Najciekawsze materiały do: The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered

Oceny poniżej 5.0 tych trolli powinno się ingnorować, tacy gamonie oceniają remaster który w 90% poprawia tylko grafikę z UE5 a reszta to drobne poprawki dzwiękowe i gameplaya.
Remaster nie miał na celu zrobić Obliviona na nowo, miał tylko ulepszyć go tak by Ludzik co urodziły się po 2006 roku nie płakały że to stara gra/archaiczna.
No niestety nie udało się, bo jest płacz że gra nudna że gra drewniana i za droga, nie musisz płacić 250zł na steam czy180zł za kluczyk! game pass masz za 45zł albo nowe konto za 16zł z alle.. 1miesiąc grania.
Ps:Optymalizacja do poprawy, to jest bolączka tej gry.

Wiadomo co to za nowa aktualizacja/hotfix była jakiś czas temu (3.7gb) ważyła i co zmieniła w grze?

Bandyci biegają w ciężkich zbrojach płytowych i masakrują wszystkich ! Zawsze muszą coś spieprzyć - a miało być tak pięknie. Rozwój postaci poprawili ale level scaling wrogów zostawili po staremu. Nie ma żadnej motywacji do awansowania na wyższe poziomy co odbiera motywacje do gry. Na PC mody może coś poprawią ale na konsolach zabawa nie ma sensu.

Mimo, że jestem fanatykiem Gothica i zawsze preferowałem gry Piranii - zawsze doceniałem gry innych ekip i 20 lat temu było niewiele RPGów od których bym się odbił, zwłascza tych AAA. Jedyne takie większe, które mi nie siadły, to Neverwinter Nights i właśnie Oblivion. I to mimo tego, że uważam Morrowinda za bardzo dobrą grę, a Skyrim to w moim osobistym rankingu jedna z najlepszych gier ery x360/PS3. Skyrima skończyłem trzy razy.
Natomiast do Obliviona próbowałem się przekonać chyba kilkanaście razy, miałem tę premierową, bogatą edycję od cenegi. Najpierw mi to w ogóle nie chciało chodzić, ale po upgradzie kompa dla Gothic 3 już mi totalnie przeszedł hype na Obliviona.
Wszystko w tej grze jest źle zrobione. Prolog, którego nienawidzę, 1,5 godziny błąkania się po katakumbach, a potem nagle wrzuca się nas do wielkiego miasta, które wygląda jak betonowa elektrownia atomowa, albo wielkie więzienie, a nie miasto. Wszędzie szaro i tak samo. Cała prowincja jest do bólu generyczna w stylu high fantasy i wręcz nie cierpiałem tego nijakiego stylu. Pamiętam jak zachowania npców reklamowano bodajże radiant AI się to nazywało. Tymczasem ludzi w stolicy cesarstwa, czy innych "dużych" miastach jest kilku na krzyż, z czego większość to pałętający się straznicy. NPCe stoją jak tumany, albo chodzą z punktu A do punktu B, żeby wymienić debilne, kilka niepowiązanych zdań. Wchodzisz do KAŻDEJ karczmy, obojętnie o której porze, a tam tylko oberżysta stoi jak słup. No okej, w jednej był jeszcze ochroniarz. W tych wioskach czasem nawet nie ma żadnego questa, albo dopiero się pojawi po x godzinach. Mapa jest pusta i wymarła, kompletnie nic się na niej nie dzieje. Animacje toporne i drewniane, walka przypomina bieganinę Bennyego Hilla, jazda konno to jest taki dramat, a szczególnie jak dochodzi do walki, że wolę już chodzić z buta. Ekrany ładowania dosłownie co dwa pomieszczenia. Wchodzę do miasta - loading, idę na statek - loading. W środku, żeby zejść na niższy pokład muszę znowu oglądać loading. To są jakieś jaja. Dziwię się, że się graczom ulało dopiero przy premierze Starfielda, dzisiaj jest to dla mnie totalnie niestrawne. Interfejs jest masakrycznie niewygodny (mowa o wersji na XSX). Grafika ładna, ale odebrała jedyny atut oryginałowi - sentymentalne wspomnienia i klimat minionej epoki. Jeszcze te nudne otchłanie i skalowanie poziomów.
Jak dla mnie to jest najgorsza gra Bethesdy i nawet Starfield jest duuuuuuużo lepszy, a to IMO bardzo słaba i archaiczna gra.
Naprawdę: ludzie którzy hejtowali Avowed za to, że jest "niedzisiejsze" powinni wstać i przeprosić. Najlepiej zagrać w zremasterowanego Obliviona i Avowed chwilę, na przemian, żeby zobaczyć skalę różnic i tego jaką drogę przeszły dzisiaj gry. Bo serio jest lepiej, tylko gracze żyją wspomnieniami. Można je sprawdzić obie za grosze, bo są dostępne w gamepass. Może zalicze tylko główny wątek w tym Oblivionie, a może nawet mnie wciągnie na tyle, że skończe jakieś gildie i DLC, bo ludzie mówią, że fajne. Ale zobaczymy, bo jak na razie ta gra mimo odświeżonej, naprawdę ładnej oprawy odrzuca mnie tak samo, jak za poprzednimi kilkunastoma razami. A szkoda, bo myslałem, że sobie odhaczę tego "klasyka", który gniecie moją kupkę wstydu od 2006 roku.

Człowieku, w to się naprawdę trudno nie wkręcić.
„The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered” to nie jest zwykły lifting starego klasyka – to pełnoprawna reanimacja, jakby ktoś wziął Twoje najlepsze wspomnienia z 2006 roku, przepuścił je przez turbo-szprycę technologii 2025 i podał na srebrnej tacy.

Grafika? No błagam. Cyrodiil jeszcze nigdy nie wyglądało tak obłędnie. Zamki tonące w porannej mgle, dzikie knieje wijące się pod złotym słońcem, miasta żyjące swoim własnym, organicznym rytmem. To nie jest "ładne jak na remastera" – to jest po prostu ładne jak cholera, nawet według dzisiejszych standardów.

Gameplay? Nadal ten sam kochany bałagan – ale teraz dopieszczony. Walka jest płynniejsza, czary wybuchają z większym impaktem, a system rozwoju postaci wreszcie dorósł do swoich własnych ambicji. Nadal możesz zostać magiem-człowiekiem-piratem-złodziejem-bogiem, i nadal nikt nie powie Ci, że robisz coś źle.
Wolność wyboru – esencja TES – została nie tylko zachowana, ale wręcz wyolbrzymiona. Nowe usprawnienia w interfejsie i jakości życia (wreszcie minimapa, która nie wygląda jak wygaszacz ekranu z Windows 98) sprawiają, że gra się po prostu przyjemniej, bez frustracji.

Fabuła? Jasne, dalej trochę średniowieczne fantasy „królestwo w niebezpieczeństwie”, ale zremasterowane cutscenki i lepsze aktorstwo głosowe dają temu historię nowego życia. Dodatkowo, wszystkie rozszerzenia w pakiecie i kilka zupełnie nowych questów? No, to jest wartość dodana, którą się naprawdę czuje.

Minusy?
Nie oszukujmy się – to wciąż Oblivion w duszy. Zdarzają się momenty, gdy AI NPC-ów zachowuje się jakby nałykali się kleju przed wyjściem z domu. Optymalizacja też czasem się przytnie jak nóż na starej desce do krojenia – ale szczerze? Przy tym wszystkim to są detale.

Podsumowując:
„Oblivion Remastered” to nie tylko kawał porządnego rzemiosła, ale też list miłosny do fanów serii. Jeśli kochasz otwarte światy, wolność decyzji i możliwość uratowania świata... albo sprzedania wszystkich marchewek zebranych w lesie, bo czemu nie – ten tytuł jest dla Ciebie.

9/10 – z pełną odpowiedzialnością i bananem na twarzy.

Gdzieś w wątkach o Oblivionie śmignął mi pewien post, który warto zdementować, żeby potem nikt nie powielał spiskowych bzdur.

Mod jest dostępny do pobrania dla wszystkich zainteresowanych.

Póki coś się dzieje to nawet spoko na początku, ale pierwsza lokacja poza fabułą, chyba jakaś kopalnia to odnosisz wrażenie że kręcisz się w kółko bo wszystko jest identyczne. Grałem łucznikiem i też na chwilę fajnie później wieje nudą. Jest to po prostu mod graficzny i nic poza tym. Oryginalną wersje ograłem i pamiętam że dobrze się bawiłem ale za bardzo to poszło na przód i człowiek nie chce się cofać tylko chce coś nowego. Ogólnie nie warte swojej ceny, tak jak ktoś już napisał takie Definitive Edition GTA. Fakt że ludzie się na to tak rzucili to dla producentów znak że po co męczyć się z nowym jak lepiej lekko podkolorować coś starego, a to nie jest dobre na większą skalę.

Gra jak na Remaster moim zdaniem mogła by mieć spokojnie 9\10 i taką ocenę już miałem dać gdyby nie to że po kilku godzinach gry pojawił się błąd gdzie przy braku kondycji postać upada i nie może wstać, jest czarny ekran, co to ma być, udar symulator? Nie pomaga reset konsoli, a grę trzeba w ciągu godziny wczytywać po kilkanaście razy, tak że ten paździerz jest właściwie nie grywalny. No niestety albo umiemy, albo nie umiemy robić gierek.

Na 12 poziomie spotykam juz goblinow w zbrojach dremerskich i z elfickimi lukami

Remaster pelna geba :)