Przegląd Tygodnia - badamy niezbadany wszechświat

Ja wybiorę grę bliską mojemu sercu której ścieżka dźwiękowa zasługuje na szczególne wyróżnienie. Jest to Two Worlds 2 soundtrack naprawdę bombowy wpada do ucha. Najfajniejsze jest to że przechodzimy z rozdziału do rozdziału , zmienia się klimat i soundtrack i to jest epickie. Nie wiem czy są osoby które się zgodzą ale mi naprawdę przypadło do gustu.Była to moja pierwsza najlepsza gra cRPG z nie brzydką grafiką i bombowym klimatycznym soundtrackiem . Polecam ! :)

Jaka jest najlepsza ścieżka dźwiękowa ? Według mnie jest to soundtrack z gry The Elder Scroolls V Skyrim. Ścieżka bardzo dobrze odwzorowuje naturalne odgłosy, jak np. chodzenie po różnej powierzchni, stukot ciężkiego pancerza, chowanie broni do pochwy. Po prostu nic dodać nic ująć. Kompletnie odlatywałem, gdy walczyłem ze smokami oraz z samym Alduinem. Ryki oraz odgłos ruchu smoka powalają na kolana . Muzyka (jakby stara pieśń) idealnie komponuje się z tym najważniejszym zadaniem, jakim jest pokonanie tych gadów. Ścieżka dodaje nam krzepy oraz chęci do grania. Może do zabrzmi dziwnie ale czułem się, dzięki tej muzyce, niezwyciężony.
Bardzo dziękuje firmie Bethesda Game oraz wszystkim osobom, którzy stworzyli to dzieło, za stworzenie tak cudownego tworu, jakim jest skyrim

Najlepsza ścieżka dźwiękowa bez wątpienia występuje w grze "To The Moon". Sama gra jest na to idealnym dowodem ponieważ gracze nie są przekonywani jej grafiką, lecz fabułą oraz muzyką.
To właśnie muzyka wpływa tak mocno na ludzkie uczucia, że każdy z nas może poczuć tę historię niczym prawdziwe wspomnienie z naszego życia. Bez oprawy muzycznej To The Moon jest idealną książką lecz z nią wychodzi ponad poziom książki, gry czy filmu potwierdzić to może chociażby jej wielki sukces.

Najlepszy soundtrack pochodzi oczywiście z Mafii II. Jest tak dlatego, że w tej grze zawarta jest największa dla mnie ilość bardzo dobrych utworów. Sama klasyka, praktycznie każda piosenka jaką się puści w radiu jest przynajmniej dobra i się jej nie wyłącza. Nie ma takiej drugiej gry pod tym względem. Dobre soundtracki były też w
serii Splinter Cell, szczególnie w Haos Theory. Mafia I także posiadała bardzo klimatyczny soundtrack. Mógłbym jeszcze wymienić kilka gier, ale nie o to tu chodzi. Dla mnie wygrywa MAFIA II.

Definitywnie nie tak dawno zadebiutowane Zaginięcie Ethana Cartera.

Tak świetnie skomponowanego i dopasowanego soundtracku do gry dawno nie słyszałem. To on budował klimat grozy. Nie było chwili w którym odsuwałem muzykę na dalszy plan, była ona integralną częścią rozgrywki. Reagowała dosłownie na wszystko, mistrzowskie przejścia między sielankowym motywem w trakcie spaceru nad oświetlonym klifem a nutą grozy towarzyszącą mi w trakcie przejścia przez kawałek ciemnego lasu przyprawiał o dreszcze.
Częścią soundtracku byłą również... ... cisza. Nie był to brak dźwięków w określonej sytuacji, to genialne zagranie twórców, które wzbudziły we mnie niespotykany wcześniej niepokój... Samą ciszą! To świadczy tylko o świadomym i umiejętnym operowaniu muzyką.

Wielu pisze że podstawa dobrego soundtracku to wyjątkowość i możliwość posłuchania go poza grami, zgadzam się. Uwielbiam podczas pracy posłuchać genialnych motywów z moich ulubionych serii Assassin's Creed, Dragon Age czy Mass Effect. ALE to soundtrack z Zagnięcia Ethana Cartera(choć nieco krótkiego :) ) zdobyła 1 miejsce na osobistej top liście. I gorąco polecam sam tytuł, nie tylko dla fanów gatunku.

Wchodzę do katedry. Pomimo, że główne drzwi są otwarte na oścież robię to niekonwencjonalnie bo przez okno wysoko nad ziemią. Od samego początku muzyka niesamowicie oddaje ogrom i potęgę tej budowli. Ruszam w stronę mojego celu. Wspinam się coraz wyżej w słuchawkach cały czas mając majestatyczne tony. Czuję się jakbym tam był naprawdę. Po wykonaniu zadania nie chce mi się stąd wychodzić. Z chęcią bym tu jeszcze został, skakał, biegał i słuchał. W domu jednak czeka rodzina. Musze lecieć… Kiedy przechodzę przez próg słyszę spokój i ciepło. Tak jak powinno być w domu rodzinnym. Spotykam wujka, siostrę i mamę. Mijając ich zasłuchuję się w spokojnych wręcz błogich nutach. Już zapomniałem o wizycie w katedrze. Znów chętnie dłużej bym tu zabawił ale… Czas nagli zaraz jestem umówiony z miejscowym opryszkiem na wyścig. Po chwili jestem na starcie. Ruszamy. Przeciwnik od razu mnie wyprzedza. Nie zniechęca mnie to w ogóle. Wręcz przeciwnie. Dzięki muzyce wiem, że go dogonię ponieważ niesie mnie ona ponad dachami. Dynamiczne tony zmuszają do szybszej pracy nogami. Biegnę szybko, coraz szybciej, lecę… To może być tylko jeden twórca i tylko jedna gra - Jesper Kyd i Assassin’s Creed 2.

Do mojej ulubionej ścieżki dźwiękowej z cała pewnością mogę zaliczyć muzykę z serii "God of War".

Epickie brzmienia rogów, bębnów, niepokojących śpiewów czy harf zbudowały niepowtarzalny klimat. Ścieżka dźwiękowa nadawała odpowiedniego tonu w odniesieniu dla konkretnych poziomów. Muzyka filmowa z "God of War" jest czymś genialnym w swojej postaci. Została stworzona z ogromnym rozmachem o najwyższej możliwej jakości.

W zasadzie ciężko mi wskazać najlepsze utwory, jednak motywy będące tłem takich wydarzeń jak: walka z kolosem z Rhodos, bitwa o Attykę, pojedynek Hydrą, przejście przez rzekę Styks czy starcie z Zeusem z drugiej części zapadły mi w pamięć i odsłuchując je dziś choćby na moment mam przed oczami te wspaniałe momenty i starcia.

Każdy z utworów jest dobrze dobrany i świetnie buduje napięcie w tle. W danych momentach przyczynia się do pompowania adrenaliny, kiedy indziej współgra ze spokojniejszymi momentami, w których rozwiązujemy zagadki bądź mamy chwilę na podziwianie wyśmienitych lokacji.

Mocne, wzniośle brzmiące melodie orkiestry symfonicznej mogą idealnie nadawać się jako utwory motywacyjne, będące świetnym tłem dla wykonywanych ćwiczeń fizycznych. Środki pieniężne, które zostały przeznaczone na produkcję ścieżki dźwiękowej do którejkolwiek gry z serii "God of War" zostały bardzo dobrze zainwestowane. Te gry otrzymały kawał soczyście mocnego tła muzycznego, które wspaniale akompaniuje się z akcją na ekranie.

Naprawdę, ta gra bez takiej ścieżki dźwiękowej straciłaby bardzo dużo ze swego uroku. Grając w "God of War" przy mocniej podkręconych głośnikach naprawdę można poczuć się jak ten permanentnie rozzłoszczony Kratos.

Top topów, po prostu Mt. Everest ścieżek dźwiękowych elektronicznej rozrywki. Ścieżka absolutnie się nie zestarzała. Przyjemnie słuchało mi się jej w 9 lat temu, 7 lat temu a dziś jest tak samo. Warto przesłuchać a najlepiej byłoby odkurzyć PS2 i zanurzyć się w opowieści z dwóch pierwszych części. Ja chyba się skuszę :)

Mój ulubiony soundtrack to ściezka dzwiekowa z gry Cry of Fear. Z jednej strony ryjące banie utwory idelanie wpasowujące się w chory klimat gry, z drugiej ambienty i spokojne depresyjne utwory oddające osobowość głównego bohatera. Całości smaczku dodaje fakt, iż cała muzyka została skomponowana przez niejako amatora a nie zawodowca (gra pierwotnie była modem).
Z resztą świetnie dobrana jest kolejnosc utworów w trakcie rozgrywki - po szaleńczej ucieczce przed niewiarygodnie szybkim, zakrwawionym facetem w masce teatralnej goniącym gracza z piłą mechaniczną której to ucieczce towarszyszy chora muzyka, następuje spokojny fragment gry bez walki a z głośników sączy się klimatyczny i smutny utwór.
https://www.youtube.com/watch?v=Q-tq13sD9Bg

Muzyka w menu HALO3 nic więcej nie powiem...

Miło, że po tak długim okresie w końcu powróciły na tvgry konkursy. Ale z moim oglądaniem ich, to nigdy nie załapie się na konkurs. :D