Wracamy do Dragon Age: Początek! Jedyna naprawdę dobra odsłona serii?

Zagrałem kilka lat po premierze i srogo się zawiodłem. Wszystko jest takie przeciętne.
Przesyt jednostajnej walki, kiepskie postaci, mało znaczące wybory, możliwości w dialogach. Mało interaktywne, "tytanowe" makiety zwane szumnie środowiskiem. Dla mnie początek stopniowego spadku formy Bioware. Nic mnie w tej produkcji nie zaskoczyło, nie zaintrygowało a ogromne ograniczenia i brak swobody tylko denerwowały.
Pamiętam np. , że chciałem zabić mordercę - dzikusa w klatce i nie było takiej możliwości. Tylko przyłączyć do drużyny a następnie wysłuchiwać, suche, pseudo-filozoficzne wywody paplane głosem Fronczewskiego. Dużo by można pisać, produkcja ta kompletnie do mnie nie trafiła.

O, nie wiedziałem, że wraz z grą ukazały się dwie książki!

Nie tu.
Ale już jak tu jestem, no to przyznam się, że nigdy nie grałem w Dragon Age. Pomimo tego, że jestem fanem RPGów.

Ciekawi mnie jak sie ma krytykowanie po latach takiego DA:I do oceny zaraz po premierze (na GOLu 9.5 ale i na calym swiecie spuszczali sie nad tym tytulem, chyba nawet nagrode Goty wygral). To jak to jest, ze gry dostaja max noty, a za rok wszyscy jak jeden maz twierdza, ze to jednak slabiutkie czesci? Albo recenzenci nie znaja sie na swoim fachu, albo zwyczajnie zyja w symbiozie z wydawca i oceny sa sztucznie pompowane i zawyzane. Nie wiem co gorsze.
Ciekawe czy za pare miesiecy powstanie material o przehajpowanym Overwatchu hehe.

Jak najbardziej Origins był najlepszy, BioWare miało wtedy jeszcze jakiś spójny pomysł na ten świat. W Inkwizycji wszystko się rozjechało.

YuiElliot [24]
BioWare zawsze lepiej robiło dzikie tereny niż miasta

W zasadzie nie można się z tym nie zgodzić.
Jedynymi grami (EA) BioWare, w których można było zobaczyć i poczuć, że - oczywiście zachowując wszelkie proporcje i konteksty - "miasto jest miastem" są tylko obie części Baldur's Gate, ze szczególnym uwzględnieniem "dwójki". No, przy odrobinie dobrej woli mooooożna by pod to podciągnąć jeszcze Neverwinter Nights.

Trochę to przykre, że przez te wszystkie lata (także) w tym aspekcie to studio kompletnie się nie rozwinęło, a wręcz cofnęło się w rozwoju. Zwłaszcza, gdy się spojrzy na równie żałosne jak Denerim (a biorąc pod uwagę skalę innych lokacji, jeszcze bardziej żałosne niż Denerim) Val Royeaux z Dragon Age III.
W wydaniu EA BioWare "wielkie stolice wielkich królestw i wielkich imperiów" to de facto ograniczone niewidzialnymi ścianami, ciasne wiochy. I do tego martwe*.

*No właśnie, zapomniałem wcześniej napisać o tej wadzie - o martwym świecie. Choć akurat to już wada/przypadłość nie tylko Dragon Age, lecz wszystkich gier (EA) Bioware.

Powieści pisał David Gaider.

@Irek:
Akurat na ps3 mam wersję ultimate edition. Chciałem sobie przypomnieć czy była tak drewniana jak w liceum - nie myliłem się. :D Masz rację, zapomniałem wspomnieć o rozczarowujacym Denerim. Ale z drugiej strony, BioWare zawsze lepiej robiło dzikie tereny niż miasta, imho.

Dragon Age: Inkwizycja z dodatkami jest najciekawszą, najlepiej zrobioną i najobszerniejszą częścią serii.

epic fail. materia w czasie dnia dziecka. jest strasznie, bardzo dziwnie sie ma zoladku robi...przynajmniej zmusilo do glebszej refleksji...

INKWIZYCJI daliście 9,5/10.

hehe ja początek przeszedłem już z 6 razy po 2 razie zakupiłem orginał ;D

Genialna gra. Zassała mnie jak smok wieśniaka nosem ;) . Ograłem wszystkie DLC. Miałem niezłą "wczuwkę" w czasie przechodzenia. Dla mnie najlepsza część sagi.

Oj grało się grało w Origins, w sumie nie wiem ile razy tą część skończyłem. Całość niestety psuła niema postać i strasznie gówniane dlc (prócz tych większych). Do tego walka,zwłaszcza magiem był monotonna.

Dwójka była gorsza i chyba robiona w pośpiechu, ale wyszła całkiem nieźle, postać wreszcie przemówiła, i to jak :) Do tego imersja z niektórymi towarzyszami, zwłaszcza z Meril była ciekawsza niż w jedynce. Na plus zasługuje też dynamika walki, całkowite przeciwieństwo origins.
No i najważniejsze- wreszcie nie ratujemy świata przed wielkim złem tylko zajmujemy się sobą.

Inkwizycja na początku dawała radę, im dalej tym monotonia i upchane wszędzie znajdki dają się we znaki. Gra robiona pod konsole, z cholernie gównianym kreatorem postaci. Dubbing słaby, towarzysze mało ciekawi, sama fabuła woła o pomstę a świata to generalnie jeden wielki tunel i bazylion nic nieznaczących znajdziek.
Do tego ograniczony interfejs, wciśnięte na siłe wątki gejowskie i ogólnie pusty świat i lvlowanie przeciwników i obszarów.

Pierwszy DA miał świetnie rozwinięty klimat i kreację świata. Mimo iż główna oś fabularna nie należała do ambitnych, to jednak cała reszta sprawiła, że wsiąknąłem w ten świat. Jednak nie dużo czasu upłynie zanim podejdę do niej drugi raz, a wszystko przez długość gry (jest trochę gier, w które chciałbym zagrać, a mam mniej czasu), momentami występujące dłużyzny (np. świat snu, jakkolwiek się zwał, choć świetny klimatycznie, strasznie mnie zmęczył) oraz trochę przez walkę - nie uważam, że była zła, ale grać w rzucie izometrycznym nie lubię, a ogarnięcie całego pola bitwy przy tpp nie należało do przyjemnych, tym bardziej, że bez zaprogramowania taktyki każdemu kompanowi z osobna, kompletnie sobie nie radzili sami i co chwila musiałem skakać między postaciami (a zapamiętanie wszystkich umiejętności dla wszystkich klas też łatwe nie było). Oprócz tego, gra oferując kilka dróg, które można obrać na początku, nie zasugerowała, że warto wybrać jedne przed innymi. I takim sposobem, na dość niskim levelu znalazłem się w mieście krasnoludów i była to katorga, żeby przebrnąć. Natomiast później przygoda z elfami była trochę za łatwa.
Jednak ogólny klimat świata, kreacja towarzyszy i dialogi strasznie mi się podobały, choć brakowało mi głosu głównego bohatera (rozpieszczony przez Mass Effecta :P).

Dobre podsumowanie Clicka i Playa ;)