Recenzja gry Grand Theft Auto V - nowe konsole mają już GTA V, PC wciąż czeka

Kierowanie autem w trybie FPP nie jest łatwe.

Drugą istotną nowinką w GTA V jest tryb pierwszoosobowy, pozwalający oglądać świat oczami każdego z bohaterów. Zapewne znajdą się śmiałkowie, którzy będą chcieli w ten sposób ukończyć całą kampanię, ale nie będzie to zadanie łatwe. O ile „na piechotę” widok FPP świetnie daje sobie radę, sprawa mocno komplikuje się po wejściu do samochodu. Specyficzny model jazdy w Grand Theft Auto V oraz sytuacja panująca na drogach nie sprzyja sterowaniu wozem w ten sposób. Najbardziej daje się we znaki mocno ograniczony zasięg widzenia, zwłaszcza w trakcie ucieczek przed policją, gdzie kluczowe znaczenie ma wiedza o dokładnym położeniu ścigających nas radiowozów, a na obracanie głową nie ma po prostu czasu. Konia z rzędem temu, kto w tym trybie spróbuje zwiedzać morskie głębiny w batyskafie lub podpiąć naczepę do ciężarówki, bo tutaj o rozglądaniu się w ogóle można zapomnieć. Generalnie pomysł mi się podoba, ale w charakterze niezobowiązującego urozmaicenia zmagań. Na ciągłą grę w wariancie FPP szybko zabrakłoby mi cierpliwości.

Nowa wersja zapewnia lepsze widoki.

Inna sprawa, że trzeba docenić pracę, jaka została wykonana, by ten tryb w ogóle wprowadzić – nie ma tu o mowy o jakiejkolwiek fuszerce. Każdy samochód ma unikatowe wnętrze, z działającymi zegarami na tapicerce. Szkoci zadbali nawet o to, żeby widoczne były wszystkie animacje w środku pojazdu. Jeśli kiedykolwiek przyjrzeliście się, jak zachowują się bohaterowie podczas podróży w GTA V, z pewnością wiecie, że nie siedzą oni na miejscu jak drewniane kołki, tylko nadal „grają”, realistycznie gestykulując, poruszając ustami itd. W trybie pierwszoosobowym zadbano nawet o takie detale, jak podniesienie kubka z napojem i skierowanie go do ust, kiedy nasz podopieczny postanawia się napić. Mało który deweloper może poszczyć się takim przywiązaniem do szczegółów, za same tego typu akcje studiu Rockstar North należą się najwyższe słowa uznania. Na koniec warto dodać, że gracze mają duże pole manewru w temacie konfiguracji kontrolera w trybie pierwszoosobowym. Jeśli nie pasuje nam domyślne ustawienie, bez problemu można zmienić je w menu, dostępnych jest wiele różnych opcji, które pozwalają dostosować interfejs do naszych preferencji i to na różne sposoby.

Dodo - stary nowy samolot.

Autorzy pokusili się również o dodatki w postaci dziewięciu nowych środków transportu (powraca m.in. kultowy samolot Dodo), 162 utworów muzycznych, trzech zdarzeń losowych, dwóch rodzajów znajdziek oraz specjalnych misji pobocznych, po jednej dla Franklina (fotografowanie zwierząt) i Michaela (rozwikłanie zagadki morderstwa). Trzeba jednak od razu dodać, że sporo tych nowości jest dostępna tylko dla tych osób, które wcześniej kupiły GTA V na Xboksa 360 i PlayStation 3. Po zalogowaniu się do Rockstar Social Club gra automatycznie sprawdza czy w naszej bibliotece znajduje się ubiegłoroczna edycja i w zależności od tego odblokowuje unikatową zawartość. Z jednej strony to bardzo miło, że deweloperzy postanowili wyjść naprzeciw tym, którzy drugi raz zdecydowali się zapłacić za ich produkt, z drugiej trochę boli fakt, że wszystkie wspomniane atrakcje znajdują się na płycie, ale jedyną drogą do ich odblokowania jest zaliczenie testu na „wierność”, polegającego na uderzeniu w przycisk na padzie w odpowiednim menu. Na pewno wśród posiadaczy konsol Xbox One i PlayStation 4 znajdą się tacy gracze, którzy po raz pierwszy spotkają się z Grand Theft Auto V, oni jednak nie dostaną tej samej zawartości, co ich koledzy weterani.

Małpie mozaiki to nowe znajdźki. W świecie gry jest ich 50.

W nowej wersji GTA V Rockstar ukrył 27 okazów Jazgrzy Williamsa, kaktusowatej rośliny psychoaktywnej, znanej lepiej pod zwyczajową nazwą „pejotl”. Po zjedzeniu okazu bohater ma halucynacje i wydaje mu się, że jest zwierzęciem, co sprowadza się do tego, że otrzymujemy sposobność wcielenia się w różne ssaki, ptaki, a nawet ryby.

Ponad dwanaście miesięcy temu GTA V wyjęło mi z życia prawie 100 godzin i nie uważam, że był to czas stracony. Produkt firmy Rockstar North był dla mnie grą 2013 roku, najlepszym reprezentantem serii, której rozwój śledzę od jej pierwszej odsłony, tytułem ocierającym się o ideał, bez dwóch zdań zasługującym na „dychę”. Piszę o tym dlatego, że biorąc do ręki płytkę z odświeżoną edycją nie spodziewałem się, że znana mi już doskonale kampania będzie w stanie sprawić, że zapomnę o otaczającym mnie świecie. Myliłem się. Już po kilku godzinach testów wiedziałem absolutnie wszystko, co powinno znaleźć się w niniejszej recenzji, a i tak nie mogłem się oderwać. Ta gra zasysa jak bagno, to festiwal pomysłów, których próżno szukać u konkurencji.

Prawie jak Jack Torrance, prawie jak Overlook Hotel.

Ilość małych smaczków, która podkreśla wyjątkowość tego produktu jest doprawdy oszałamiająca. Pewnego razu postanowiłem dostać się do startowej nory Franklina przez płot zlokalizowany na tyłach „posiadłości”, by aktywować jedną z misji i przypadkiem natknąłem się na Chopa, który akurat nawoził trawnik. Nawet w tak pozornie nieistotnej czynności, mój podopieczny pokusił się o komentarz dotyczący psa, co oznacza, że deweloperzy przewidzieli taką sytuację, przygotowali kwestię dialogową i ją po prostu nagrali – niebywałe! Mogliście zwiedzić na piechotę całe Los Santos i hrabstwo Blaine, przepłynąć wpław całą wyspę dookoła, zbadać dno morza i wleźć nawet tam, gdzie pozornie nie jest to możliwe. Gwarantuję Wam, że i tak nie zobaczyliście wszystkich atrakcji, które w tej grze są obecne. Ona potrafi zaskoczyć nawet wtedy, kiedy wydaje się Wam, że nic nowego zdarzyć się nie może. Mistrzostwo świata.