Najciekawsze materiały do: Dying Light

Kupiłem Enchanced Edition na steamowej wyprzedaży i po wyjściu z Wieży (kiedy mamy iść do jakiegoś lekarza/doktora) trochę pobiegałem i poprosiłem Gabena o zwrot. Odczucia z trudnego poziomu trudności:

Co mnie boli:

- Walka jest strasznie lipna, zombie losowo nagle bez żadnego uzasadnienia rzucają się na nas i mamy QTE (spamowanie "F"), nieważne jak szybko to zaczniemy robić i tak otrzymamy obrażenia i trzeba użyć apteczki. Broń do walki wręcz jest do d*py. Zombie po oberwaniu kilku ciosów w głowę dalej chcą nam wyżreć cały pasek życia nawet jak z ich głowy wyleci cysterna krwi. Na domiar złego broń się psuje i wiedziałem o tym jak kupowałem, ale nie spodziewałem się, że ten system jest tak bardzo chory. Taki klucz nastawny niszczy się po zaledwie 10 uderzeniach co jest idiotyczne i po fakcie możemy tłuc zgniłego kilka minut, żeby zginął. Przewróciłem jednego na ziemię i tłukłem do skutku, żeby zobaczyć czy da się go zabić, udało się.... po ok. 5 minutach. Większość czasu leżał i nie mógł się podnieść, nie było możliwości jakiegoś finishera, że mu skręcam kark czy coś co jest trochę śmieszne. Ogólnie cały system walki polega na spamowaniu LPM do skutku i czasem klikaniem F jak nas przewrócą.

- Sterowanie jest tak bardzo spieprzone, że głowa mała. Cała idea parkouru idzie się walić przez nie bo wszystko: chwytanie, wspinanie musimy zakomunikować spacją, która jest również odpowiedzialna za skok i należy ją trzymać. W teorii niby fajnie, ale często gra nie ogarnie, że chcemy chwycić się tego parapetu, rusztowania przez co nie raz i nie dwa spadniemy na twarz i zginiemy albo poobijamy się tak, że zombie tylko na nas chuchnie i nasz bohater się od razu przewróci i możemy trzymać wtedy spację w nieskończoność. W dużo starszej Prince of Persii, Assassinach zrobiono to dużo lepiej. Nawet słabo przyjęty Sniper Ghost Warrior 3 jest pod tym względem lepszy.

- Ogólnikowo to z daleka widać, że DL to drugie Dead Island tylko z parkourem i większe. Spodziewałem się spoko gry o zombie, a tu znowu symulator bicia szwędaczy rurką w przerwach od parkouru. Żeby jeszcze ten parkour był fajny bo głównie dlatego kupiłem tą grę, ale przy tym nieintuicyjnym sterowaniu się rozczarowałem.

- Spawn zombie. Zabiłem sześciu wykorzystując przy tym płonący samochód bo jak już wspominałem broń jest tutaj zrobiona, żeby nikt sobie nią krzywdy nie zrobił i pobiegłem dalej zobaczyć co mamy w tej grze. Jak wróciłem to znowu tyle samo ich i cały czas wyłazili z niewiadomych miejsc. Rozumiem, że ma nie być nudno, ale bez przesady.

- Polski dubbing jest drewniany, angielski znowu momentami jest średni (ten wymuszony akcent niektórych postaci brzmi sztucznie).

Co mnie nie boli:

- Optymalizacja pomimo tego, że nVidia wepchała się do tej gry i mój radeon jest przez ich technologie dyskryminowany to gra chodzi ładnie, grafika jest wyżej niż poprawna jak na swój rok i nie jest brzydka bo wpasowuje się w klimat gry.

- Klimat jest dobry i czuć tą atmosferę odciętego miasta, które każdy ma gdzieś i sytuację ludzi, którzy mieli tego pecha się w nim znaleźć.

- Ilość zadań: wyzwania, poboczne itd. robi to wrażenie i na pewno miło przedłuża czas gry (gdyby nie to sterowanie).

- Zawartość gry, która cały czas pomnaża się o darmowe DLC

- Muzyka

Co jest po prostu średnie:

- Fabuła jest "typową historią z zombie w tle" i czuć to od samego początku.

Ogólnie to rozczarowała mnie ta gra. Parkour jest praktycznie zabity przez sterowanie, walka jest niesatysfakcjonująca, niszcząca się broń denerwuje bo następuje to stanowczo za szybko, sama rozgrywka to znowu kisiel z Dead Island czyli facet chodzi i bije zombie + nowość w DL czyli jeszcze skacze po dachach i tak calutki czas. Jakowo, że Polskie gry zazwyczaj mi się podobały to tu się srogo zawiodłem, a szkoda.

Gra mi się nie podoba, ale naprawdę trudno powiedzieć, że jest ona zła albo słaba. Moja ocena jest subiektywna i obrazuje odczucia z gry.

F A N T A S T Y C ZN A

Dla fanów zombiaków, rzecz nie do pominięcia. Dla przeciętnych graczy, nie zainteresowanych klimatem, gra może wydawać się o wiele słabsza.

Jak dla mnie - otwarty świat, eksploatacja ... no po prostu strzał w 10.

Pięknie ewoluowała gra od czasów Dead Island - to był przecież pierwowzór, ojciec ;)

Dying Light poprawił chyba wszystkie niedociągnięcia i braki Dead Island.

DL może i jest nowsze i niby bardziej "mechaniczne?" ale nie przeszedłem nawet jeden raz. Bo twórcy ubzdurali sobie, że masz przejść tak jak oni chcą i basta (nawet jak nie potrafisz bo masz inny styl grania (myślenia)). W DI przeciwnicy nie odradzali Ci się 2m przed nosem nastawieni na atak - w przypadku koszmaru to praktycznie koniec gry czy raczej trzeba wczytać ostatni zapis bo on się odrazu rzuca jak alien.
DI - 20/10
DL... - 3/10
Mój system oceniania (wszystkiego i wszędzie) zawsze jest taki sam żeby nie było:
średnia na start (tu jest to 5)
+1 za przejście gry
+1 za każde kolejne podejście do gry (i przejście więcej niż połowy)
-1 za nie przejście gry
-1 za "blokowanie" głównego wątku (poległem w misji na czas z wysadzeniem budynku). Jeśli nie potrafię czegoś pokonać/wyrobić się w danym czasie to znaczy, że twórcy zawalili robotę.
-1 za głupie nabijanie skilli (biegnij w ścianę żeby nabić kondycję xD)
O DL chciałbym zapomnieć.

Kupiłem tydzień temu na promocji na GOG.com i... są to chyba najgorzej wydane pieniądze, jakie kiedykolwiek wydałem na grę.

Debilny level scalling (był też w Dead Island).
Irytujący respawn przeciwników (był też w Dead Island), niekiedy nawet na naszych oczach!
Kretyńskie psucie się broni (było też w Dead Island, choć tam chyba było bardziej wyważone, bo wolniejsze).
Idiotyczny respawn przedmiotów (był też w Dead Island).

Zacisnąłem jednak zęby i powiedziałem sobie, że skoro przeszedłem Dead Island oraz Riptide, to przejdę i Dying Light. Ale nic z tego, bo przed chwilą dał o sobie znać PRZEDEBILNY system zapisu (tak debilny chyba nie był nawet w Dead Island).
Mianowicie, w głównym wątku fabularnym wykonuję zadanie dla Raisa, w którym mam zebrać haracz od jakichś tam kmiotków. W pewnym momencie trafiłem do tunelu, gdzie napotkałem wybuchającego zombie i okazało się, że po haracz muszę zapylać do wioski rybackiej. Ale odłożyłem to zapylanie do wioski rybackiej i postanowiłem pobiegać po mieście, przetrwałem jedną noc, a że w sumie zebrałem 12 skrzyń zrzutu, to postanowiłem, że zajrzę do Wieży, żeby sprzedać zrzut i zarobić PD. Tak też zrobiłem i przerwałem grę, wyłączając ją będąc w Wieży (co mi zajęło jakieś 2-3 godziny od opuszczenia wspomnianego tunelu).
Przed chwilą uruchomiłem ją ponownie i co się okazało? Że jestem we wspomnianym tunelu i kierowany przeze mnie bohater gada przez krótkofalówkę z przydupasem Raisa o wybuchającym zombie (choć w tym momencie po zombiaku nie było ani śladu) i że musi iść po haracz do wioski rybackiej! Naprawdę nie było w międzyczasie zapisu?! W ciągu 2-3 godzin od opuszczenia tunelu do sprzedania zrzutu nie było ani jednego automatycznego zapisu?! A skoro sam wyłączam grę, będąc w Wieży, bezpiecznym miejscu, to chcę mieć zapis w Wieży, bezpiecznym miejscu i od niego startować przy następnym uruchomieniu gry! Logika i zasady tworzenia gier nakazują, aby gracz zaczynał najlepiej w miejscu, w którym skończył (stary dobry sejw w dowolnym momencie), a jeśli to jest niemożliwe, to chociaż względnie blisko miejsca, w którym skończył i przede wszystkim w bezpiecznym miejscu, aby nie był zdezorientowany i nie został zaskoczony!

Ależ ta gra jest zła!

Pomijam kwestię grafiki wody, która wygląda jak jakaś maź imitująca wodę w grach z okolic 2000 roku (poważnie to, co widać na załączonym obrazku to jest woda w niby wysokobudżetowej grze z 2015 roku...?), bo przy dobrej rozgrywce na te kwestie mogę przymknąć oko, ale na spartoloną rozgrywkę, oka nie przymknę.

Dead Island ma te same wady (i kilka takich, których w Dying Light nie ma, np. ni z tego, ni z owego cztery postacie w cut-scenkach), ale mimo wszystko przy Dead Island bawiłem się dużo lepiej. Do tego stopnia lepiej, że chciało mi się grać w Riptide i je ukończyłem. W Dead Island mam rozegrane 90 godzin, w Riptide mam rozegrane 75, natomiast w Dying Light mam rozegrane ok. 20 godzin i już mam dość tej gry. W ogóle nie sprawia frajdy, tylko frustruje. Tym bardziej, że nawet samo bieganie po Harran nie jest takie fajne, jak bieganie po Banoi i Palanai.

Żałuję zakupu Dying Light. Te 64 zł, jakie na tę grę wydałem, mogłem wydać na inne gry i pluję sobie w brodę, że tego nie zrobiłem.