Opinia Dlaczego gramy w stare gry i co to znaczy dla branży

Gry zawsze robiło się dla pieniędzy, nawet twórcy gier Indie chcą zarobić.

Co do popularności starszych gier to przynajmniej na PC przyczyniają się do tego mody, także graficzne, dzięki czemu Ludzie dalej grają w takiego Skyrima ( którego osobiście uważam za przeciętną grę ), fani też sami przenoszą starsze gry na nowe silniki, podmieniają tekstury, itp.
Druga sprawa jest taka, że każdy ma jakąś kupkę wstydu, więc jak ma czas i nie ma nic nowego to gra w to, czego nie ograł wcześniej.
Moim zdaniem, jest to też dowód na to, ze potrzebne są, dobrze zrobione, pełne remaki starszych gier.

O tak, remaster sc to świetna gra

o jaka szkoda z days gone :(.

Dokładnie, ja tylko wręcz patrzę, że starsze gry są znacznie lepsze. Nie uważam że wszystkie dzisiejsze gry są syfem, NP. Najnowsze DOOM'y czy Wolfensteiny są naprawdę świetne, poprzez zarówno zawieranie pewnych współczesne rozwiązań, jak i bycia bardzo wiernym oryginalnym grom. Kwestia Halo Infinite może być nieco dyskusyjna, bo jest spory problem z monetyzacją (Że zbyt duże ceny), ale uważam, że mimo to, gra obecnie jest bardzo wypełniona zawartością, po raz kolejny współczesne rozwiązania i staranie się o bycie wiernym oryginałowi.
Ale to raczej niestety będą to tylko wyjątki, dzisiaj w większości gaming jest tylko cieniem samego siebie.
I dlatego warto sięgać bo te stare gry.

HETRIX22 to prawda, są gry Indee, ale niestety większość z nich (z wyjątkiem Palworld czy Helldrivers 2) są zakopane pod masowym marketingiem tych złych gier. Przez to stanowią bardziej niszę. Palworld czy Helldrivers 2 to oczywiście znowu wyjątki w tej kwestii.

Nie do końca się zgadzam bo przecież jest bardzo dużo świetnych indyków robionych przez pasjonatów w taki sam sposób jak robiono stare gry. To, że sami jesteście częścią machiny korporacyjnej i widzicie tylko gry od największych wydawców to inna kwestia.
Najczęściej takie indyki są dużo gorsze od gier AAA

Takie indyki to mała nisza, mnie żaden indyk nie potrafi zaciekawić

"przecież jest bardzo dużo świetnych indyków robionych przez pasjonatów"
Jest w tym oczywiście sporo prawdy, ale tak z ręką na sercu, nawet wśród tych indyków ile rzeczywiście jest tych gier próbujących czegoś nowego, a ile kolejnych 2D soulslike, roguelike, 2,5 d artystyczny platformer, pikselowata przygodówka (nie, żebym się czepiał przygodówek, niech wychodzą jeszcze przez długie lata, ale też sporo jest robione na jedno kopyto)?

boy3 niekoniecznie, to że mają gorszą grafikę nie znaczy, że są słabe, bo mogą mieć np.lepszy gameplay.

Jerry_D szczerze mówiąc to nawet nie ma już zbytnio znaczenia bo już same tytuły AAA i tak zrzynają i kopiują się wzajemnie.

niekoniecznie, to że mają gorszą grafikę nie znaczy, że są słabe, bo mogą mieć np.lepszy gameplay.
Gameplay, gameplayem ale na grę składają się też inne czynniki

Dla mnie sam gameplay nie wystarczy, dlatego tak rzadko gram w indyki, druga sprawa to brak języka polskiego

No i ostatnia sprawa to marketing

Sam niedawno kupiłem i będę ogrywał dopiero pierwszy raz.

Tu to nie gracze są rozleniwieni tylko sami twórcy, gracze są tu bardziej naiwni.

Kiedyś próbowałem wrócić do niej ale jak dla mnie właśnie się zestarzła i to dość mocno.

Raczej stare gry AAA są lepsze od obecnych gier AAAA.

Wybacz ale muszę się nie zgodzić bo akurat seria "Heroes" w części piątej miała się bardzo dobrze. Nawet mogę zaryzykować,że była na równi z " trójką" poprzez dodanie unikalnych mechanik i talentów dla bohaterów tylko dla danego zamku. Jak dla mnie piątka to jest część trzecia tylko ulepszona. Oczywiście z całym szacunkiem do trzeciej części ponieważ też jest dla mnie najlepszą częścią(poprzez "ulepszenie" miałem na myśli mechaniki) jednak część piąta wcale nie jest dużo gorsza od niej.Proszę oczywiście pamiętać,że to tylko moje zdanie, pozdrawiam.

Ja sądzę, że cena gry powinna być dostosowana do samego budżetu gry, no i zakładając, że będzie w absolutnej większości sprawna. Jeśli jakaś gra kosztuje z np. 200 zł, jest serio wypełniona zawartością i jest zaledwie 2-5% bugów to myślę że warto będzie kupić.

SWAT to nie wiem, ale na sequel przynajmniej tak dobry jak JA2, to raczej bedziemy czekac jak na trzecia czesc Fallout.

To jest mit podyktowany nostalgią niestety.
Jestem graczem od początku lat 90. Ograłem przez ten czas wszystkie duże hity, jakie wychodziły. Niestety, ale jak się dziś odpali jakąś grę z "dawnych lat" i rzuci okiem bardziej na fabułę, to dostrzeże się, że to straszne badziewie. Logika wydarzeń, logika bohaterów czy spójność świata w grach nie istniały. Nawet gdy włączymy myślenie, że to gra i nie wszystko musi grać ze sobą, bo to inna forma przekazu.

Sentyment to raz, ale na przykład od początku pandemii aż do teraz Założę się, że gier, które zostaną wam w pamięci policzycie na palcach jednej ręki i to z dużym wysiłkiem

Gry idą drogą starszych mediów (książki, filmy, seriale) - dobra rzecz jest mniejszością w zalewie bylejakości.

Ale są indyki i nadal potrafią być dobre, a niekoniecznie ograniczone technicznie. Ludzie zdają się o tym ciągle zapominać i skupiają się na AAA.

taa, a młodsi ludzie mają klapki na oczach i wolą sobie wmówić, że to starsi mają nostalgię i to im zaburza odbiór starszych gier.

Świetna wymówka, ale zdajesz sobie sprawę, że grafika i multi to nie wszystko? Tak naprawdę to wy macie klapki na oczach. Nie macie pojęcia jakie gry powinny być, nie macie pojęcia jakie były gry, a jakim szitem są obecne. Nigdy nie próbowaliście starszych gier, bo dla was priorytetem jest grafika, więc widzicie słabszą grafikę i od razu skreślacie każdą starszą grę.
A to już jest coś podobnego do nostalgii pod kątem psychiki odbiorcy, bo nawet nie patrzycie na to jakie są gry, tylko jakby gdyby z awersją do starszych gier unikacie ich. A sami próbujecie wmówić, że to przez nostalgię dobrze odbierają starsze gry, szczerze to trochę zalatuje hipokryzją. To jest zwyczajnie bezczelne. Moglibyście chociaż spróbować.

Ale kogo masz na myśli? Jacy my, jacy wy?

Bez tego nawet nie ma co zaczynać dyskutować ze stwierdzeniem, że ktoś zwraca uwagę tylko na grafikę albo "jakie powinny być gry", bo to niedookreślone hasełka rzucone w próżnię.

Nostalgia to silny motywator i dlatego się ją wspomina, sam ze starszych gier wybieram te, które polubiłem lata temu albo nie odbiegają technologicznie od standardów do których przywykłem. Odpadłem od Gothica, Morrowinda czy Quake'a, bo za późno się za nie zabrałem. Dziadowanie, że kiedyś bezwzględnie było lepiej do niczego nie prowadzi - zwłaszcza że nie każdy musi czerpać przyjemność z poznawania dobrej fabuły, ale odzianej w archaiczną oprawę/mechanikę. Dajmy na to - pierwsze Residenty, albo remake Mafii. Gry starsze niż 2010 nie zawsze się bronią. Jedne tak (Fallout 1/2, Baldury, Kao, HL2 - choć można dużo wymienić), inne nie (Wiedźmin, Mafia). Zwłaszcza te z lat osiemdziesiątych i początku dziewięćdziesiątych są już często niegrywalne. Nie wyobrażam sobie grać w Stunts, skoro są dużo nowsze wyścigówki. Nie widzę powodu grać w pierwsze Wolfensteiny czy Quake, skoro sa nowsze i bardziej rozbudowane produkcje.

Trochę mi to przypomina gloryfikowanie Orzeszkowej i Sienkiewicza przy odrzuceniu współczesnych autorów "bo tak". Albo stwierdzenie, że kiedyś muzyka była lepsza. Tylko kompletnie ignoruje się fakt, że kiedyś rynek był dużo mniejszy i przez lata zachowały się te najlepsze produkcje i nijak nie można tego porównać z masowo produkowanymi utworami (nieważne czy gra, czy nie), których "na teraz" mamy aż nadto.

Pewnie, że nostalgia jest jakimś czynnikiem.

Najsilniejsza będzie wtedy, kiedy grałem w jakąś grę za dzieciaka, podobała mi się, ale nigdy więcej do niej nie wróciłem. Wtedy rzeczywiście umysł p-łata mi figle i pamięć podsuwa tylko same dobre aspekty tej gry, dodatkowo zmieszane ze wspomnieniem tego, jaki wtedy byłem młody, entuzjastycznie nastawiony do świata i beztroski. Nostalgia w czystej formie.

Sporo mniejsza jest wtedy, gdy po taką niegdyś ograną grę sięgnę teraz i skonfrontuję ją ze wspomnieniami. Jeśli wciąż jestem w stanie w nią grać z przyjemnością (dostrzegając obszary, w których się zestarzała), to znaczy, że jest co najmniej dobra. Prawda, można się spierać, że jak kiedyś grałem, to wciąż jakaś część nostalgii pozwala mi wytrzymać z kiepskimi rozwiązaniami, które normalnie by mnie odrzuciły.

Tylko co ze starociami, których nigdy wcześniej nie tknąłem i teraz nadrabiam, czasem nawet z gatunków, które mnie w młodości nie interesowały? Jeśli takie gry dziś sprawiają mi przyjemność, to trudno zrzucać to na różowe okulary nostalgii.

Samaritan
A co ci mogę powiedzieć? Wolę gothic, morrowinda, need for speed most wanted 2005, rayman 2 i 3, heroes of might and magic 2, 3, 4 i 5, warcraft 3, assassin's creed 2, battlefield 2 i 3 itd. od tych najnowszych gier. Nowe most wanted nawet do pięt staremu nie umywa, również 6 i 7 nie spełniają się, nowe asasyny przestały być asasynami, nowsze battlefieldy są gorsze i tak cała masa przykładów. Jakieś wyjątki się zdarzają, choćby wiedżmin 2 i 3 są dobre, doom eternal, itd. te jedne z lepszych.

btw. czy ty celowo chcesz porównać gry z 2 epoki gier temu z tymi z obecnej epoki gier? Bo tak to właśnie wygląda jakbyś próbował na siłę upiększyć nowe gry.
A przecież 2 epoki wcześniej to były prymitywne, raczkujące w technologii 3D itd. Wcześniejsza to po prostu gry, które już lepiej wyglądały w 3D, ale niezbyt realistycznie, a obecna to te super realistycznie wyglądające. Jednak między 2 ostatnimi innych różnic niż graficznych nie było za bardzo. Inaczej z starszą od tych 2 ostatnich, było tak wiele różnic, że praktycznie nie da się tego porównać. To oczywiste, że prawie każdy woli gry z 2 ostatnich generacji niż tej starszej generacji gdzie praktycznie wszystko jest prymitywne poza fabułą. W końcu względem takich gier nowsze są pełne ulepszeń.

Ja wciąż próbuję starych gier, w które nigdy nie zagrałem z powodu braku czasu. I jakoś mnie one nie odpychają. Grafika to tylko grafika, a archaiczne mechaniki to wytwór umysłu wybrednych graczy, no przecież panie jakie archaiczne mechaniki? Co może być archaiczne? I czy w ogóle jest to mechanika jeśli coś jest faktycznie archaiczne? Przykład: mechanika szkolenia w morrowind i gothic nie jest archaiczna, bo nie może być. To po prostu szkolenie za pomocą trenerów. Tak samo archaicznym nie może być system "przyjażnienia" z npc morrowinda lub obliviona. Nauczcie się znaczenia słowa mechanika, bo mechaniki nie mogą stać się archaiczne, to po prostu cecha gier, nauczcie się rozróżniać pewne aspekty jak to kiedy coś staje się archaiczne, a jakie coś po prostu jest i czym dokładnie jest archaiczne. Archaiczne to w głównej mierze coś co może się ulepszać, a stara wersja jest gorsza. Mechaniki nie ulepszają się, są tylko nowe lub inne stare. Mogą być jedynie archaiczne pod względem trendów społeczeństwa, tylko to. Archaiczność mechanik nie jest więc jakimkolwiek argumentem, nieprawidłowy argument nie może być argumentem.

"On czyta tutaj artykuły i pisze komentarze" jak widać po komentarzach, to prawie nikt nie przeczytał artykułu, a do zajrzenia do wyników badań, to chyba tylko kilka osób.
Piszecie o jakiejś mitycznej nostalgii, o jakimś "kiedyś to było", kiedyś gry były lepsze itd, a badanie kompletnie nie dotyczy tego zagadnienia.
Badanie pokazało najpopularniejsze gry, w jakie gramy i z niego wyszło, że to starsze tytuły Multiplayerowe. Ludzie w nie grają, bo nie ma ich kontynuacji.

Jest przesyt, kiedyś nie było aż tyle gier do ogrania. Biblioteki puchną, a doba wciąż taka krótka.

Bzdura - kiedyś gier było więcej. Nowa gra z serii co rok 2, to była norma. Dziś 5 lat to już sukces.
Ilość gier nie ma znaczenia, bo ludzie gier nie kończyli nigdy. Statystyki dostępne są od 2005 roku, gdy wyszedł stim i od tamtego czasu, że jak gra osiągnie 30% ukończenia, to odtrąbiony zostaje sukces. Po portu gry nie są tak wartościowe i jakościowe jakby się graczom wydawało.
Robione są tak, by przyciągnąć gracza na kilka procent gry, by nie zwrócił czy nie odsprzedał, tylko może jednak pograł więcej. Przez co dostajemy gry z dobrym (jak na gry) wprowadzeniem, a dalszą fabułą to popłuczyny.
Gdyby spisać scenariusze gier w formie książek, to nikt nawet na podpałkę w dobie apokalipsy by tego nie chciał.
Dlatego widzisz w tych statystykach, do których odnosi się autor, że "gramy w starocie", to znaczy gramy w gry, które stawiają na multi czyli pustą rozrywkę. Do tego gry się świetnie nadają. Do doznań narracyjnych nie. Lepiej książkę przeczytać czy film obejrzeć.

Via Tenor

Vroo dokładnie tak jest. Gry to bardzo słaba rozrywka. W latach 90 i na początku 20, będąc dzieciakiem ogrywało się praktycznie wszystko, bo to była nowość. Człowiek chłonął, co tylko wyszło. Nie zwracało się kompletnie uwagi na jakość.
Dziś szkoda na to czasu. Osobiście próbuje każdej większej gry, która mnie zainteresuje, ale w 99% przypadków kończy się tym, że ląduje na olx na drugi dzień.
Zamiast męczyć kolejny raz nudną tą samą historyjkę, z drętwymi dialogami i miałkimi postaciami, wole sobie audiobooka odpalić.
Tęcza >>>>>

Nie jest jak z muzyką. Tu jest po prostu taki kłopot, że te gry nie mają swoich kontynuacji, więc to logiczne, że ludzie w nie grają, bo fizycznie nie mogą w nowsze zagrać - bo ich nie ma. Ludzie do tej pory grali w CS, jak wyszedł 2, to przesiedli się na 2. Wow i Lol nie ma swojej nowej wersji, Fortnite też, Minecraft też, Sims4 też, GTA, Rocket League. A, że to najpopularniejsze gry, to nie ma co się dziwić, że z badań wyszło, że gramy w starocie. Bo nie wiem, czy przeczytałeś artykuł, ale on właśnie dotyczy gier multi, a nie strice singiel.

Stare gry potrafia tez swietnie dzialac.
Niedawno (w tej dekadzie), wrocilem do Half-life. Poziomy laduja sie niecala sekunde. Prawie jak open world.