Komentarze do gry: Tales of Berseria

Czy ja wiem, trudniej się już grało w dragona age inkwizycje na klawie i myszy.

Najlepszy jRPG w jakiego grałem. Ogólnie jedna z najlepszych gier w jakie grałem w ciągu kilku ostatnich lat. Historia, fabuła, dialogi, postaci, klimat, muzyka, świat. Wszystko to jest tutaj na najwyższym poziomie. Kreacja postaci zrobiła na mnie szczególne wrażenie, a w szczególności nasza ulubiona wiedźma Magilou, która jak dla mnie jest jedną z najlepszych postaci w grach ever. Po olbrzymim rozczarowaniu jakim była Zestiria, Berseria pokazuje olbrzymią klasę i jest po prostu świetną grą. Murowany kandydat do gry roku 2017.

Angielski dubbing ssie, ale kto w to grałby po angielsku?

Właściwie nie wiem jak ubrać w słowa to co myślę o tej grze, więc może zacznę od tego: Jeśli nie lubisz, ani nie rozumiesz anime. Zostaw tę grę w spokoju.

Fabuła jest bardzo wciągająca i dynamiczna. Nie sposób wyłączyć tej gry przed wschodem słońca. Zachodem w sumie też.

System walki jest łatwy do opanowania, aktywności pobocznych jest cała masa np. gra w karty.

Gra ta zabiera jakieś 80 h do ukończenia jej i o ile zakończenie nie wbije wam szpili w serce (ja wciąż się po nim zbieram) to chce się wracać do Velvet. Nawet mimo tego że większość lokacji to wąskie korytarze, backtracking czasem daj

Świetna gra na kilkadziesiąt godzin zabawy. Cały czas ma się ochotę eksplorować świat i pozwać historię bohaterów, których jest naprawdę sporo. Na plus grafika "japończykowska" może nie bardzo szczegółowa ale urocza jak ktoś lubi takie klimaty, fabuła, długość. Może nie są to minusy ale trochę obniżyły moją ocenę: momentami sporo monotonnej powtarzalnej walki, długość starć - już na samym końcu mając mocną ekipę z jednym stworkiem walczyłem około 50 minut. I drugie to powracanie do odwiedzanych lokacji, nieraz naprawdę wielokrotne tylko po to , żeby znaleźć kogoś i zamienić kilka zdań.

Coraz bardziej lubię serię Tales. Ta odsłona sprawiła mi mnóstwo frajdy, zwłaszcza za sprawą ciekawych postaci, w tym głównej antybohaterskiej, oraz niezłej, choć nie unikającej schematów, wielowątkowej fabuły. Przede wszystkim jednak dzięki licznym sekretom, które chce się odkrywać. Są tutaj pewne elementy, do których trzeba się przyzwyczaić. Jest wiele grindu, ale nieobowiązkowego do ukończenia rozgrywki oraz skomplikowany system walki, który na początku sprawia wrażenie chaotycznego, ale z czasem robi się na tyle przejrzysty, że aż chce się bić swoje rekordy, np. ciągu liczby trafień.