+ Temat depresji, walki z własnymi lękami
+ Blokowanie ataków potrafi być satysfakcjonujące
+ Możliwość pomijania przerywników
+ Ostatnie walki są dość widowiskowe i sprawiają przyjemność
- - - Główna mechanika dwóch kolorów nie ma najmniejszego sensu. Zamiast zmiany kolorów, lepiej sprawdziłyby się dwa przyciski bloku. Kolor nie wpływa na nasze zdolności i nie jest powiązany z typem ataku przeciwnika, a trzeba się go uczyć na pamięć
- - Wysoki poziom trudności, który bazuje na zapamiętywaniu ataków przeciwnika
- - W starciach jest dużo czekania, bo przeciwnicy często odskakują
- Styl walki jest reaktywny. Głównym zadaniem jest blokowanie uderzeń przeciwników. Brakuje agresywnego wyważenia
- Historia nie wnosi nic do rozgrywki
- Trudno ocenić które zdolności powinno się rozwijać. Nie można ich przetestować i sprawdzić co odblokowują
- Nieciekawy styl artystyczny
- Nieciekawa eksploracja. Nie znajdujemy ciekawych miejsc lub wyzwań, a proste kulki do ulepszeń dla życia czy obrażeń
- Niezbyt dobrze działająca kamera
- Słaba, powtarzalna muzyka