ICQ
ICQ to jeden z najpopularniejszych programów umożliwiających komunikację i pogaduszki "na żywo" z innymi użytkownikami sieci z całego Świata.
Zapewne każdy nowy internauta zastanawia się jak efektywnie mógłby wykorzystać internet. Gdy już naogląda się stron i pościąga setki interesujących go rzeczy, to prawdopodobnie dopadnie go też chęć poznania innych internautów. Dobrym sposobem na nawiązanie nowych internetowych znajomości, jest używanie programów z grupy tzw „instant messanger’. Jednym z pierwszych przedstawicieli takowego software'u jest ICQ. Nazwa programu jest już owiana sieciową legendą i wywodzi się ponoć od słów ‘I seek you’. Nie bez przesady można powiedzieć, że rozpowszechnienie tego programu zrewolucjonizowało sieciowe kontakty między internautami. Nie odkrywało ono co prawda nowych ścieżek w sposobach netowego komunikowania się, lecz dzięki połączeniu zalet e-maila i IRC’a, znacząco przyśpieszyła i ułatwiła kontakty miedzy internautami.
Ideą działania ICQ jest oznajmienie swojej obecności w internecie. Brzmi to trochę podejrzanie, nie każdy przecież chce, aby wszyscy wiedzieli kiedy to hula po światowej sieci. Na szczęście rzeczywistość nie jest tak straszna i ICQ nie jest internetową wersją Wielkiego Brata. Aby zrozumieć zamysł twórców tego programu, trzeba poznać cały proces korzystania z tego użytecznego softwareu. Prześledzimy go na najnowszej dostępnej wersji ICQ (ICQ 2000b build #3278). Jest to niestety beta, lecz zmiany które zaszły w interfejsie od poprzednich edycji są tak znaczne, że zdecydowałem się na opisanie tej właśnie wersji. Pomógł mi także fakt, że nie zauważyłem znaczących problemów z działaniem tego programu.
Przejdźmy więc do instalacji, powinna ona przebiegać w czasie kiedy jesteśmy podłączeni do sieci. Gdy kopiowania plików zostanie zakończone, to program zainicjuje proces przyznawania numeru UIN. Jest to unikalna liczba, która ‘nazywa’ naszą wersje ICQ i umożliwia identyfikacje nas w sieci. Na monitorze ukaże się ekran, gdzie wybieramy nasz sposób połączenia do internetu oraz decydujemy się na przyznanie nowego UIN’a (dla nowych użytkowników), lub skorzystanie ze starego (np. przy reinstalacji systemu). Nas interesuje oczywiście ta pierwsza możliwość. Po kliknięciu na przycisku przechodzimy do następnego okna gdzie wpisujemy podstawowe informacje (imię, nazwisko, nick i e-mail) oraz hasło potrzebna do korzystania z programu. W następnym ekranie wypełniamy dalsze informacje o naszej osobie, płeć, data urodzenia, kraj zamieszkania i języki którymi mówimy. Uzupełnienie tych pól nie jest konieczne, zawsze można je uaktualnić podczas dalszego korzystania z programu. Gdy już uporamy się z wypełnianiem formularza, to program spróbuje podłączyć się do serwera, aby zarejestrować nowego użytkownika. Tutaj mogą nastąpić problemy, gdyż ICQ jest niezwykle popularnym programem i w godzinach szczytu pojawiają się kłopoty z logowaniem na serwerze. W przypadku gdy program odmówi połączenia, możemy albo spróbować ponownie (retry) albo zmienić ustawienia serwera (connection settings). Większe efekty daje ta druga możliwość, zwykle wystarczy nacisnąć na przycisk ‘auto configure’ aby program sam wybrał najlepszy możliwy port do komunikacji z serwerem ICQ, co powinno rozwiązać nasze problemy.
Kiedy otrzymamy już nasz numer UIN, to program zaproponuje nam wyszukanie naszych przyjaciół. Szukać możemy przy pomocy kilku standardowych zmiennych, tj. e-mail, imie/nazwisko/nickname, numer UIN oraz wybierając jakieś zainteresowanie naszego przyjaciela. Największe szansę na znalezienie znajomego (o ile jest zarejestrowany w ICQ) daje aktualny e-mail oraz oczywiście numer UIN (tylko kto go spamięta?). Poszukiwanie przyjaciół poprzez imiona i nickname’y grozi zaś wyrzuceniem listy z kilkudziesięcioma pozycjami.