Haven

Rozgrywka strasznie nudna, nieciekawy świat, monotonna eksploracja. Historia ok, ale nie tak dobra bym wytrwał do końca.

Mało jest tak dobrze napisanych i pomyślanych gier kooperacyjnych dla par. Sporo w tym samego życia, choć trochę przesłodzonego i z uroczą dozą fantazji.

Tak jak to napisano w tym artykule https://www.gry-online.pl/opinie/chcialbym-wiecej-takich-gier-dla-doroslych/z8acd :"Jako gra Haven okazuje się bardzo przeciętne. Rozgrywka polega tu w głównej mierze na eksploracji mało interesującej planety przy akompaniamencie świetnej ścieżki dźwiękowej. Pozwala całkiem nieźle zrelaksować się po pracy, ale nic poza tym. Tym, co jednak wyróżnia Haven, są bohaterowie i relacje między nimi. Para młodych zakochanych, którzy utknęli na bezludnym globie i mieszkają razem w zepsutym statku"Niniejszy fragment doskonale podsumowuje grę. Zwiedzamy planetę podzieloną na kilkadziesiąt małych obszarów. W każdym zbieramy owoce do jedzenia (poprawia to relację, pozwalając levelować postać i leczy bohaterów) i "rdzę" używaną do produkcji przedmiotów i odbudowy zepsutego statku (wymóg ukończenia gry). Eksplorujemy też czasem ruiny (wchodzimy do budynku na kilkadziesiąt sekund cutsceny) i znajdujemy w nich artefakty np. planszówkę w którą możemy potem grać. Niestety większość artefaktów okazuje się bezużyteczna. Walczymy też z przeciwnikami wykorzystując 2 rodzaje ataków wykonywanych przez obie postacie niezależnie (najlepiej więc grać w 2 osoby). Potem zyskujemy dostęp do jednorazowych przedmiotów wykonujących super ataki i leczenia w trakcie walki, ale przez większość gry musimy w tym celu szukać obozów lub wracać do statku by tam coś zjeść i się przespać (chodzimy spać głównie dlatego, że gdy słońce zachodzi muzyka przestaje grać i robi się dziwnie cicho, gra się więc mniej przyjemnie).Nie spotkałem się jeszcze z grą, która tak dojrzale przedstawiałaby związek, ze wszystkimi jego wadami i zaletami. To idealna gra na wspólne wieczory dla par. Single też mogą w nią zagrać, jest kilka opcji upraszczających sterowanie i walkę gdy jest tylko 1 gracz, ale wiele smaczków nie wywoła takiego wrażenia, jakie mogłoby.Autor przytoczonego przeze mnie artykułu pisze, że "to nie pierwszy i nie ostatni tytuł tego typu". Cóż - dla mnie był to pierwszy i jak na razie ostatni tytuł tego typu, głównie dlatego, że gra jest łatwo dostępna i dobrze rozreklamowana. Być może jakieś niszowe japońskie produkcje oferują podobne doświadczenia, jednak ja nie jestem w stanie niczego takiego znaleźć.Ogromna zaleta gry to odprężenie osiągane już po kilku minutach zabawy i fajna ścieżka dźwiękowa. Niestety z czasem się nudzi przez swoją powtarzalność. Również gameplay tzn. eksploracja na początku jest fajny, ale po kilkunastu godzinach tego samego robi się nudny i chcemy już tylko skończyć grę zamiast znowu robić to samo. Czasami frustrujemy się gdy szukamy ostatniego kawałka rdzy na mapie a on okazuje się być na szczycie góry, na którą prowadzi tylko 1 powietrzna szyna, której nie możemy znaleźć. Przyznam się jednak, że zdecydowałem się odkryć 100% planety zamiast szybko skończyć grę, pomimo tego, że wcześniej znalazłem już wszystkie części do statku (każda część wydaje się występować 2-3 razy na planecie, więc wystarczy znaleźć ją w jednym miejscu). Dzięki temu odkryłem kompletnie nowy "biom" i znowu miałem nieco frajdy z gry.Polecam grę wszystkim, a szczególnie parom. Po prostu spróbujcie tego cuda, a nie pożałujecie.