Serie M&M, Wizardry oraz inne cRPGi - niekoniecznie w trybie FPP (cz.251)

Podklej do 1 posta linki które wrzucił Bogas w poprzednim wątku odnośnie Might and Magic VI: Mandate of Heaven.

Poradnik: https://www.vault.acidcave.net/file.php?id=43
Łatka: https://www.vault.acidcave.net/file.php?id=638
Spolszczenie: https://www.vault.acidcave.net/file.php?id=51

Ok, jakiś kontakt poproszę. Lepiej na forum nie wklejać aby jakiś bot szybko nie zgarnął...

Poszło!

Gwoli uczciwości, gry nie ma też w bazie u JRK'a a on pod względem erpegów i gier erpegopodobnych jest rzetelniejszy od GOLa xd

Mnóstwa gier nie ma w encyklopedii GOLa jak i jrk.pl. Nie są to dobre bazy do wyszukiwania rpg moim zdaniem.
Z tego co czytałem przed premierą dodatku to encoutery mają być bardziej rozbudowane. Stąd też pewnie mniejsza ich ilość w dlc.

Był kiedyś wątek, gdzie można było zgłaszać brakujące gry w bazie encyklopedii i było to uzupełniane.

Interfejs jest straszny. Najbardziej skopany jest jednak ekwipunek. Nic nie idzie znaleźć, mnóstwo czasu traci się u kupców próbując to sprzedać a później posegregować. Co do drużyny to miałem 4 wojowników nastawionych na stunowanie mobów i leczenie w miarę problemów. Barda- łucznika z wyuczonym hevenly rain na wysoki poziom do leczenia i zadawania obrażeń nieumarłym. Mag natomiast był wszechstronny w magii, ale głównie collapse i kula ognia. Nie zauważyłem sporej różnicy w zadawaniu obrażeń pomiędzy magiem a wojownikami, ale może to z tego powodu że był słaby rozwinięty. Walki nie dłużyły się w każdym razie i nie miałem problemów z trudnością. Ogólnie z powodu specyficznego sposobu grania w rpgi (odwlekanie odpoczynku jak najdłużej) nie przepadam za magami i głównie służą mi jako support w większości gier.

Fakt, ekwipunek też nie jest dobrze zaprojektowany, ale jest na szczęście przycisk automatycznej segregacji, który co jakiś czas używam.

Na razie też nie mam problemów z walkami. Cała drużyna poległa mi tylko raz w walce z pierwszym minibossem, ale w kolejnych część drużyny zawsze przeżywała. Jednak gdy widzę, jak mag w walce niszczy wrogów, to zastanawiam się właśnie nad wymianą, aby przy większej ilości wrogów jeden leczył a drugi siał zniszczenie, ale nie wiem jak będzie z wrogami później. Bowiem bestiariusz jest dość duży. W każdej miejscówce są różni przeciwnicy z różnymi odpornościami a fabuła podpowiada, że będą z czasem bardziej nastawieni na obrażenia magiczne i takowe zadawać. A też zdejmowanie i zakładanie czarów na bronie nie daje za wiele bonusów ofensywnych (przynajmniej na większość takich trafiłem). To jak miałeś wojowników, to z kowalstwa i ulepszania wyposażenia często pewnie korzystałeś?

Nie, raczej mało korzystałem. Może paręnaście broni ulepszyłem. Pewnie nawet mniej. Zaklinaniem nie bawiłem się chyba w ogóle. Sprawdziłem zapis z ostatniej lokacji i wrogowie mają od 200 do 400 hp i jest ich kilku na bitwę. Wojownicy zadają ok. 50-60 obrażeń poza Bhulownem który bez krytyka wyciąga ponad 110. Mag wyciąga podobne obrażenia co wojownicy. 60 plus kula ognia podpala więc to kolejne parędziesiąt obrażeń w turze przeciwnika, ale many starcza na trzy takie zaklęcia. Łatwo więc obliczyć, że większość bitew rozgrywam w 3 tury max. Czy to dużo? Pewnie nie, ale mi wystarczało ;)
Na screenie Bhulown na parę sekund przed końcem.

Bhulown jest świetny. Na razie wyciąga mi średnio 60 obrażeń. Niestety pozostali dwaj, Rycard i ten osiłek z krypty już wypadają słabiej - jakieś 30-50 obrażeń. A mag obrażeniami magii ziemi potrafi jednemu przeciwnikowi zabrać ponad 70 plus go oszołomić. Magia obszarowa na razie wychodzi słabo, ale teraz będę jej częściej używał, więc będą wchodzić wyższe levele i obrażenia. Musze wieczorem zobaczyć jakie aktualnie mam poziomy wojowników i sobie porównam Bhulowna :)

U mnie collapse na 15 poziomie zadaje jakieś 60 obrażeń średnio i kosztuje 40 many. Merewen ma jej 277, więc sporo używam zaklęcia leech aby nie odpoczywać za często. Wojownicy robią takie same obrażenia za darmo, a jeżeli wróg się dobrze ustawi to mogą trafić kilku na raz Jeszcze sobie przypomniałem, że są wrogowie którzy są bodajże odporni na każde typ magii który na nich rzucałem i tylko bron z specyficznego materiału mogła ich zranić. To chyba były cienie i działało na nich srebro i zaklęcia boskiej magii, ale mogę się mylić. Jak tak sprawdzam bestiariusz to sporo przeciwników w późniejszej fazie jest wysoce odporna na magię.
Na zdjęciu zaklęcia Merewen pod koniec.

Bhulown jak widzę, to już coraz bliżej twoich stat. Teraz eksploruję bibliotekę, więc pewnie jeszcze kilka poziomów w górę pójdzie. Muszę jednak odporność na strach dorzucić, bo aż takiej nie mam a zjawy tego używają dość często.

Mnie jednak zastanawia ta postać. Niby ma dobre statystyki, ale mało zabiera wrogom życia - max 30. Tu poszedłem z nim w jednoręczne i być może był to błąd, bo dwuręczne lepiej sprawdzają się w ataku. Kombinowałem z innymi broniami jednoręcznymi, ale też słabo było.

Zastanawiałem się skąd masz tyle skrzyni, ale teraz po wizycie w bibliotece już wiem :)

Pokombinowałem sobie z broniami, ulepszyłem do srebra i korundu. Pozmieniałem gdzieniegdzie wyposażenie. Jest zauważalna poprawa względem zadawanych obrażeń, w sumie u wszystkich. Walki nieco szybciej wygrywam. A jeszcze została mi zabawa ze zdejmowaniem i nanoszeniem na broń i wyposażenie czarów. Trochę to schodzi, bo jednak zarządzanie ekwipunkiem jest czasochłonne. Niby są przyciski od segregowania, ale i tak części zbroi gra ustawia po swojemu. Niemniej 20h w nocy pykło, więc jestem pewnie gdzieś w połowie a może i dalej, bo patrząc na bestiariusz to niewiele tych pustych miejsc zostało a przecież w każdej nowej lokacji jest kolejny potwór.

Jeżeli ukończyłeś bibliotekę to grubo ponad połowa za tobą. Wydaje mi się, że przed finałowym bossem chciałem zając się zaklinaniem, ale ostatni save na to nie wskazuje. Nie wiem dlaczego z tego zrezygnowałem. Chyba, że nie potrafię rozponznać zaklętego przez siebie sprzętu.

Z fioletową obwódką są zaczarowane. Z żółtą zwiększa bazowe statystyki. Tylko trochę ich jest i wybrać coś z nich, aby zaklęcie zdjąć , aby dodać je do używanej broni to już wiele minut klikania...

Pewnie dlatego mi się nie chciało i doszedłem do wniosku ze najpierw spróbuje zabić bossa bez zaklinania. Z tego co pamiętam nie był trudny.

Dobrze wiedzieć. Nie wiem jak później, ale w sumie balans w tej grze jest dobrze zrobiony. Walki nie są banalne, trudne też nie (czasami trafiła się żmudna). Szkoda tylko, że handel leży, bowiem u kupców nie ma co kupić, bo lepsze rzeczy są już na wyposażeniu. A złota mam mnóstwo.

Ja sprawdzałem. Zapowiada się super, ale wolałbym aby rzuty kośćmi odbywały się trochę szybciej. Mapa w tej grze jest mega klimatyczna.

Tak, mapa jest genialna i rzeczywiście dość realistycznie podeszli do rzutów kośćmi;) Ma to swój urok ale myślę, że w finalnej wersji będzie jakieś ustawienie w opcjach aby to przyśpieszyć. Gra od razu wylądowała na liście życzeń.

Dodałem z parę miesięcy temu do listy życzeń ze względu na oprawę graficzną. Fajnie, że kolejne pierwszoosobowe dungeon crawlery są zapowiadane, bo na kolejne lata nie wyglądało to dobrze. Co prawda kilka jeszcze jest we wczesnym dostępie, ale tutaj czekam aż wyjdą pełne wersje. Na zimowej "wyprzedaży" pewnie kupię kilka DC a wcześniej jeszcze premierowe, niewielkie The Fortress https://store.steampowered.com/app/3459150/The_Fortress

Ogólnie zamysł niezły, ale.... B&W? Serio? Kompletnie mi to nie pasuje i kojarzy się z kolorowankami dla dzieci.

Drenz-- > W tym roku również powinno wyjść Shadows Of Thornkeep https://store.steampowered.com/app/4022710/Shadows_Of_Thornkeep/
EditL Dobra, zapomniałem, że to dopiero wczesny dostęp.

Drenz-- > W tym roku również powinno wyjść Shadows Of Thornkeep

Mam na liście życzeń, ale poczekam na pierwsze opinie i w sumie jak wyjdzie z EA. Ostatnio kupiłem kilka tytułów, bo były w dobrych cenach lub bundlach (m.in. Fountains, Nox Archaist, Beyond Galaxyland) jak i w innych gatunkach w listopadzie ma premierę jeszcze parę fajnych dla mnie produkcji. Zapomniałem też, że za niecałe dwa tygodnie wychodzi Verho. A jeszcze kilka erpegów mam rozgrzebanych, choć już dawno do nich nie wracałem...

A grał ktoś w Subterrain: Mines of Titan? Przed Caves of Lore zacząłem w to grać, ale początek jest tak powolny i tyle informacji jest do zakodowania, że póki co zrezygnowałem. Gra z czasem się rozkręca, czy jednak będzie żmudne zbieranie zasobów?

W ogóle w co tam grasz Bogas? Outer Worlds 2? I reszta z Was, panowie?

Beyond Galaxyland wygląda super i gdzieś mi umknął. Dodany do listy życzeń. Dzięki.
Subterrain: Mines of Titan nie grałem, ale od lat tkwi na liście życzeń, ale zawsze jest coś ciekawszego do ogrania.
Od połowy sierpnia gram w DDO, ale po kilku miesiącach intensywnego grania już zaczyna mnie nużyć, więc pewnie na dniach dokończę Avernum 2 i biorę się za Outer Worlds 2.

Właśnie miałem linkować demo, ale widzę, że już o grze wszyscy wiedzą :D

Nie zmienia to faktu, że gra dlatego jest B&W ponieważ nawiązuje do 1 edycji dnd i przygód które wtedy wychodziły. Większość grafik nie była tak szczegółowa jak ta którą podał Jerry_D. Poza tym działa na wyobraźnie, całe pokolenia graczy są tego dobrym przykładem.

W starych podręcznikach do DND artworki były dość specyficzne. Polecam Art & Arcana - visual history of D&D.

Przykładowo goblin wyglądał dawniej tak, a ilustracja jest chyba z pierwszej edycji AD&D a nie D&D, więc w sumie już z późniejszych lat.

Miałem wkleić tego goblina jako przykład. W koncu w The Secret of Weepstone te same gobliny mają bardzo szczegółowe detale.
ilustracja jest chyba z pierwszej edycji AD&D a nie D&D, więc w sumie już z późniejszych lat.
Nie koniecznie. DnD ukazywało się w tym samym czasie co AD&D. Nawet w latach 90 nadal wychodziły nowe podręczniki.

NightGeisha
nie działa na wyobraźnię
jej grafika nie pobudza zdolność do tworzenia mentalnych imaginacji świata, skojarzeń czy w ogóle jakiejkolwiek emocji
nie są specjalnym bodźcem dla wyobrazi i własnej imaginacji
Współczuję (poważnie!). Wyobraźnia wcale nie wymaga szczegółowości a wręcz przeciwnie, dla wyobraźni im mniej tym lepiej!
To wyobraźnia uzupełnia braki i wypełnia treścią niedopowiedzenia. To dzięki wyobraźni takie dajmy na to Wizardry 6 były niezapomnianą przygodą mimo że wszędzie dookoła oczy widziały szare kamienne ściany. To dzięki wyobraźni każda sesja papierowych erpegów jest pełna emocji i wciąga a do tego jest spójna dla wszystkich Graczy mimo, że nie masz przed sobą żadnych obrazów poza tymi, które sam sobie w głowie wyobraziłeś na podstawie opisów Mistrza Gry.

Mnie też odpycha pewna sztuczność grafiki generowanej przez AI. Nie mówię, że każda taka wychodzi, ale dość mocno rzuca się w oczy.

NightGeisha
dlaczego w takim razie nie zaproponujesz zamiast monochromatycznych prostych w formie ilustracji samego tylko teksu. Wszak gra tekstowa jeszcze bardziej rozbudowałaby Twoją wyobraźnię
Dlatego, że nie jest moją rolą proponowanie Twórcom jak chcą osiągnąć swój cel. Jakbyś nie zauważył, nie krytykuję w żaden sposób tego jak Twórcy podchodzą do tematu. Przyjmuję to takim jakie jest i cieszy mnie to, że są tacy ludzie, którym się chce to robić. Obecnie, wydaje się to na tyle estetyczne i czytelne, że za nieporozumienie uznaję zarzuty podobne do Twoich. Dopiero jak zagram, będę w stanie rzetelnie ocenić jak strona wizualna wpływa na mój odbiór, jak z całą resztą koresponduje.
Ja, do tej pory, mam mnóstwo frajdy z "czytanek". Może ostatnio więcej czasu spędzam w (nie)zwyczajnych sesjach przy stole i zwykłych książkach niż przy paragrafówkach, ale jakby ktoś łaskawy podrzucił mi grę książkową, to bardzo chętnie skorzystam, bo owszem, lubię kreować postacie i miejsca akcji w swojej głowie. Czy to jest aż takie dziwne żeby sobie ze mnie drwić?

NightGeisha
Wciąż jest w nim coś, co sprawia, że nie przypomina mi żadnych portretów z różnych RPG-ów, w jakie grałem. Może to kwestia nasycenia barw, nie wiem. Zgodzę się, że portret ma dużo detali, ale nie zmienia to faktu, że utrzymany jest w innym stylu.

Akurat styl z linkowanej gry ma swoją konkretną genezę i w moim odczuciu to działa właśnie bardzo nostalgicznie, natychmiast kojarzy się ze starymi podręcznikami RPG. Portret jaki wrzuciłeś kojarzy mi się z kolei z generycznymi grafikami lasek przerobionych na klimat fantasy. Detale to nie wszystko.

Czy styl się komuś podoba czy nie, to już jest kwestia indywidualna. Osobiście nie szukam w grach fotorealizmu.

Drzwi są jaskini w której byłeś wcześniej. Niedaleko wejścia.
https://www.youtube.com/watch?v=XmMjNc_Jyy8 od 29 minuty.

Słowa, które można wyszeptać będą później zapisane w książkach, na które natrafisz w różnych, kluczowych miejscach. Będzie tam pisać, gdzie można je wypowiedzieć, ale i tak trzeba użyć zaklęcia wskazującego, gdzie można coś zrobić (w sumie warto go co jakiś czas użyć). Na starcie, gdy nasza spostrzegawczość jest jeszcze niska, można rozbijać obóz w pobliżu miejsc, gdzie coś może być - po pewnym czasie pojawią się np. ukryte skrzynie itp. Pies w początkowych lokacjach też wykopuje fajne fanty z ziemi (pewnie losowe, ale akurat mi trafiły się dobre bronie i zbroje). Książki to nie tylko te z zaklęciami i wymagane fabularne, ale też takie, które podnoszą nasze umiejętności, więc warto do nich zajrzeć, gdy już takową zdobędziemy. Ogólnie fajnie się odkrywa sekrety w grze, aczkolwiek z początku gra mogła zniechęcać, bo nie wszystko jest wyeksponowane.

Npc do przyłączenia to Thief, Armsmaster, Hospitaller, Ranger, Officer and Guild-Magos, nie warto dublować. Magowie są bardzo słabi w tej grze, wiec polecam paladyna na start.

Może po prostu kwestia gustu. Znam ludzi, którym nie podobała się fabuła Planescape: Torment. Mnie np. nie porwała historia z Dragon Age Origins, a fani gry chwalą ją właśnie m.in. za "najlepszą" historię w serii. Uwielbiam za to historię z pierwszych Pillarsów czy Avowed, a dużo ludzi uważa je za nudne. Kwestia subiektywna, podobnie jak odbiór kompanów.

Imo Maska jest tak lubiana przez sposób narracji - głos narratora w opisach od samego początku. Intryguje tajemnica dot. głównego bohatera i jego przypadłości. Kompani - jeśli ich poznać - są ciekawi i przede wszystkim osadzeni w całej historii jak w mało którym erpegu.

Nie wiem, co w gameplay'u jest niedopracowane, bo nie sprecyzowałeś. Nigdy nie miałem problemu z rozgrywką w NWN2 i głównie dzięki niej bardzo dobrze bawię się wracając nawet do podstawki (w tym roku ukończyłem dwukrotnie razem z Maską, jak wyszła wersja Enhanced). Podstawkę też wiele osób uważa za sztampową i nudną - ja nie.

Wnioskując po koledze, który, jak Ty, nie przepada za Maską (nigdy jej nie skończył), mogę się domyślać, co jest przyczyną niechęci do rozszerzenia. Kolega np. jest storyfagiem, gra w gry wylącznie dla fabuły i romansów. Maska po ciekawym wprowadzeniu narracyjnym wrzuca gracza do kurhanu , w którym większość czasu się walczy z trash mobami. W dodatku to D&D na wysokich poziomach, a więc więcej rzeczy do ogarnięcia i brak jakiegokolwiek balansu. No więc kolega jest zniechęcony tą walką, która przez skill issue mu się jeszcze bardziej dłuży, więc obniża poziom trudności (w WotR też chyba grał na najniższym, z modami, które jeszcze ułatwiały grę) - on nie lubi rozgrywki w NWN2, ale nie nazywa jej niedopracowaną. Przez większość czasu nim dotrze do Mulsantiru on się po prostu nudzi. Też chyba nigdy nie skończył dodatku, a zaczynał kilka razy.

A, dużo graczy (a nawet główny projektant Maski) nigdy jej nie ukończyło przez system głodu. Ale nie jest tak restrykcyjny, jak się wydaje i można go też oszukać exploitem.

Znam ludzi, którym nie podobała się fabuła Planescape
No ja jestem właśnie jednym z tych ludzi. Numenera dla mnie zdecydowanie ciekawsza. Nawet mam w planach przejść tę grę ponownie i sprawdzić, czy coś się w moim odczuciu zmieniło po latach, ale nie wiem kiedy się za to zabiorę.

Nie wiem, co w gameplay'u jest niedopracowane, bo nie sprecyzowałeś
Napisałem całkiem sporo postów na temat gameplayu w podstawce. O całej tej jego toporności, problemach z inteligencją towarzyszy i milionie pomniejszych gliczy, które sprawiają, że co chwila przeklinasz, bo postać nie robi tego, co jej każesz, a ty nawet nie wiesz dlaczego, bo gra nie pokazuje w logach, że coś poszło nie tak. Tu jest to samo, tylko bardziej.
Do tego wersja na ps5 jest technicznie spaprana. Walka z Królem Cieni w podstawce to była męczarnia, bo przy każdym rozbłysku światła gra zaliczała takie zwiechy, że ciężko było ogarnąć co się w ogóle dzieje. W dodatku jest tak niemal od początku, bo większość duchów ma jakąś poświatę, wysokopoziomowe zaklęcia też powodują ostre spadki płynności. Takie rzeczy w dwudziestoletniej grze to jest niezły absurd.

Przez większość czasu nim dotrze do Mulsantiru on się po prostu nudzi
No właśnie, zapomniałem dodać, że jest to zwyczajnie nudne. Cała ta specyfika Rashemenu, kwestie duchów, czy wymiaru cienia... nic z tego nie jest dla mnie interesujące, czytając dialogi i opisy najczęściej tu ziewam. Jedynym wątkiem, który potencjalnie wydaje mi się ciekawy jest ten "mitologiczny" ze Zdrajcą i Ścianą Potępionych.

Na razie jestem na początku 2 aktu, po przyłączeniu Okku do drużyny, więc jeszcze jest szansa, że coś tam mnie wciągnie. Ale biorąc pod uwagę, że w zasadzie niewiele pamiętam z tego jak grałem w niego po raz pierwszy lata temu (nawet nie jestem pewien czy go wtedy ukończyłem, czy porzuciłem wcześniej), to raczej dobrze nie wróży.

Nie mam doświadczenia z wersją konsolową, ale tak - AI w NWN2 zawsze mi działało na nerwy i wyłączałem dosłownie wszystko poza podążaniem kompanów i sterowałem całą drużyną na okrągło i wtedy nie było już problemów, że ktoś zrobił coś, czego nie chciałem albo odwrotnie - nie zrobił czegoś, co poleciłem. Wydaje mi się, że potencjalne problemy, "glitche" i dziwna toporność rozgrywki wynika tylko i wyłącznie z tych ustawień, bo jak się to już ogarnie, to serio nie ma z niczym problemu. Według mnie przynajmniej.

Po czasie też zauważyłem - nawet ogrywając w tym roku, że jednak przyjemniej mi się gra w NWN2 z kamerą śledzącą ruch postaci, niż z kamerą swobodną (swobodną ustawiałem z przyzwyczajenia, bo działa jak w Baldurach czy Pillarsach). Jednak jest coś w tym 3D, że wrażenia z obsługi kamery są zupełnie inne niż w rzucie izometrycznym. Teraz już nawet nie pamiętam, którą z 3 kamer używałem, ale była to albo strategiczna albo eksploracyjna. Nawet nie pamiętam, czy kamera śledząca była opcja w menu, czy była podpięta pod jedną konkretną (wtedy byłaby to na pewno eksploracyjna).

Co do kwestii pisarskich i fabularnych ogólnie - wygląda na to, że przygoda po prostu nie trafiła w Twój gust. Nie ma w tym nic złego.

Nie zgadzam się z Wrześniem odnośnie Maski bo uważam że fabularnie jest wybitna i ma świetnych towarzyszy ale też wolę Numenerę od starego Tormenta.

Boy3, nie wiem co żeś wyskoczył z DOS 2 ale szczerze mówiąc kompletnie nie pamiętam fabuły tej gry i co w niej chodziło xd Prawie nic z niej nie pamiętam poza dwoma towarzyszami i wymagającymi walkami.

Silvaren
Wydaje mi się, że potencjalne problemy, "glitche" i dziwna toporność rozgrywki wynika tylko i wyłącznie z tych ustawień, bo jak się to już ogarnie, to serio nie ma z niczym problemu. Według mnie przynajmniej
Ustawienia mogą częściowo pomóc (ale tylko częściowo - bo problemem jest między innymi to, że drużyna często nie stosuje się do tych skryptów) na pewne problemy z SI, ale ogólnie niewiele to u mnie dawało. Jak piszę o gliczach utrudniających rozgrywkę, to mam na myśli takie naprawdę kuriozalne sytuacje. Np: Wysyłasz postać, żeby otwarła skrzynię, czy po prostu przesuwasz w jakiejś miejsce. I w połowie drogi postać staje. Tak zupełnie be powodu. Trafiła na jakąś pułapkę? Weszła w interakcję z jakimś innym obiektem, który jej przeszkodził? No nie, bo gra odnotowuje takie rzeczy w dzienniku bitewnym, a tam nic nie ma.
Albo podczas walki notorycznie występuje problem, że postać nie chce użyć jakiegoś zaklęcia, czy umiejętności, mimo, że wszystkie wymagania ku temu są spełnione. Zauważyłem, że czasem pomaga przesunięcie jej kawałek dalej (mimo, że wizualnie nic jej nie blokuje, a pod względem mechaniki też nie powinno to mieć wielkiego znaczenia). Ale najczęściej po prostu nie da się i możesz sobie zgadywać czemu.

I możliwe, że to jest kwestia wersji konsolowej, a na pc aż takich problemów nie ma. Jak mam być szczery, to jak grałem w nią po raz pierwszy na pc, to (mimo, że już wtedy uznałem ją za toporną i nie polubiłem tak bardzo jak jedynki) faktycznie nie pamiętam, żebym aż tak się męczył. No, ale to było ładnych parę la temu, więc ciężko powiedziec na ile to moja pamięć, a na ile tak faktycznie było.

Antstar powiedział, że jak grasz kobietą to jesteś skończony, bo wtedy nie jesteś prawdziwym, pewnym siebie samcem alfa. To musi być prawda.

Antstar powiedział

Bogowie, kto to jest ?!

jak grasz kobietą

Większość erpegów skończyłem grając kobietami.

Bogowie, kto to jest?!
Nie udawaj, że nie wiesz ;-) To ten co ,,popuszcza brązowe" w majty jak widzi kobietę. Niezależnie czy tę w grze czy realną. Nałogowy alkoholik i miłośnik Gothica.
Większość erpegów skończyłem grając kobietami
A spoko, nie oceniam. Ja w większości do gier wybieram facetów, jak wybieram postać kobiecą to też czasem zrobię coś w stylu łotrzycy czy kapłanki.

Jak nikt nie chce, to ja chętnie wezmę.
Mail: [email protected]

Dodane. Dzięki.

Fajna z niej dupencja, ale ciężko z niej zrobić postać do walki wręcz bo pada jak mucha. Dla mnie jedyny słuszny złodziej w drużynie ale trzymaj z tyłu na łuk. Nie za bardzo wiem o co pytasz dokładnie.

Bardzo dobrze, takie skrzyżowanie Mass Effecta z TESami.

... Moje marzenie... zagrać jeszcze kiedyś w Wizardry IX...

W październiku 2020 r. markę kupiła japońska firma Drecom:
https://drecom.co.jp/en/product_news/2025/06/20250616-02.php

Chcą celebrować 45 rocznicę.

Z tego co widzę wydali na Steam darmowe Wziardry Variants Daphne:
https://store.steampowered.com/app/2379740/Wizardry_Variants_Daphne/?curator_clanid=43658696

Zrobili też chyba mobilne Eternal Crypts - Wizardry BC na androida i iOS.

Wcześniej również za sprawą studia z Japonii ukazało się Wizardry Labirynth of Lost Souls:
https://store.steampowered.com/app/948640/Wizardry_Labyrinth_of_Lost_Souls/

Wątpię, aby marka wróciła kiedyś stylistycznie do zachodnich korzeni.

Widziałem te... "Wizardry"... jak dla mnie PROFANACJA
Najbliżej to były "Wizards & Warriors", no ale tam Bradley przyłożył swoją rekę, później "Dungeon Lords" miało potencjał, ale wyszło słabe. Już 20 lat jak nic nie słychać o Bradleyu

Nie i pomimo tego, że jestem wielkim miłośnikiem tej serii (jako jeden z nielicznych przeszedłem ósemkę jednoosobową drużyną ;P), chyba nie zagram, bo po prostu nie trawię JRPG.

Jednoosobową drużyną? Jak na jednoosobową drużynę działały zaklęcia jednorożców na bagnach, te które powodowały że członek drużyny stawał po stronie wrogów?

@ Mailman --> Zaskoczę Mook mnich ;)

@ Zły Wilk --> Juz nie pamiętam, to było ponad dwadzieścia lat temu. Możesz znaleźć w historii informacje, ciągnęliśmy to przez kilka wątków i nie tylko ja wtedy zaliczyłem takie przejście, ale tylko ja zdecydowałem się na Mooka. Ale chyba miałem już wtedy taką odporność, że te czary na mnie nie działały, bo to było około 40 poziomu.

Walka i rozwój postaci z czasem zaczyna nużyć, ale gra nie jest na tyle długa aby miało to wielkie znaczenie. Moim zdaniem świetny tytuł. Szkoda tylko, że autor spoczął chyba na laurach i o jego kolejnej grze na razie cisza.

Obecnie - Tainted Grail The Fall of Avalon. Adamus pisał o tej grze w poprzedniej części i podzielam jego zdanie. Gra jest dobra, może nawet bardzo dobra - bo takich pozycji chyba ostatnio brakuje. Ogólny klimat i mechanika przypominają produkcje takie jak Morrowind i pochodne. Jest sporo smaczków, humoru i dobrej zabawy.

Kupiłem niedawno Bloodground we wczesnym dostępie https://store.steampowered.com/app/2507820/Bloodgrounds/

Przypomina mi to grę Ash of Gods: Redemption.

Przypomina mi to grę Ash of Gods: Redemption.

I to jak najbardziej dobre skojarzenia.

Obecnie - Tainted Grail The Fall of Avalon. Adamus pisał o tej grze w poprzedniej części i podzielam jego zdanie. Gra jest dobra, może nawet bardzo dobra

Ja żałuję, że tego w przeszłości nie kupiłem. Zamiast tej gry postawiłem na BEAST: False Prophet, które najpewniej nigdy nie zostanie ukończone. Ale kiedyś i w The Fall Avalon zagram. W sumie pierwsza gra z Tainted Grail (Conquest) była świetną karcianką.

Spójrz na to w ten sposób. 9 poziom czarów to szczyt umiejętności u postaci czarujących. Wymaga 17 lub 18 poziomów doświadczenia skoncentrowanych na jednej klasie, aby osiągnąć taką biegłość w magii. Życie oddane studiowaniu lub praktykowaniu zaklęć.

W międzyczasie dragon disciple to klasa prestiżowa, którą spontaniczny czarujący, jak sorc czy np. bard rozwijają poprzez poszukiwanie wiedzy na temat smoków i odkrywania pozostałości ich mocy w bardzo rozrzedzonej krwi w swoich żyłach, która jest pozostałością po smoczym przodku.

W pierwszym przypadku masz do czynienia z najpotężniejszym rodzajem magii. W drugim właściwie starasz się dokopać do resztek i wyodrębnić pozostałości starożytnej mocy będąc piątą wodą po kisielu :P

Częściowo jestem w stanie się z Tobą zgodzić, ale skoro to prestiżowa ścieżka, to mogli pozwolić ją wymaksować chociaż. Toż to tylko zmiana w jedną wybraną formę, a nie jak w przypadku zmiany kształtu na poziomie 9 czaru, gdzie możesz sobie wybrać dowolny typ smoka lub innych bestii.
Tak samo tam musisz wbić ten 10 poziom, ale by odblokować klasę prestiżową, to też musisz doprowadzić do tego często wybierając inne klasy by spełnić odpowiednie warunki. Według mnie to powinno się jakoś równoważyć. :P

Skończyłem Rue Valley i na koniec mogę powiedzieć, że gra rozczarowała. I to bardzo. Reszta za spojlerem, jakby ktoś jednak zagrał.

A fabularnie gdzie się znajdujesz? Romans dalej można popchnąć Idąc dalej w fabułę.

Romansowałem zawsze z Morrigan jak grałem, i tak wątek romansowy był kontynuowany dalej po zjeździe możnych. Może w przypadku Leliany będzie podobniej?

Tak, ruszy samo później. Czekaj. Jak w życiu, na ruchanie trzeba cierpliwości.

Tak, ruszy samo później. Czekaj. Jak w życiu, na ruchanie trzeba cierpliwości.

W życiu niestety nie ma opcji load/save.