Paliwo z dwutlenku węgla. Polskie wynalazki, które prawie zmieniły świat
- 10 polskich wynalazków, które miały odnieść sukces
- Zderzak Lucjana Łągiewki
- Grafenowe układy scalone
- Polski niebieski laser
- Komputer 16-bitowy K-202
- Paliwo z dwutlenku węgla
- Teoria holografii
Paliwo z dwutlenku węgla
Temat paliwa zasilającego nasze samochody szczególnie teraz wywołuje zainteresowanie. Głównie dzięki podwyżce cen benzyny i oleju napędowego, a w szczególności gazu. Polska niestety nie posiada bogatych złóż ropy, więc gdy na świecie rośnie koszt baryłki, niewiele możemy zrobić, by temu przeciwdziałać. Wydobycie raczej nie wchodzi w rachubę, ale co by było, gdyby dało się paliwo wytwarzać?
Pomysł na syntetyczne paliwa jest równie aktualny, jak nietęgie miny pod dystrybutorem. Dość świeżą informacją jest zapowiedź Elona Muska rozpoczęcia prac nad produkcją paliwa rakietowego z dwutlenku węgla:
SpaceX rozpoczyna program pobierania CO2 z atmosfery i przekształcania go w paliwo rakietowe. Przyłącz się, jeśli jesteś zainteresowany.
W tej chwili jest znanych kilka metod, Elon jeszcze nie wybrał konkretnej. Najpopularniejszy sposób polega na uzyskaniu metanu w specjalnych reaktorach katalitycznych z dwutlenku węgla przy udziale wodoru i sporych ilości energii. A właśnie ciekły metan jest wykorzystywany w silnikach statku kosmicznego Starship.
Czy można w ten sposób uzyskać paliwo do samochodów? Okazuje się, że jak najbardziej i Polacy mają w tym pewne osiągnięcia. W 2009 roku, czyli 12 lat przez pomysłem Elona Muska prof. Dobiesław Nazimek z lubelskiego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej opracował sposób uzyskania paliwa do aut z dwutlenku węgla. Wykorzystał w nim zjawisko fotosyntezy, czyli kopię naturalnego procesu zachodzącego w roślinach.
Do specjalnego urządzenia doprowadzano CO2 i wodę. Tam pod wpływem silnego światła UV i katalizatora, którym był tlenek tytanu, dochodziło do reakcji, której produktami były tlen i metanol. Potem uzyskany alkohol należało przetworzyć w paliwo zdolne do napędzania typowych silników spalinowych, ale to już było „z górki”. Pomysł wydawał się genialny a Polskę na zapas okrzyknięto drugą Arabią Saudyjską.
Miałoby być pięknie, wyszło jak zwykle. Jakoś nie jeździmy obecnie na syntetycznej benzynie, więc coś musiało pójść nie tak. Tym razem najprawdopodobniej zawiodła ekonomia przedsięwzięcia. Zespół badawczy obliczył cenę końcową paliwa na 2,50 zł a możliwości produkcyjne oszacował na trzykrotnie przekraczające krajowe zapotrzebowanie. Jednak środowisko naukowe było mocno sceptyczne i krytykowało opłacalność projektu.
Nie wiadomo czy faktycznie taka cena paliwa była osiągalna – prof. Nazimkowi zarzucano, że nie uwzględnił wielu dodatkowych kosztów i strat energetycznych. Poza tym był dość istotny dodatkowy warunek – brak akcyzy na tak wyprodukowane paliwo. A jak oczekuje się od państwa rezygnacji z jakiejś opłaty to muszą pójść iskry. Nie udało się też przekonać do inwestycji żadnej z krajowych firm, a produkowanie paliwa w ilościach laboratoryjnych nie ma większego sensu.
Paliwo uzyskiwane z CO2 w polskim wykonaniu uznano za ekonomicznie i energetycznie nieuzasadniony projekt, a prof. Dobiesław Nazimek przeszedł na emeryturę. Warto dodać, że nieco później na podobny pomysł wpadła szwajcarska firma Climeworks, wspólnie z niemieckim koncernem Audi. Mechanizm jednak odrobinę inny, bo wykorzystujący elektrolizę wodoru. Ich oferta jest brana pod uwagę przez Elona Muska w poszukiwaniach paliwa, które będzie używane do napędzania Starshipa.
