Anna Kournikova's Smash Court Tennis PS1

Sygnowana nazwiskiem jednej z najpopularniejszych tenisistek końca XX wieku gra sportowa autorstwa Namco. Produkcja jest kontynuacją zręcznościówki Smash Court z 1996 roku i nie stara się w realistyczny sposób odzwierciedlać realiów dyscypliny.

Mechanika

Anna Kournikova's Smash Court Tennis to zręcznościowa gra sportowa luźno nawiązująca do tenisowych zasad. Twórcy przenieśli do wirtualnego świata podstawy rywalizacji, ale jednocześnie zadbali, by całość była przystępna nawet dla osób, które nigdy wcześniej nie miały okazji śledzić zmagań na korcie. Produkcja pozbawiona jest licencji – obok tytułowej zawodniczki reszta tenisistów jest całkowicie fikcyjna. Dodatkowo na graczy czekają do odblokowania ukryte postacie z innych gier Namco, m.in. serii Tekken czy Ridge Racer. Zmagania nie toczą się wyłącznie na kortach najsłynniejszych aren, jak Wimbledon czy Roland Garros, ale również w dużo mniej oczywistych miejscach – na moście w Osace, na Times Square czy w świątyni w Asakusie.

Opracowane przez autorów sterowanie jest proste do opanowania, ale zapewnia wystarczająco wiele możliwości, by dobrze bawiły się również osoby o większym doświadczeniu w grach sportowych. Pod przyciskami akcji na padzie umieszczono po trzy różne rodzaje uderzeń i serwisów, słabe i techniczne zagranie, mocne odbicie oraz lob.

Tryby gry

Anna Kournikova's Smash Court Tennis oferuje kilka opcji zabawy. Dla samotników przewidziano moduły turniejowe, w których rywalizuje się o czołowe miejsce w rankingu, przy okazji zdobywając nowe rakiety i odblokowując postacie. Mecze mogą odbywać się w formule 1 na 1 lub w deblu. Moduły przeznaczone do zabawy w większym gronie umożliwiają rozgrywanie spotkań solo lub w deblu, a także nietypowe zmagania z bombą zamiast piłki, która wybucha co kilkanaście sekund, eliminując najbliższego gracza. W tym trybie mierzą się dwa zespoły po pięciu tenisistów, a zwycięża ekipa, która ostanie się na korcie.

Kwestie techniczne

Produkcja Namco jest utrzymana w kreskówkowej, karykaturalnej stylistyce i zawiera sporo elementów humorystycznych. Twórcy zdecydowali się połączyć trójwymiarowe, proste modele postaci z prerenderowanymi tłami, prezentującymi poszczególne areny zmagań.

Ostatnia modyfikacja 21 lutego 2020