba uważać na odległość postaci od przeciwnika. Obrażenia miażdżone – na przykład z wykorzystaniem buzdyganu – są nieco słabsze, ale sprawdzają się równie dobrze przeciwko każdemu pancerzowi. Ostatnią kategorię stanowią narzędzia rolnicze, niezbyt efektywne, lecz czasem będące jedynym dostępnym uzbrojeniem.
W Mount & Blade 2: Bannerlord nie brakuje też broni dystansowej, stanowiącej potężne narzędzie w bitwach. Niemniej twórcy nie chcą, by walka na odległość była zbyt skuteczna, stąd też pewne ustępstwa wobec prawdy historycznej. Tak jak w przypadku walki wręcz, gracze mogą korzystać z wielu rodzajów uzbrojenia strzeleckiego, poczynając od kamieni i noży, przez topory do rzucania i oszczepy, a na łukach i kuszach kończąc.
Wpływ
W trakcie gry możemy rekrutować kompanów dzięki nowej „walucie” – Wpływowi. Każdy z obecnych w grze lordów posiada ustaloną cenę w reputacji, uzależnioną od siły jego oddziałów. Co istotne, nie jest to jednorazowa opłata – gracze muszą zapewnić stały dopływ Wpływu, by utrzymać przy sobie wojska innych możnowładców. Reputację zdobywamy poprzez „służbę królestwu”: najeżdżanie i zdobywanie wiosek oraz pokonywanie nieprzyjaciół, czy to bandytów, czy też wrogich wojsk. Cenę utrzymania poszczególnych lordów przy sobie dodatkowo zwiększają takie czynniki, jak oddalenie od ich posiadłości, czas trwania kampanii oraz – rzecz jasna – ich stosunek do postaci gracza.
Pomimo tych trudności, wysiłek włożony w zrekrutowanie możnowładców jest opłacalny i przyniesie wymierne korzyści. Lordowie nie tylko zasilają naszą armię dodatkowymi oddziałami, lecz także swoimi zapasami oraz wierzchowcami, automatycznie przydzielanymi do wspólnej puli armii. Ponadto można wysyłać pomniejszych dowódców z określonymi zadaniami, co czasowo zmniejsza koszt utrzymania wojsk i pozwala na bardziej efektywne prowadzenie działań wojennych. Wypada dodać, że dowódcą armii może być dowolny z lordów, tak więc gracze nie zawsze stoją na szczycie hierarchii dowodzenia i będą musieli wypełniać rozkazy zlecone przez wyższych rangą dowódców. Na szczęście twórcy nie zamierzają zbytnio karać za samowolę na polu bitwy – jeśli działania graczy doprowadzą do zwycięstwa, dowódcy przymkną oko na zignorowanie ich rozkazów.
Jeśli jednak gracz zostaje głównym dowódcą, niezbędne jest zarządzanie oddziałami przy pomocy specjalnego interfejsu, podobnego do ekranu wiosek. Znajdziemy tu informacje na temat stosunku poszczególnych lordów do naszego bohatera, zapasów jedzenia oraz prędkości marszu (wraz ze wszystkimi wpływającymi na nią czynnikami). Tu także wydajemy rozkazy oddziałom należącym do innych możnowładców. Wpływy przydają się też do złagodzenia lub odwołania oskarżeń o popełnione przez nas przestępstwa (zobacz dział „Zbrodnia i kara”).
Co ważne, reputacja jest powiązana nie z postacią kierowaną przez gracza, lecz z całym jej klanem. Dzięki temu po zgonie naszego awatara nie musimy zdobywać sławy od nowa – pracę bohatera będą kontynuować jego następcy. Jest to o tyle istotne, że wysoki rozgłos zapewnia nam spore korzyści, a w powiązaniu z systemem permanentnej śmierci czyniłoby to stratę naszego podpieczonego jeszcze bardziej bolesną.
