Gra Max Payne

at777--------------> Chyba miałeś na myśli wieżowiec Aesir Plaza nie Nicole Horne :). To jest boss do pokonania :)

szymonel7900 -----> Chodziło mi o to, że wieżowiec był własnością Nicole Horne, a nie o to, że się tak nazywał:)

at777 -> No to mogłeś od razu napisać że chodzi ci o wieżowiec z czyjąś własnością. A ja myślałem że chodziło ci o nazwę wieżowca. Mój błąd. . . Może nie wczytałem się.

szymonel7900 ---> No co Ty... Dla gościa, który przeszedł Maxa z 5 albo 6 razy, taki błąd byłby karygodny:). Z Twojego rozeznania w temacie widzę, że również nie poprzestałeś na pojedynczym ukończeniu gry.

causal/hardcore ----> Co rozwiązało Twój problem?

Ostatnia premiera trzeciej części Max Payne, skłoniła mnie do przypomnienia sobie pierwszej części, tej kultowej już produkcji. Gra pojawiła się ponad 10 lat temu, została ona doceniona przez graczy i prasę. Na tyle dobrze, że po dwóch latach ukazała się druga jej część, która właściwie była tym samym co pierwsza, tyle że w lepszym wydaniu. Ale o drugiej części kiedy indziej napiszę.

Nie będę się tutaj rozwodził na temat fabuły i sposobów narracji, bo mój odbiór tychże elementów się w żadnym stopniu nie zmienił. Wykonane zostały one pieczołowicie, klimatyczne i przykuwające uwagę. Co prawda sama stylistyka jak i konwencja komiksu mnie się tak sobie podoba, ale i tak wykonane zostało to po mistrzowsku, za to należą się pochwały. Dziś jak i 11 lat temu trzyma to wciąż wysoki poziom.

Skoncentruje się głównie na grafice i rozrywce. To pierwsze jest wbrew pozorom bardzo ważne. Nie wierzę ludziom, którzy piszą, że „grafika nie ma znaczenia – liczy się gameplay”. Tak? W takim razie niech idą grać w Tibie. Grafika jest ważna i koniec kropka. Analogiczna sytuacja ma się z kobietami. Nie należy im wierzyć, kiedy mówią, że nie zwracają one uwagę na wygląd faceta. Wygląd ma znaczenie – tak samo grafika, która to w grach jest właśnie elementem wyglądu.

Do starszych gier pod tym względem podchodzę z dystansem. Daję im kredyt zaufania, pamiętając o tym, jak to w dniu premiery zbierałem szczękę z podłogi na widok animacji, grafiki jak i całokształtu artystycznego. W przypadku Max Payne, mogę się wypowiadać tylko i wyłącznie w dobrym tonie. Całość robi do dzisiaj wrażenie. Wygląda to po prostu przyzwoicie. Najważniejsze jest nierażąca oczy oprawa graficzna. Owszem, lokację nie są szczegółowe i nie robią one kolosalnego wrażenia. Ale nie odrzuca, więc jest dobrze.

Warte odnotowania jest fakt, że gra jest trudna na pierwszym poziomie trudności. Zdziwiony byłem, kiedy powtarzałem jakiś fragment gry paręnaście razy. Oczekiwałem po sobie znacznie więcej, najwyraźniej się zestarzałem i zdziadziałem. Grę oczywiście przeszedłem, ale trochę trudu musiałem sobie zadać. Ma to jednak pozytywny aspekt, bo satysfakcja po udanym i widowiskowym wyeliminowaniu wrogów jest duża.

Bullet-time wciąż się sprawdza, nie wygląda już tak oszałamiająco, ale i tak nie jest źle. Coś, co może drażnić, to uproszczona fizyka ciał. We dwójce zostało to już lepiej zaimplementowane – tam chyba jak się nie mylę, jest wykorzystywany silnik Havoc.

Polecam wszystkim tym, co grę kiedyś już przeszli – taki przyjemny powrót do przeszłości, w ramach przypomnienia sobie jednej z najlepszych gier ostatniej dekady. Dla tych co nigdy nie mieli styczności z tą częścią i wychowywali się oni na current-genach, odbiór Max Payne`a może być zniekształcony. Warto jednak dać tej grze szansę, i spróbować swoich sił w efektownym zabijaniu wrogów. Tymczasem odkładam ten tytuł na półkę i zabieram się za drugą część, która według mnie jest jeszcze lepsza.

Zborooo - Ważna jest artystyczna oprawa, nie technologiczna.

@czasznik11
Zgadza się, temu nawet nie mam zamiaru zaprzeczyć. Pisząc posta skoncentrowałem się jedynie na grafice, bo cała reszta wciąż stoi na wysokim poziomie i odbiór nie jest w żadnym stopniu zakrzywiony, dlatego nie poświęciłem tym elementom większej uwagi. Natomiast warstwa graficzna rzuca się odbiorcy najpierw w oczy i to ona zazwyczaj wpływa na to, czy dana osoba spędzi z tytułem więcej czasu czy sobie odpuści.

Nie chce tu się teraz rozwodzić na ten temat, bo pewnie byśmy nigdy nie skończyli o tym pisać. Graficzny odbiór gry jest pojęciem względnym, co nie oznacza że grafika znaczenia nie ma. W fundamentalnych założeniach ma, ponieważ jest to jeden z elementów składających całą grę w jedną spójną całość.

Wracając do Max`a, to jest to kawał solidnej, rzemieślniczej roboty. Po tylu latach trzyma poziom.
Tak swoją drogą, ciekawe czy Max Payne 3 po 10 latach będzie tak mile wspominane.

mongoose18 [234]
Polecam zagrac w nią tym ktorzy nie mieli okazji.

Ja tam polecam zagrać w nią nawet tym, którzy już mieli okazję. :)
Od jakiegoś czasu chodzi za mną ta gra i coś czuję, że w tym miesiącu w końcu do niej powrócę, tym bardziej, że klimat za oknem pozwala się wczuć w klimat pierwszych Pejnów zdecydowanie bardziej niż "trójka" (nie żeby to zła gra była, bo wg mnie jest bardzo dobra, ale klimat już nie ten).

1. MP1
2. MP2

3. MP3

Gdyby nie tak dobrze zrealizowany bullet-time byłaby to zwyczajna niczym nie wyróżniająca się gra akcji TPP... No dobra, jest jeszcze jeden - bardzo ważny z mojego punktu widzenia - element, który sprawia, że Max Payne to gra wyjątkowa i do której chce się wracać - świetny klimat.
Gier TPP przez ostatnie 12 lat ukazało się na pęczki, ale sprawnie zrealizowany gameplay i wyjątkowy klimat sprawiają, że Max Payne zostawia w tyle zdecydowaną większość z nich.

Najlepsza fabuła z jaką miałem się okazje spotkać ,,poprostu mistrzostwo! 10/10

Jedna z lepszych gier tamtych czasów, tak jak i 2 część ;) Podobno teraz jest na smartphonach - muszę to ogarnąć ;)

PS: Nie da się zmienić oceny :/ bo miałem kliknąć 9.0 XD

Wejdzie.

ahh ale się w to kiedyś grało, polecam grę w wersji na androidzie na Galaxy SIII gra się bardzo przyjemnie, zero ścin system celowania jest ułatwiony ale przy dużej liczbie wrogów naraz (szczególnie ze strzelbami) wypada średnio. W wersji PC 9/10 w wersji Android 8,5/10.

MP1 > MP 2 < MP 3. Jeśli chodzi o MP2 ma gorszą fabułe niż ta z trójki. Jeśli chodzi o grywalność to MP1 < MP2 < MP3.

grałem w max payna ale max payn 2 lepszy :) moim zdaniem

lecz dwie te części w raz z trójką (chociaż w trójke nie grałem ALE WIDZIAŁEM ZDJĘCIA i mi się podoba) i wszystkie części tej gry są SUPER

Gra jest nadal genialna.

Gra nadal sprawia frajdę, grało się świetnie.

Również pamiętam te maratony. Ostatni odbył się bodajże rok, bądź dwa lata temu. W każdym razie moje odczucia prezentowały się następująco:

2001 - Max Payne - wspaniały klimat zaszczucia, intrygująca warstwa fabularna, wciągający i przyjemny gameplay oraz charyzmatyczny bohater.

2003 - Max Payne 2: The Fall of Max Payne - dobra, choć nie tak gęsta atmosfera, niezła fabuła, wyższa grywalność spowodowana lepszą technologią i jak zwykle stary, dobry Maksiu.

2012 - Max Payne 3 - Klimat może i dobry, ale ja osobiście takich klimatów nie lubię. Z pewnością emocjonująca odsłona i utrzymana w poważnym tonie. Fabuła niezła i wciągająca. Grywalność dość wysoka, ale i tak wolę tę ze starszych odsłon. No i sam Max. Niby ten sam, ale inny. Nadmiernie użalający się nad sobą. Grając w trójkę z łezką w oku wspominałem dwie poprzednie odsłony. Niemniej dobra pozycja, z równie dobrym zakończeniem.

Zaj.... gra, przeszedłem ją dużo razy nawet niedawno temu

Ta gra jest cudowna ! W 2001 roku kiedy miałem 7 lat odpaliłem na swoim przestarzałym kompie Maxa Payna...Pierwsze wrażenie WOOW ! Była to moja pierwsza gra w 3D gdzie mogłem strzelać,biegać i robić co się żywnie podoba.Mam do tej gry też wielki Sentyment.I może to trochę dziwne ale uwielbiam Maxa gdyż sam mam na imię Maks tyle że jestem polskim odpowiednikiem jego imienia :D Fabuła 10/10 żadna gra nie ma aż tak poważnej,wciągającej i poruszającej fabuły jaką ma Max Payne.Grafika 8/10 daje 8 dlatego że to był 2001 rok więc nie ma się do czego przypieprzyć.Model strzelania 11/10 ! Jeden z najlepszych modeli strzelania według mnie w historii gier komputerowych.Nawet bez Bullet Time mogliśmy zdjąć profesjonalnie wroga.Bohater jak już mówiłem MEGA !

Ukończyłem ponownie po 11 latach i mimo tego, że grafika trochę się zestarzała, to nadal warto zagrać.

Ten wątek ma 14 lat x.x

KLASYK!! LEGENDA!! NIEZAPOMNIANY KLIMAT!! Lepsza niż druga część. W trzecią nie grałem jeszcze ale jak zagram to wtedy ocenię (chociaż wątpię żeby "trójka" przebiła klimatem pierwszą część :))

Grałem pierwszy jakiś miesiąc temu. Przeszedłem. Fabuła trochę średnia. Klimat natomiast jest rewelacyjny, system strzelania miodzio, do tego legendarny bullet-time. Dźwięki też dobrej jakości, chociaż w niektórych cut-scenkach go brakowało (w końcu stara gra, technologicznie nie wyrabia :D). Zagadki co kilka misji. Czasami musiałem się nieźle nagłókować, żeby znaleźć dalszą drogę ;) Daję 10/10. Chociaż fabuła mnie nie urzekła. Ale zawsze powtarzam, że w grze liczy się grywalność!

Pozycja nie do ominięcia dla każdego gracza. Niesamowita fabuła opowiadana w bardzo zręczny sposób, wspaniały mroczny klimat. Jest to jedna z niewielu pozycji do których wciąż wracam od kiedy tylko miała premierę. Polecam

Jedyna do tej pory gra, którą przeszłam kilkanaście razy. Pierwszy raz w 2003 roku, ostatni raz rok temu. I teraz znowu naciera na mnie chęć ponownego zagrania. Gra tak dla mnie fenomenalna, że nawet nie odczuwam graficznego "zestarzenia się": rozczarowania tym, co się myślało o tej grafice w 2003 roku, a jaka się ona wydaje teraz. Mój sentyment do tej gry jest po prostu bezwarunkowy.

Będzie w CDA 10/2015. W angielskiej wersji

Niektórzy powyżej naprawdę mają nasrane we łbie.

Nie wiem czy zauważyliście, ale premiera Maxa 1 miała miejsce na świecie 26 lipca. Jak popatrzymy na końcową sekwencję finałową z dużym wieżowcem w tle i destrukcją samolotu, przywodzi to na myśl to co stało się później, 11 września.

Tak poza tematem, widziałem debatę studencką w USA przed 11 września, gdzie jako jeden z argumentów za zwiększeniem obronności ich kraju, było zdanie w stylu: "bo nam jakiś terrosta wpakuje samolot w jakiś wieżowiec (mógł nawet powiedzieć Manhattan). To tak przy okazji rocznicy.

@mimko wyjdź i nie wracaj noobie co do gry ocena 10/10

KLIMAT I FABUŁA NIE JEST TUTAJ WAŻNA MECHANIKA no i oczywiście pionierzy BULLET-TIME

Uwielbiam tą grę za klimat.

Jest noc.... idziesz ulicą, czas zwalnia, leca kule.... trup trup trup. Jedyny i niepowtarzalny pierwszy Max. Klasyk.

No i znów przechodzę (tym razem już trylogie) Maxa. Niesamowite jest to jak ta gra jest wspaniała. Pionierskie rozwiązania, takiej fabuły i klimaty nie spotykało się w tamtych czasach. Zbliżenia na wrogów którym własnie przestrzeliliśmy głowę i to w zwolnionym czasie (bullet-time). No właśnie sam bullet-time już powoduje że gra wyglądała nowatorsko. Poziom trudności też jest dość wysoki, czasem warto poczekać za osłoną a czasem lepiej pierwszemu wybiec z celownikiem na głowie wroga. System "apteczkowy" zawsze bardziej mi się podobał, bez żadnej regeneracji zdrowia tak jak jest to w nowych odsłonach gier. Na najwyższym poziomie trudności mamy dostępne tylko 3 savey jak dla mnie mega pomysł dla Hardcorów serii. Drewniane animacje takie jak w GTAIII są tu niespotykane. Bohater jak i wrogowie poruszają się naturalnie a kurtka powiewa podczas biegu. Efekty pogodowe wypadały już wtedy dość słabo... niby śnieżyca stulecia a tu ledwie popaduje gdy wychodzimy na ulice. Za to dopieszczone są wszelakie interakcje z otoczeniem. Wszędzie są ślady po nabojach (czego nawet nie ma chociaż by w nowych CoDach) a wtedy silnik dawał rade. Dodam tylko że na Win10 jest sporo problemów z odpaleniem. Są patche ale i tak czasem trzeba wyłączyć antyaliasing i zmniejszyć rozdzielczość by gra w ogóle chciała zaskoczyć. W mojej wersji po spatchowaniu nie ma muzyki w menu oraz odgłosów podmuchów powietrza. Mimo to grom jaki wytwarza strzał ze strzelby nadrabia swoim udźwiękowieniem :) Polecam nawet teraz...

Klasyk klasyków klasyków. Kto nie grał, ten niech nadrobi zaległości. Gra wciąga strasznie, a porażki wprost motywują do powtórki (co w dzisiejszych grach nie zdarza się często).
Co tu dużo mówić, zapraszam na recenzję :)
https://www.youtube.com/watch?v=eIBzrOTaYKE

Super gra polecam

Tej gry nie zapomina się do końca życia :) takich już nie robią. Kolejne części dużo gorsze.

https://www.youtube.com/watch?v=U8dkxEWDhlw

GRA LEGENDA DAŁBYM 10 GDYBY NIE PENTAGRAMY I NAZWY PRAWDZIWYCH DEMONÓW KTÓRE WYPOWIADA JACK LUPINO W RAGNAROCK

Niesamowita akcja, klimat i historia.

Niesamowite dialogi wersja profesjonalna dubbing ale znam też i mam nawet bazarowe spolszczenie które jest bardzo śmieszne.
Kurczę! Tęsknię za tym co było dawniej.Gry niekoniecznie były lepsze ale nie miały głupich mikropłatności.Szło się do sklepu i miało pudełeczko,czytnik płyt połykał grę w swoim charakterystycznym stylu (Pik PIK PIK zziuuuuu) i się grało .
W telewizji można było pooglądać o grach,nawet pamiętam hugo był wtedy i cyberiadaMultum czasopism o grach komputerowych i nawet pamiętam do gazety chyba wyborczej dodawane było komiksowo ,fajna gazetka. Ech....szkoda. Ale i ludzie byli tacy inni.Bardziej uważali na to co mówili,jak się zachowali i starali się zachowywać a dzisiaj wysyp trolli,gówniarzy,chamstwa itp.

klasyka jak co roku gram w Max Payne, chyba nigdy mi się nie znudzi/ ma klimat

Rockstar ruszcie tyłek i zróbcie remake tej gry!!! Ta gra zasługuje na remake tak samo jak Resident Evil 2.

Max Payne 1 i 2 to super mroczne Noir i super gliniarz z klasą, który jednak ma wiele problemów i załamań po stracie rodziny. Klimat wylewa się z ekranu. Max Payne 3 niby też dobra gra ale po co z Maxa zrobili łysą pałe na sterydach no bez jaj.

Gra dzieciństwa. Ale odpalana tak wiele razy, tak wiele razy ją przeszedłem, i to we wszystkich możliwych trybach, że naprawdę znam ją na pamięć, pomimo upływu lat. Odpalam ją sobie od czasu do czasu i za każdym razem świetnie się bawię. Gra trafiła z premierą, gdyż rok 2001 to era filmów Matrix, które na zawsze zrewolucjonizowały filmy akcji i wprowadziły bullet time, jakże charakterystyczne elementy serii Max Payne.

Na dzień dobry z produktem urzeka nas fabuła, która, bez zdradzania szczegółów, jest mroczna, ma nieoczekiwane zwroty akcji, jest przedstawiana w formie komiksów (btw: spolszczenie gry jest absolutnie genialne) i wkręca gracza w brudną intrygę. Akcja gry, gdzie kierujemy tytułowym Maxem Payne, jest obserwowana z perspektywy TPP. Akcja jest wartka, gęsta, pełna strzelanin, użycia bullet time i w ogóle jest mega mega efektowna. Muzycznie- majstersztyk: każdy poziom ma swoją oprawę muzyczną, a muzyka pasuje do danego etapu gry. Imponujący jest też arsenał broni: korzystamy z m.in. klasycznej beretty, uzi, karabinku M4, granatnika, strzelby. Zabrakło tu chyba AK47, ale jest on już w dwójce. Każda z tych pukawek ma moc, czuć radochę z ich korzystania.

Max Payne wciągał i wciąga dalej. Watro odpalić go 19 lat po premierze. Jedynie grafika nie przetrwała próby czasu, gdyż są to tekstury o niskiej rozdzielczości. Przy tym twarze wrogów wyglądają komicznie. Jednakże wszystko inne w tej grze jest kapitalne: bullet time, fabuła, mroczny klimat, wartka akcja. Można grać! :D

Max Payne 2001 PC 8/10

Siemanko wszystkim graczom, jak wiecie Max Payne to już istny klasyk oraz arcydzieło, którego można ukończyć w około 5h, ja ukończyłem go dziś po raz pierwszy - co prawda grało się w 2007/2008 za dzieciaka w tą grę, ale nigdy się jej nie ukończyło gdyż była trudna a doświadczenie było małe w grach komputerowych. W tym roku ograłem masę gier, które nie dokończyłem i jestem zadowolony z tego arcydzieła. Grafika jak na 2001 rok dobra, oczywiście polecam zainstalować sobie Max Payne Remastered plus Reshade oraz resolution Fix, dzięki temu grafika jest dużo lepsza dla oka. System animacji jak na tamte lata bardzo dobry, świetnie przeładowuje się bronie, animacje na konkretnym poziomie - dobry rozrzut w broniach, strzelało się bardzo przyjemnie. Dźwięki broni również na plus. Rewelacyjny system bullet time. Muzyka w grze to istny majstersztyk. Klimat w grze przedni, tak samo jak i grywalność. Zaskakują tutaj również cutscenki rodem z komiksu oraz dobry polski dubbing. Nie spodziewałbym się, że tak spodoba mi się ta gra po tylu latach! :O Jednak klasyki mają w sobie to coś czego dzisiaj brakuje wielu grom, a może to sentyment - tamte lata, dzieciństwo? Sam nie wiem. Odnośnie fabuły to jak wiecie wcielamy się w Maxa, gdy zostaje zamordowana jego żona oraz córka Max usiłuje odszukać zabójców i skojarzyć fakty, węszyć, itp oraz zemścić się, gdy wpada na trop przenosimy się do DEA, usiłujemy odnaleźć zabójców - przenikamy do jednej z rodzin mafijnych, jak się potem okazuje jesteśmy na tropie narkotyku Valkiri, zostajemy wrobieni w zabójstwo Alexa, w TV oraz radiu robią z nas przestępce a my po trupach dowiadujemy się co raz to więcej na temat powiązań mafii a jak się potem okazuje korporacji rządowej na temat śmierci żony oraz córki Maxa, a wszystko przez projekt Valkirie z lat 90'tych, żona Maxa za dużo węszyła i musiała zniknąć. Kiedy dowiadujemy się kto wydał wyrok śmierci na naszą rodzine odnajdujemy babkę z korporacji i zabijamy ją po przez zniszczenie helikoptera, gliny nas łapią i koniec gry. Wiele wątków pominąłem np: o pomocy ze strony rosyjskiego gangstera, czy też zdradzie ze strony innej bliskiej osoby i nie tylko - Zagrajcie a przekonacie się sami, że na prawdę warto! Gra wciąga od początku do końca! Fabuła na prawdę zaskakująca, pełna emocji - dobrych dialogów z nutką psychologi mrocznego klimatu i nie tylko! Serdecznie polecam całą Serie Max Payne na PC oraz świetny film z Markiem Wahlbergiem pod tytułem "Max Payne" z 2008 roku. To już koniec. Powodzenia i trzymajcie się!

Jestem fanem serii, dla mnie wszystkie trzy czesci to arcydzielo

Dobre wspomnienie prawie jak MATRIX czyli "bullet time".

Doskonała produkcja przy której można się świetnie bawić nawet teraz zawierającą różne poziomy trudności. Klimatyczne lokacje wprowadzenie spowolnienia będącego wizytówką tej serii znana także z ,,Bazarowego tłumaczenia". Mimo to jest grą intensywną wymagającą czasu głosy zostały dobrane dobrze dzięki temu nadaje to dramaturgii rozgrywce podobnie jak muzyka. Produkcja warta zagrania

Całość robi do dzisiaj wrażenie. Wygląda to po prostu przyzwoicie.

Dla wielu Max Payne to gra legenda, która broni się o własnych siłach nie potrzebując ochrony w postaci nostalgii przede wszystkim przez ikoniczny już, świeży sposób prowadzenia narracji i idealne wstrzelenie się w świat gier z efektem bullet time.

Robią pełny remake pierwszej i drugiej cześci!

Świetna giera, mam nadzieję że dwójka będzie jeszcze lepsza.

2 część gry wygrywa wszystko ze względu na dźwięk broni soundtrack lub design postaci. Przepraszam, bo mam Max Payne antologia na PC w pudełku Superseller i kiedy zainstalowałem pierwszą grę na laptop i komputer to dźwięki, lub mówienie postaci jest zepsute oraz chciałbym żeby płyta z pudełka działała bez włożenia dysku do komputera.

To jest dzikie. To jest chaotyczne. To jest szalone. To jest pełne energii. To jest Max Payne.
Max Payne to strzelanka z perspektywy trzeciej osoby, która opowiada o mrocznych i brudnych sprawach tajnego agenta DEA Maxa Payne’a w formie retrospekcji. To brutalna strzelanka, która wyraźnie inspirowana jest stylowymi zdjęciami i choreografią filmów akcji z Hongkongu, a w szczególności wczesną twórczością reżysera Johna Woo. Historia jest tak dobrze opowiedziana i tak wciągająca, a sceny akcji są tak widowiskowe, że można odnieść wrażenie jakbyśmy odtwarzali film akcji "Dzieci triady" :)
Fabuła. Jest grudzień 1999 roku. Świat powinien zacząć przygotowywać sę do swego końca. W Nowym Jorku społeczeństwo odleciało w używkę valkyr, nowy drag przyjmowany dożylnie. Zdążył już opanować całe miasto. Policja jest bezradna, a mafia już zdążyła położyć łapy na fabrykach tego specyfiku. W ciemnych zaułkach koczują żywe trupy o spoconych dłoniach i martwych oczach, a śmierć nie stanowi już praktycznie żadnego wydarzenia. Historia rozwja się powoli, ale to dobrze, bo o wiele ciekawiej poznawać ją stopniowo i po kawałku smakować. Została podana w prawdziwie pięknej formie komiksu wykorzystując stylizowane fotografie. Kreska rysownika robi wrażenie. Elementy historii są prezentowane na różne sposoby, prezentowane poprzez przerywniki filmowe w grze, rozmowy podczas rozgrywki i panele z narracją inspirowane powieścią graficzną, które idealnie pasują do gry i naprawdę dodają grze wiele stylu i charakteru. Fabuła jest prowadzona w najlepszy z możliwych sposobów. Mamy bowiem do czynienia z retrospekcją. Wszystko się zaczyna, a w zasadzie kończy na dachu wieżowca otoczonego policją. Widzimy Maxa Payne'a z karabinem, kiedy mówi jak to wydarzenia z ostatnich dni doprowadziły go do tego miejsca. W ciągu pierwszych 20 minut gry żona, dziecko i szef naszego bohatera nie żyją. Od tego czasu wrobiony w potworną zbrodnię rozpoczyna się jego przesiąknięta krwią walka o odkrycie prawdy i zemstę. Widząc, że nie ma już zbyt wiele do stracenia ściga mafijny syndykat narkotykowy w którym pracował jako tajny kret wymierzając sprawiedliwość osobom, które jego zdaniem są odpowiedzialne za śmierć jego rodziny i przyjaciół. Dowiadujemy się o próbach znalezienia źródła valkyr oraz o tym jakim sposobem znalazł się w tej sytuacji, że ma na karku mafię i policję. Powiedzieć, że historia w Max Payne jest intensywna to mało powiedziane. Opowieść do tego jest przerażająca. Wywleka na wierzch najbardziej zaropiałe rany ludzkości oraz obnaża co bardziej ohydne blizny i oszpecenia. Opowieść pełna zgnlizny i antybohaterów. Pokazuje, że piękne wartości jak sprawiedliwość, braterstwo i współczucie są tylko tanimi kłamstwami. Ukazane to jest bez najmniejszych przemilczeń z subtelnością młota do wbijania pali mostowych za pomocą krwi, cierpienia, śmierci i ohydy. Z drugiej strony jest tu też swoista elegencja, bo wszechobecna brutalność jest tu w szczególny sposób usprawiedliwiona, bo bez brutalnych scen nie byłaby ta opowieść tak mocna i wymowna. Max Payne porównywany był z tego powodu do "Taksówkarz" Scorsese, gdzie oboje bohaterowie są pod ścianą i nie mają od kogo oczekiwać pomocy. Twórcy gry Remedy inspirowali się "Taksówkarz", "Dzieci triady" i "Matrix". Scenariusz jest również niezwykle skuteczny w tworzeniu silnej postaci, która stała się ikoną gier komputerowych jak Lara Croft czy książe Duke. James McCaffrey był idealnym wyborem dla Maxa.
Gameplay. Gwoździem programu są zabijanie, krew i narkotyki. To gra pełna czystej, intensywnej akcji. Sceneria, postacie, monologi, historie w tle są niesamowite. Bardzo łatwo jest w to wejść, ponieważ sterowanie jest płynne, proste i responsywnem, a praca kamery została opracowana rewelacyjnie. Gra przeszła do historii dzięki "bullet time" nawiązującego do Dzieci triady i Matrix. W grze można tego często używać i jest to niezwykle pomocne. W zasadzie obowiązkowe na średnich i wysokich poziomach trudności. Max wbiega do pomieszczenia, gdzie jest kilku oprychów ze spluwami, nagle akcja zwalnia, dźwięki rozlewają się i Max przelatuje między przeciwnikami prując w nich ołowiem. Wszystko dzieje się tak powoli, że w przeciągu kilku sekund jest czas wycelować i posłać bandziorów do piachu. Wszystko dzieje się tak wolno, że widać poszczególne pociski jak mkną do celu. Gdy zaś kula trafi kogoś w szczególnie fajny sposób kamera pokazuje to tak efektownie jak tylko możliwe. Bullet time jest spektakularny. Odgłosy wystrzałów stają się stłumione i odległe, słychać pęd powietrza, a potem bicie serca Maxa. Sytuacje, gdzie używanie bullet time jest wskazane zdarzają się bardzo często. Trzeba z tego korzystać, bo apteczki są porozrzucane dość rzadko. Choć bullet time niezwykle pomaga mamy też imponujący arsenał Payne’a obejmujący broń bliskiego zasięgu, pistolety, strzelby, pistolety maszynowe, karabin szturmowy, karabin snajperski i materiały wybuchowe. Zwłaszcza lubię korzystać z podwójnego Uzi. Sztuczna inteligencja jest całkiem dobra, ponieważ wrogowie kryją się, otaczają i atakują w grupach. Wszystko jest dynamiczne, a przeciwnicy aktywnie reagują na nasze poczynania.
Grafika i udźwiękowienie. Gra na premierę wyglądała po prostu obłędnie I to nawet na kartach graficznych lekko przestarzałych typu Voodoo 3 i Riva TNT2. Śmigała na Geforce 1. Natomiast na Geforce 2 i Geforce 3 to była miazga. Gra na maksymalnych ustawieniach miała wysokie wym.sprzętowe, ale były one w pełni usprawiedliwione. Gra rekompensuje to świetnym wyglądem. Tekstury w grze w wysokiej rozdzielczości są najlepszymi jakie kiedykolwiek widziałem do końca 2001 roku i sprawiają, że otoczenie gry wygląda niezwykle realistycznie. Jest to wzmocnione przez wyjątkowe oświetlenie, błysk z lufy i efekty ognia. Modele postaci również są pierwszorzędne. Prawie wszystko na świecie jest interaktywne co oznacza, że możemy spłukiwać toalety, włączać zlewy i prysznice, strzelać do kas fiskalnych i patrzeć jak eksplodują w deszczu iskier, rozbijać szyby, a nawet wysadzać głośniki. Dźwięk w Max Payne jest znakomity. Wszystko od efektów dźwiękowych przez muzykę w tle po głos jest bezbłędne i sugeruję granie w Max Payne w systemie dźwięku przestrzennego lub ze słuchawkami, aby uzyskać pełny efekt. Ścieżka dźwiękowa dobrze pasuje i tworzy nastrój. Chociaż dialogi są momentami ciężkie oddaje to atmosferę filmu pełnego akcji. Większa część gry rozgrywa się w obskurnych dzielnicach Nowego Jorku, które celowo mają ponury wygląd. Gra wyorzystuje lokalizacje Nowego Jorku takie jak zaniedbany klub nocny Ragna Rock i stary port morski.
Podsumowanie. Gra jest doskonała niemal pod każdym względem. Grafika, dźwięk, fabuła, sterowanie, klimat, a do tego współpracuje ze sobą każdy aspekt jak w zegarku. Gra jest do bólu liniowa i nie jest za długa, ale na tyle wypełniona atrakcyjną zawartością, ciekawymi wydarzeniami i zwrotami akcji, że broni się sama. Wady są przyćmione klasą produkcji. Ma mnóstwo stylu i wystarczającą ilość akcji, aby po zagraniu czuć adrenalinę przez wiele godzin. W Max Payne wiele się dzieje, a szybka akcja, stale zmieniająca się sceneria, niespodziewane spotkania i rozsądna akcja sprawiają, że gra jest bogata w szczegóły i wywołuje mnóstwo dobrych wspomnień. Ukończenie jej zajmuje od ok 8 do 15 godzin zależnie od poziomu trudności i wprawy. Całość ukończyłem trzy razy i zawsze świetnie się bawiłem. Dla wielu graczy to również najlepsza historia kryminalna w stylu noir jaką kiedykolwiek opowiedziano w grze komputerowej czyli przebijająca "Under a Killing Moon" 1994 i "The Pandora Directive" 1996. Sama rozgrywka jest też czymś pięknym, bo pierwszą grą z bullet time oraz rzeczywiście przypominającą akcją filmy Johna Woo z Hongkongu.

Max Payne to jedna z najciekawszych gier akcji TPP z lat 1996-2001 wraz z Tomb Raider 1-4, Indiana Jones & Infernal Machine, Shadow man, Drakan-Order The Flame, Soul Reaver 1 i 2, MDK, Nightmare Creatures, Urban chaos, Outcast, Giants: Citizen Kabuto, Heavy Metal: F.A.K.K.2, Oni, Devil May Cry, GTA III. Wtedy bylo duże zróżnicowanie wśród gier TPP pod względem gameplayu.
https://www.youtube.com/watch?v=LnlqpATCYR4&ab_channel=GTASeriesVideos