Bleak Faith: Forsaken

Mechanika

Bleak Faith oferuje rozbudowany system klas postaci. Wśród dostępnych typów wymienić można Vanguarda czy Jaegera – każdy rodzaj bohatera dysponuje innymi zdolnościami oraz stylem walki (przedstawiciel jednej klasy chętniej sięgnie po broń białą, kolejny w potyczkach sprawniej posłuży się łukiem i strzałami). Starcia stanowią jeden z głównych składników nadających tempo grze, są więc zacięte i skrupulatnie opracowane. Sam system walki jest bardzo rozbudowany, a pokonanie przeciwnika nie przychodzi w rozgrywce łatwo. Gracz ma możliwość zadecydowania o sposobie zmierzenia się z zagrażającymi mu stworami – może zarówno atakować swego wroga z ukrycia, zachowując przy tym odpowiedni dystans, jak też stawić mu czoła w bezpośrednim starciu. Od niego zależy, czy uzna za skuteczniejszą Technomancję, czy też posłuży się jednym z bardziej tradycyjnych stylów walki. To on też decyduje, czy w ogóle opłaca mu się walka, czy też rozsądniej jest się wycofać. Na wybory wpływ ma zresztą wybrana przez niego klasa i umiejętności bohatera.

Gra rozplanowana jest przynajmniej na trzydzieści godzin rozgrywki i opiera się przede wszystkim na eksploracji obszernego świata i walce z różnym typem przeciwników. Zaprezentowany w Bleak Faith teren przywodzi na myśl labirynt, a każda z jego części zawiera unikalne treści i wyzwania. Pomimo otwartego świata wciąż istnieją bardziej liniowe obszary gry (mowa tu przede wszystkim o tych poświęconych głównym punktom fabularnym), zapewniające graczowi konkretny cel w rozgrywce. Dzięki proceduralnemu systemowi sztucznej inteligencji każda z kolejnych przeprowadzanych od nowa rozgrywek przebiega ponadto inaczej.

W świecie pojawia się kilka przystani, do których gracz może się udać, by zaznać odrobiny spokoju. Miejsca te to najczęściej bazy, w których grający może zregenerować siły po długiej podróży i przygotować się na dalszą wyprawę oraz kolejne potyczki. Bazy posiadają różny stopień złożoności i choć pełnią funkcję azylu, przebywając w nich wciąż powinno się zachowywać czujność. Istnieje również możliwość ulepszania danych obszarów, by były zarówno bardziej atrakcyjne wizualnie, jak i bardziej użyteczne dla grającego.

Uczucie niepewności potęguje symulowany system frakcji oraz grup SI. Mieszkańcy Omnistructure walczą nie tylko z samym bohaterem, ale też rywalizują między sobą, próbując rozszerzać swoje wpływy na nowe tereny, jednocześnie zmieniając i dostosowując się do panujących w danej strefie warunków – utworzony w poprzedniej rozgrywce łańcuch pokarmowy może przyjąć zupełnie inną formę przy kolejnym podejściu do gry (drapieżnik skojarzony przez gracza z konkretnym terenem w kolejnej rozgrywce może w ogóle nie występować). Ciągły wyścig z czasem obejmuje więc nie tylko prowadzonego przez gracza bohatera, ale również jego wrogów, próbujących przechytrzyć siebie nawzajem. Zadaniem grającego jest więc nieustanne rozwijanie postaci i polowanie na inne, grasujące w świecie istoty, by utrzymać się na szczycie łańcucha pokarmowego.

Kwestie techniczne

Gra posiada przyjemną trójwymiarową grafikę, utrzymaną w stonowanych, chłodnych barwach. Swoją stylistyką przywodzi na myśl zarówno gry studia From Software, jak i tytuły z uniwersum Warhammer 40000. O wzbogacającą całość oprawę audio zatroszczyli się Cal Freundlich (będący głównym kompozytorem) oraz Rade Vukčević.

Pozostałe informacje

Dostępny jest artbook autorstwa Mišo Vukčevića, zawierający dużą ilość ilustracji poświęconych Bleak Faith z czasu, gdy była to wciąż powieść graficzna, a także z okresu pracy nad grą. W książce nakreślone zostały również motywacje, inspiracje, jak i inne tematy, które mogą okazać się przydatne nie tylko dla graczy, ale też wszystkich zainteresowanych.

Autor opisu gry: Kinga Zawada